Letër për një emigrant të tretur

-- nga ADRIAN THANO

21 nëntor 2001. Një 20-vjeçar me emrin Gentian ekzekutohet në Greqi gjatë një kontrolli policor. E kush kishte kohë aherë të merrej me Gentianin e gjorë. Tirana kishte punë të tjera. Tirana ziente nga kacafytjet politike…
24 nëntor 2003. Vrasësi i Gentianit pas një procesi gjyqësor qesharak, lirohet si i pafajshëm. Kush ka kohë tani të merret me këto vogëlsira… Tirana prapë ka punë të tjera. Tirana prapë zien nga kacafytjet politike… Po vërtet çfarë paska bërë vaki? Një polic ka ekzekutuar një shqiptar dhe është liruar si i pafajshëm? Jo more…E çfarë pastaj? Po ja, ndoshta ka mbetur ndonjë që do t’i dridhen gjunjët e do t’i dhembë zemra, kur të lexojë këtë historinë e këtij Gentianit… Jo? Atëherë ju kërkoj falje të gjithëve… Më së pari, atyre që na heqin udhë e na qeverisin… Ju bëftë dita njëmijë…Mos paçin kurrë fatin e Gentianit… E di që janë njerëz të rehatit dhe s’para gicilosen nga profka të tilla…Po ja që ua kemi borxh ca rreshta atyre që besojnë ende në ta…
Më falni zoti President. Më fal o burrë babaxhan dhe i matur… Më fal që jam kaq qaraman e i nxituar, por desha vetëm t’ju kujtoj se një nënshtetasi juaj u ekzekutua me gjakftohtësi nga një njeri me uniformën zyrtare të një shteti tjetër. Ky vrasës u lirua.
Më falni zoti Kryeministër. Më fal o njeri i lartë, e kaq i vetëdijshëm për lartësinë tënde…Më fal që po tregohem i dobët dhe prozaik, por desha vetëm t’ju kujtoj se një 20-vjeçar që kishte marrë arratinë nga ky vend i varfër që qeverisni, u vra si qen. Vrasësi u lirua.
Më falni zotërinj deputetë. Më falni që më vjen t’ju shaj me ç’më vjen n’goje…Ju nxeheni e shani përditë… Unë jam i pastërvitur në sportin e politikës dhe s’është çudi që gabohem … Ndoshta nuk është nga ato gjëra që ia vlen të tërbohesh e të shash, por desha vetëm t’ju kujtoj se një djalë shqiptar u linçua si kafshë… Vrasësi u lirua.
Më falni zoti Ministër i Jashtëm, a kushdo qofsh në vend të tij…. Më fal që po e lëshoj veten për hiçmosgjë… Më fal se ndoshta me këtë revoltën time fare pa vend e pa arsye po ia gërvish shkëlqimin marrëdhënieve të mrekullueshme të fqinjësisë së mirë. E di, e di nuk prishen marrëdhëniet për vogëlsi të tilla… Por megjithatë desha vetëm t’ju kujtoj se emigranti i radhës u varros … Vrasësi u lirua.
Më falni zoti Ambasadori ynë në Athinë. Më fal o diplomat i nderuar që jam kaq i trashë dhe nuk arrij të kuptoj se si mund të jetë dikush kaq pafundësisht “diplomat” sa të gëlltisë pa gajle edhe vrasje njerëzish… Shkëlqesia juaj, desha vetëm t’ju kujtoj se një prej atyre “rreckamanëve” që ke detyrë t’u mbrosh erzin po tretet pa drejtësi… Vrasësi u lirua.
Më falni zoti kryetar i opozitës. Më fal që po i lejoj vetes të nxehem e të klith edhe unë njëherë siç klith ti çdo ditë… Më fal se unë qyqari besoj se ti nxehesh me të gjitha padrejtësitë e kësaj bote…Ndoshta nuk është nga ato gjërat që ty të bëjnë të ulërasësh e të kërcëllosh dhëmbët. Ti ke qejf të të mbajnë vesh kur flet…Desha të të kujtoj se një kryefamiljar i ardhshëm nuk të dëgjon dot…U vra dhe vrasësi u lirua.
Më falni o OJQ që merreni me të drejtat e njeriut. Më falni se po i bie kot në qafë këtij policit të gjorë e kësaj gjykate drejtësi-kulluar. E fundja ç’bëri polici…? I tregoi vendin shqiptarit Gentian. E fundja ç’bëri gjykata…? I tregoi vendin gjithë të tjerëve që kanë një shtetësi me Gentianin.
Ja, tani, ne shqipot e morëm vesh njëherë e mirë se për fqinjin tonë që e kemi gostitur me copat më të majme të pasurive tona kombëtare vlejmë… sa një mizë… A dënohet njeri për vrasjen e një mize?
Gentiani nuk ishte as i pari, as i fundit. Ne “langaraqët e mediave” vazhdojmë të shkruajmë e të shkruajmë… shurdh-memecët tanë shembullorë të politikës vazhdojnë të na qeverisin…Kanë bekimin tonë prej harraqësh të pandreqshëm… Emigrantët? Emigrantët vazhdojnë të vdesin përunjësisht…