Me partitë ekzistuese, nuk mund të mposhtet kurrë komunizmi e të fitohet demokracia.

-- intervistë me Bep Kuqani

Intervisten e mëposhtme ia pata dhënë Z. Nadir Erkoçi-t në Shkodër, mëse tetë vite më parë, për gazetën "KOHA e RE", organ i partisë "BASHKIMI DEMOKRAT SHQIPTAR" (B.D.Sh.), por me sa duket përmbajtja nuk i ra për shtat asaj partie dhe as gazetes së saj, kështu që Z. Remzi Ndreu, ish N/Kryetar i partisë n'at kohë, i cili e vuri që në fillim këtë parti nën "tutelen" e PD-së, duke e shndërruar në një "shtojcë" të saj, nuk pranoi t'a botojë edhe pse i intervistuari ishte n'ate kohë Antar i Kryesisë së kësaj partie, nga e cila u distancue menjiherë, fill mbas refuzimit për botimin e saj.
Gjithashtu kjo intervistë, nuk u botue as nga gazeta "LIRIA", sepse binte ndesh me kursin politik, që po ndiqte Kryesia e Shoqates sonë Kombëtare n'ate kohë.
Duke mos qenë botuar asnjëherë me parë dhe duke qenë se tingëllon edhe sot e kësaj dite shumë aktuale, ia dergova para tre muajsh redaksisë së gazetes "Shkodra", por botuesi i saj Z. Kabil Bushati nuk e botoi nën "pretekstin", se i ka kaluar koha.
Në fakt, arsyeja e vërtetë është se ai nuk dëshiron "me i prishë punë" PD-së dhe Sali Berishes në këtë fushatë zgjedhjesh të 12 Tetorit 2003, sepse dihet mirë se sa të "pavarura" janë sot gazetat tona në Shqipëri. Para afro 2 muajsh, ia dergova edhe gazetes "LIRIA" me shpresë se do t'a botonte, mbasi sot nuk ekzistojmë më ato kushte, që penguan botimin e saj tetë vite më parë. Dhe pothuajse në të njëjtën kohë, ia dergova edhe revistes "KUVENDI" në Detroit (Michigan, USA), por prej kësaj të fundit nuk kam marrë asnjë konfirmim.
Shkaku i insistimit tim për botimin dhe hedhjen në internet të kësaj interviste, në këtë fushatë elektorale, është vetëm sa për t'i kujtuar të gjithë bashkëvuajtësve të mi të dashur, si dhe shtreses qindra mijëshe të persekutuar politikisht dhe ekonomikisht, mashtrimin e madh që na bënë komunistet me 22 Mars 1992 dhe në veçanti atyre bashkëvuajtësve, që besojnë ende në "antikomunizmin" e PD-së dhe të Sali Berishes e, që me vetëdije të plotë u vunë në shërbim të ish përsekutorëve tanë vetëm për "karrige" dhe përfitime materiale. Për t'i kujtuar gjithashtu shansin e madh që humbëm para mëse shtatë vitesh, në zgjedhjet e përgjithshme të vitit 1996.
Me keqardhje më duhet të pohoj, se sot Shoqata Kombëtare e ish të Përndjekurve Politikë, e ka humbur fare atë forcë morale dhe politike, për të udhëhequr disidencën komuniste të vjetër dhe të re, për shkak të ndarjes dhe përçarjes së saj në disa "minishoqata", vetëm për tendenca karrieriste dhe interesa përsonale!

Ja dhe intervista e plotë:

Pesë pyetje Z. Bep Kuqani, ish i Dënuar Politik

Pyetje: Si e pritet ardhjen e demokracisë dhe në ç'pozicion shpirtëror ju gjeti kjo kohë?
Bep Kuqani: Si e prita "ardhjen e demokracisë"?! Po pse, a thua me të vërtetë ka ardhur demokracia? Për mendimin tim "demokracia e vërtetë", jo vetëm që s'ka ardhur ende, por s'jemi venë përsëmbari as në gjurmet e saj! Demokracia është shumë larg prej nesh e, që të vijë ajo duhet shumë punë, shumë mund e djersë e ndoshta edhe gjak. Por unë lus Zotin, që ajo të vijë në mënyrë normale, në mënyrë të arsyeshme, në mënyrë njerëzore! Vetëm një gjë duhet të jetë e qartë për të gjithë se: Demokracia nuk mund të vijë kurrë nga komunistët; nga ata që u përpoqën të shkatërrojnë dhe të përdhunojnë gjithçka pat më të shtrenjtë shqiptari: Nderin, Besën e Fenë; se demokracia, do të vijë vetëm atëherë, kur të vendoset shteti i vërtetë i së drejtës; kur të gjithë pushtetarët e djeshëm partiakë dhe shtetërorë, që me një pushtet të paligjshëm dhe të pakufizuar shtypën të gjithë të drejtat dhe liritë më elementare të njeriut, do të japin llogari deri në një, për gjenocidin e ushtruar dhe që nuk denjuen deri më sot me kërkue të paktën as ndjesë publike; kur në të gjithë institucionet e administratës shtetërore dhe publike, nuk do të mbetet as edhe një komunist i vetëm; kur të gjithë pasuritë e grabitura këtij populli t'i kthehen deri në lekun e fundit; kur partitë politike, sindikatat, organizatat dhe shoqatat e llojeve të ndryshme të pastrohen tërësisht nga elementët komunist.
Sa për përrallat, mbi të ashtëquajturat "procese demokratike", "pruralizëm partiak", "ekonomi tregu", "reforma administrative", etj., këto s'janë tjetër, veçse një demagogji dhe një mashtrim i madh, që i bëhet popullit dhe mbarë botës nga udhëheqja komuniste, e cila, duke mos patur tjetër rrugë-dalje, në kushtet e imponuara nga shëmbja e komunizmit në mbarë botën, që deshtoi me turp si sistem ekonomik, filozofik e social, na krijoi këtë lloj "pruralizmi partiak", me partitë bija të PPSh (sot PS), si: PD, PSD, PR, etj., që janë krejtësisht identike me organizatat e masave të "Frontit", "Rinisë", "Gruas", "Bashkime Profesionale", "Veteranëve" etj., me të cilat Ramiz Alia desht të shpallte fillimisht pruralizmin politik, duke i quajtur këto "leva" të PPSh-së, si "subjekte elektorale" gjoja të pavarura! Por duke mos i ecur kjo manover edhe më te besueshme, ajo (udhëheqja komuniste) na krijoi edhe një parti tjetër komuniste fantazëm, të cilen e nxoren shpejt jashtë ligjit, për t'i thënë botës se këtu komunizmi u "varros" përfundimisht...
Dalja në dritë - me qëllim, për të mos lejuar ardhjen e demokracisë së vërtetë në vendin tonë - e këtyre partive bija të PPSh-së, në momentet kritike e më vendimtare për fatet e popullit tonë e, në veçanti e PD-së si "kundërshtare e PPSh-së" me me parulla "ultra antikomuniste" e demokratike, u bë shkak, që PD-ja të fitonte në zgjedhjet e 22 Marsit 1992 sasinë më të madhe të votave, sepse pati në anën e saj të gjithë shtresat e vuajtura dhe të përsekutuara nga regjimi komunist 47-vjeçar, të cilat besuan sinqerisht në slloganet e saj. Ishte momenti kur populli mund të mashtrohej më lehtë se asnjëherë tjetër!
Vetë fakti i padiskutueshëm dhe i njohur tashmë prej të gjithëve se i gjithë pushteti shtetëror, parlamenti, presidenca, ekzekutivi, gjyqësori, plus e gjithë pasuria kombëtare ndodhet në duart e ish pushtetarëve të djeshëm dhe të sotëm komunistë, tregon qartë se n'ecencë asgjë s'ka ndryshuar; se komunizmi madje është forcuar.
Të gjithë milioneret e sotëm shqiptarë, të gjithë firmat e mëdha, të mesme e të vogla i përkasin kastës së pushtetarëve të djeshëm dhe të sotëm; së ish "proletarët komunistë" u shndërruan në kapitalistë të egjër dhe të pangopur me pronat dhe djersen e popullit; se shtresat e përsekutuar politikisht dhe ekonomikisht janë sot shtresat më të varfëra të komunitetit shqiptar.
Prandaj ideja mbi mundësinë e rinovimit të ish funksionarëve komunistë veçanërisht e atyre që hodhën "teserat e partisë" e vrapuan të bëhen lider të partive bija të PPSh-së, mue më duket jashtëzakonisht absurde, pa piken e logjikes dhe e papajtueshme me vetë thelbin e qënies dhe qëllimeve të tyre: Mbajtjen e pushtetit me çdo kusht. Jo vetëm kaq, por ata janë më të rrezikshëm, sepse janë më aktivët: ata janë "kolona e pestë" e PPSh-së dhe e Sigurimit të Shtetit, që kanë vënë nën kontrollin e tyre të gjitha partitë politike të vendit pa asnjë përjashtim, sindikatat dhe shoqatat e ndryshme, deri edhe ato fetare me komunitetet e tyre. Janë pikërisht ata me prapavijen e tyre (Sigurimin e Shtetit), që pengojnë reformat, që destabilizojnë vendin, duke provokuar kriza dhe anarshi; janë ata vetë "forcat e errëta", që organizojnë Mafien dhe korrupsionin, kontrabanden dhe prostitucionin e bashkëkombasve të gjakut të vet. Ata janë burimi i vetëm i krimeve dhe i të gjitha të zezave, që vrehen aktualisht në vendin tonë.

Pyetje: Cili është vizioni i juaj për demokracinë e përgjithshme dhe demokracinë shqiptare në stadin e tanishëm?
Bep Kuqani: Mendoj se kësaj pyetje ia kam dhënë përgjigjen më lart, por po përfitoj nga ky rast, për të ju kujtuar një fakt historik dhe kuptimplotë. Kur u përmbys diktatura fashiste në Itali, e para punë që bëri kualicioni antifashist (ku partia komuniste italiane zinte vendin e dytë në pushtet), ishte nxjerrja jashtë ligjit e partisë fashiste italiane, arrestimi dhe dënimi i të gjithë krimineleve fashistë të Luftës së Dytë Botërore. Edhe këtu, kur të përmbyset realisht diktatura komuniste, kur në pushtet të vijnë forcat e mirëfillta antikomuniste, demokratët dhe nacionalistët e vërtetë, vetëm atëherë do të vijnë demokracia e vërtetë.
Sa për të ashtëquajturën demokraci në stadin aktual, kjo s'është tjetër veçse një emër i ri me të cilin janë vetëpagëzuar komunistët për të ruajtur sa më gjatë sundimin e tyre; është një lojë fjalësh, një nderrim emrash: komunistët vetëquhen demokratë dhe demokratët e vërtetë i quajnë komunista, fashista, ekstremista, racista etj., pra u atribuojnë të gjitha cilësitë e tyre, ashtu siç vepruan me të Përndjekurit Politikë, kur u ngujuan në grevën e fundit të urisë, kundër të cilëve u përdoren edhe shkopinjtë e gomës!
"Lëshimet", që ka bërë komunizmi në këtë periudhë "tranzicioni", si liria e fjalës, e besimit, e punës privare, e ndonjë tjetër, që janë nga më elementaret e të drejtave të njeriut, për të krijuar imazhin e rremë, se këtu ka triumfuar demokracia (e, edhe këto "lëshime" gjysmake, iu imponuan nga zhvillimi i ngjarjeve ndërkombëtare dhe se po të merren seriozisht, si në rastin e ish pronarëve dhe të përndjekurve politikë, gerset dajaku), janë fare pa pikë rëndësie për ta. Ata janë gati të bëjnë çfarëdo "lëshimi", veç të mos preken në dy gjëra: në Pushtet dhe në Pasurinë e vënë me mundin e djersen e këtij populli. Kur ata s'kanë "lëshuar" dhe nuk pranojnë të bëjnë asnjë "lëshim" pa gjak. Dhe kjo tregon thelbin e vërtetë të natyrës së tyre: Komunista deri në palc!

Pyetje: Ju pëlqen matematika, ç'lidhje mund te gjeni midis politikes dhe kësaj shkence ekzakte?
Bep Kuqani: Jam me të vërtetë amator i matematikes, bukurinë e së cilës unë e gjej pikërisht në faktin, se me gjuhën e saj dhe vetëm me te mund të shprehim me rigorozitetin më të madh ligjet e kësaj bote që na rrethon. Ndërsa për lidhjen në mes politikes dhe matematikes, kam mendimin se kjo e fundit e ka të garantuar rezultatin e saktë të një problemi që shtrohet për zgjidhje dhe pa gabime. Ndersa politika nuk e ka të garantuar saktësinë e rezultatit të një problemi social në çfarëdo momenti: Janë momente të veçanta të zhvillimit të shoqërisë, që vetëm politikanët e aftë dijnë t'i kapin e t'i shfrytëzojnë për realizimin e ideve të tyre sociale, politike apo ekonomike.
Pikërisht tani është momenti historik dhe shansi më i madh, për çrrenjosen e komunizmit dhe vendosjen e demokracisë së vertetë, në qoftëse do të dijmë t'a kapim e t'a shfrytëzojmë.
Komunizmi është simboli i së KEQES, ndërsa demokracia i së MIRËS, sepse komunistët nuk kanë BESË, nuk kanë NDER, nuk kanë FE as ATDHE; ata janë kusarë, vagabonda e kriminele (killer-assassino), që nuk njohin asnjë ligj moral dhe asnjë të drejtë njerëzore.
Unë jam thellësisht i bindur se në të gjitha partitë politike të vendit tonë, gjindet një numër i konsiderueshëm elementësh, që kanë aderuar në to me qëllimet më të mira dhe fisnike, për t'i shërbyer vetëm së MIRËS, demokracisë. Unë jam gjithashtu po aq i bindur, se këto synime përbëjnë aspiratat e çdo shqiptari të ndershëm, të çdo qytetari dhe intelektuali e, sidomos të atyre shtresave, që vuajtën më shumë nga regjimi komunist.
Pikërisht në bashkimin e këtyre elementëve, pa dallim ideshë dhe përkatësishë partiake, nën flamurin e përbashkët të luftës kundër së KEQES (komunizmit)e për të MIRËN (demokracinë), unë shoh mundësinë e krijimit të një organizate të fuqishme demokratike, të prirë nga Shoqata Kombëtare e të Përndjekurve Politikë, si e vetmja forcë e aftë për të mposhtur komunizmin e për të vendosur demokracinë e vërtetë!

Pyetje: Si e vlerësoni Lidhjen e Djathtë Shqiptare (L.D.Sh.) dhe a besoni se kjo Lidhje do t'i shërbejë më mirë konsolidimit të demokracisë në Shqipëri?
Bep Kuqani: Sipas bindjes sime, krijimi i një koalicioni të forcave demokratike të djathta, siç pretendon të jetë "L.D.Sh-ja", prezupozon në radhë të parë ekzistencën e vetë këtyre forcave të djathta, me baza të shëndosha, larg ambicieve të ngushta partiake dhe përsonale, pa grindje dhe përçarje në mes të tyre dhe brenda llojit të tyre, pa ambicje karrieriste. Po a ekzistojnë realisht këto forca politike në "krahun e djathtë", të aftë me u mirëkuptue, me u organizue në një bllok të vetëm, të fuqishëm e me fitue me betejën e ardhshme elektorale? Mjerisht, për fatin e keq të popullit tonë, forca të tilla nuk ekzistojnë! A mund të krijohet me të vërtetë një "L.D.Sh" antikomuniste me "pjesëza" apo gjysma partish? A mund të besohet në sinqeritetin dhe aftësinë e këtyre "minipartive", që vlojnë nga grindjete brendshme e s'janë në gjendje me u bashkue e me venë rregull e harmoni brenda vetë gjirit të tyre?
Dhe kryesorja: A mund të besohet në "antikomunizmin" e kësaj "LIDHJE", kur në secilen forcë politike të saj, madje në krye të tyre gjenden "sigurimsat", që bëjnë ligjin në to? A nuk është i mjaftueshëm fakti edhe vetëm i pjesëmarrjes në "të të Partisë Republikane" një levë kjo e fortë e PPSh-së që është futur si pykë në këtë LIDHJE? Së fundi: A nuk është kuptimplote deklarata e Sali Berishës, sipas së cilës PD-ja do të jetë lokomotiva e kësaj "LIDHJE"?
Janë këto dhe shumë pyetje të tjera, që na çojnë në përfundimin, se nuk mund të ketë kurrë një koalicion të shëndoshë e jetëgjatë në mes të këtyre forcave, që trumpetojnë me kaq zhurmë e eufori krijimin e këtyre blloqeve të djathta, që s'janë tjetër veçse "bllofe", që shkrihen si vesa para Diellit. Ndaj unë e konsideroj një gatim dhe një akt tjetër të nxituar pjesëmarrjen e Partisë Bashkimi Demokrat Shqiptar në këtë "LIDHJE" dhe në mënyrë të veçantë të Shoqatës Kombëtare të ish të Denuarve dhe të Përndjekurve Politikë!

Pyetje: Ç'vizion keni për zgjedhjet e 96-tes?
Bep Kuqani: Unë dëshiroj me besue dhe me shpresue se populli, nuk mund dhe nuk duhet të mashtrohet më në zgjedhjet e ardhshme të 96-tës; se ai do të dijë t'i ruhet manipulimeve; se aido të dijë të organizojë jashtë tutelave të partive politike që u krijuen këtu në vendin tonë "si kerpudhat pas shiut", nën vëzhgimin dhe kontrollin e fortë të sigurimsave.
Mendoj se në zgjedhjet e ardhshme duhet të dalin ballë për ballë njera tjetrës dy forcat kundërshtare të vërteta: Komunistët dhe Antikomunistët. Kjo vijë demarkacioni, e prerë midis këtyre dy forcave, do të përcaktojë vullnetin e vertetë të popullit.
Janë me dhjetra dhe qindra mijëra të përsekutuarit politikë, që vuajtën tmerret e diktaturës komuniste; janë shumica dermuese e shtresave të ndrshme shoqërore të vuajtura dhe të nëpërkëmbura dje dhe sot; janë të panumurt intelektualkët e ndërshëm, demokratët dhe nacionalistët e vërtetë që aspirojnë për demokraci. E kush më tepër se Shoqata Kombëtare e ish të Përndjekurve Politikë ka të drejtën morale që t'i bashkojë, t'i organizojë dhe t'i drejtojë këto forca në luftën e ardhme elektorale për fitoren e Antikomunizmit? Shoqata Kombëtare e ish të Përndjekurve Politikë, duhet të kërkojë me ngulm që të njihet si "subjekt elektoral", një e drejtë që iu mohue pikërisht për të paralizuar forcën e madhe të saj. Ajo duhet të dalë menjëherë nga L.D.Sh-ja, sepse ajo vetë është blloku më i pastër i djathtë antikomunist dhe po këtë gjë duhet ta bëjë edhe Partia e Bashkimit Demokrat Shqiptar.
Shoqata Kombëtare e ish të Përndjekurve Politikë (në të vertetë ata vazhdojnë me qene edhe sot të përndjekur e të diskretituar njëlloj si më parë), duhet të hartojë një program dhe një status me dimensione të mëdha, ku të mbulohen të gjitha interesat kombëtare dhe individuale në pajtim të plotë me normat demokratike të vendeve më të zhvilluara perëndimore.
Nga ana e tjetër të gjithë ish të dënuarit dhe të përndjekurit politikë, pavarësisht nga partitë ku ata aderojnë, duhet të mbështesin në zgjedhjet e ardhshme vetëm Shoqatën Kombëtare, si i vetmi shans dhe e vetmja mundësi për të mposhtur komunizmin. Secili duhet të ketë të qartë se shpërndarja e tyre nëpër parti të ndryshme çon ujë vetëm në mullirin e komunizmit: se me partitë ekzistuese, nuk mund të mposhtet kurrë komunizmi e të fitohet demokracia.
Sot PARTI do të thotë NDASI, do të thotë PERÇARJE, do të thotë SUNDIM I KOMUNIZMIT!
Dhentë Zoti, që të paktën një herë në këtë shekull të triumfojë ARSYEJA dhe VULLNETI i MIRË midis nesh: bashkëvuajtësve dhe të shtypur nga regjimi komunist, midis të gjithë shqiptarëve të ndërshëm: që t'i shfrytëzojmë mundësitë e krijuara nga Providenca Hyjnore, duke u bashkuar rreth Shoqatës Kombëtare të ish të Denuarve dhe të Përndjekurve Politikë, me qëllim që t'i kthejmë në realitet idealet e mijëra martirëve të masakruar nga regjimi komunist. Njiherit t'i tregojmë gjithë botës, se të përndjekurit politik dhe të gjithë shqipatarët, pa dallim krahine dhe besimi e duan me shpirt demokracinë; se ata DUAN dhe DIJNE të jetojnë të BASHKUAR, me BESE, me NDERE, me DREJTESI dhe të qeverisin, si duhet drejt progresit shoqëror ekonomik, krahas shteteve moderne të Europës Perëndimore, ku duam të integrohemi edhe ne denjësisht.

Ju falëminderit!

Intervistoi: Nadir Erkoçi
Antar i Këshillit Kombëtar të Partisë B.D.Sh.
dhe Kryetar i Degës së kësaj partie të rrethit Shkodër.