Demokracia dhe krimi do të mbeten në Shqipëri përjetësisht “vëllezër opozitarë!”

-- nga Bep Kuqani, Stamford, ShBA

Persekutor asht ai që projektoi, frymëzoi dhe nxiti shkeljen e të DREJTAVE TE NJERIUT, me të gjitha mënyrat e mjetet e mundshme mbi bazë ideologjike; asht edhe ai që realizoi në mënyrë të drejtpërdrejtë apo të tërthortë shkeljen e këtyne të drejtave.

U befasova së tepërmi nga intervista e z. Kurt Kola, dhane gazetës “ILLYRIA”, që botohet në New York, para pesë javësh (mue më ra në dorë kjo gazetë vetëm para nji jave), në të cilin kërkonte hapjen e dosjeve për ish të Përndjekurve Politikë, me qëllim përjashtimin e tyne nga e drejta e damshpërblimit për vitet e burgut.
Dhe “u befasova së tepërmi”, sepse kjo kërkesë m’u duk sa naive aq edhe e vonueme edhe e padrejtë.
“Naive”, sepse a kujton z. Kurt Kola, se këto dosje janë të gjitha në rregull, të pacënueme, d.m.th. se nuk janë hapun, nuk janë seleksionue, nuk janë zhdukë ose fallcifikue?
Edhe pse teorikisht duhet të ishte pikërisht kështu, sepse nuk ka dalë ende nji ligj për hapjen e tyne dhe se çdo veprim i kundert do të përbante nji shkelje të randë dhe të dënueshme; dihen tashma përgjigjja e këtyne pyetjeve: Janë vetë përsekutorët tonë krijuesit e këtyne dosjeve; Janë ata vetë, që i kanë nën zotnim ato; Janë ata vetë, që për të mbulue gjurmet e krimeve të tyne i kanë zhdukë, i kanë fallsifikue, i kanë manipulue, tjetersue dhe kanë ba çka kanë dashtë vetë me to, tue trillue edhe dosje të tjera të paqena; shkurt tue i ba të pavlefshme dhe ç’orientuese nga pikpamja e vërtetësisë së tyne.
A s'e din z. Kurt, se një pjesë e mirë e “sigurimsave” dhe e bashkëpuntorve të tyne (pa përfshi këtu ish të Përndjekurit Politikë), janë pajisë me karten e ish të përsekutuemve me dijeni të plotë dhe qëllime të caktueme, për t’a pasë nën kontroll total Shoqaten Kombëtare dhe në rasë nevoje, për ta përça e shpartallue ate, siç rezultoi ma vonë dhe për të rritë artificialisht numrin e kësaj shtrese, për përftime ndihmash eventuale nga jashtë, të cilat përflitet, se kanë qenë të konsiderueshme, por që përfunduen në destinacione të tjera.
E tash z. Kurt Kola, kërkon me ia zbutë faturen Qeverisë, tue përjashtue pikërisht ata që ajo vetë i ka fute në këtë shtresë!
“E vonueme”, sepse kjo çeshtje asht dasht ngritë me kohë e me vakt, e me forcen ma të madhe, qysh në fillimet e ardhjes së PD-së në pushtet.
“E padrejtë”, sepse kërkohet hapja e dosjeve vetëm për ish të Përndjekunit Politikë dhe jo për të gjithë bashkëpunëtorët e Sigurimit të Shtetit, pa përjashtim.
Kur kje shtrue problemi i dosjeve në kohën e pushtetit të PD-së: “Të hapen ose jo”, kjo çështje kaq e thjeshtë mori trajtat e nji problemi kaq të nderlikuem, sa për zgjidhjen e tij u mendue të shtrohej nji “tryeze e rrumbullakët”, me drejtues partiakë socialisto - komunistë, me intelektualë të kompromentuem e bashkëpunëtorë të këtyne dosjeve, për të vendosë gjoja këta me “konsensus”, nëse duhen hapun e si “duhen hapun ato”.
Në qoftëse, ne pranojmë tezen e z. Sali Berisha, simbas të ciles këtu në vendin tonë, jemi të gjithë “bashkëvuajtës e bashkëfajtorë”, atëherë ky problem (problemi i dosjeve) s’ka arsye që të shtrohet fare, sepse, në nji vend ku të gjithë janë “bashkëvuejtës e bashkëfajtorë”, janë të gjithë të përsekutuem e përsekutorë; pra s’ka asnji kufi të caktuem dallimi midis tyne.

Po a mund të gjindet në këtë botë, ndonji shtet e ndonji popull ku e gjithë shoqnia e këtij vendi të jetë përsekutore e vetvetes?

Nuk mund të imagjinohet nji tezë ma cinike dhe absurde se kjo, e cila synon të shkrijë në një qënie të vetme të përsekutuemin me persekutorin! Kjo tezë përmban në vetvete mohimin e plotë të së Vërtetës. Shteti njeh me ligje PAFAJSINË e ish Përndjekunve Politikë; njeh me ligje DETYRIMIN MORAL E MATERIAL TE TIJ ndaj kësaj shtrese; njeh me ligje STATUSIN E TE PERNDJEKUNIT POLITIK gjatë regjimit komunist (natyrisht jo nga dëshira e mirë por nga imponimi i rrethanave, që krijoi shembja e sistemit komunist). Po përsekutorët e këtyne të Përndjekurve Politikë, kush janë e ku janë?
Përderisa njihet i përsekutuemi, perderisa për të persekutuemin asht formulue njilloj përkufizimi ligjor, se kush mund të quhet i tillë, duhet medeomos të njihet edhe përsekutori, të formohet edhe për atë një përkufizim ligjor, që për mendimin tem duhet të jetë pak a shumë kështu:
“Përsekutor asht ai që projektoi, frymëzoi dhe nxiti shkeljen e të DREJTAVE TE NJERIUT, me të gjitha mënyrat e mjetet e mundshme mbi bazë ideologjike; asht edhe ai që realizoi në mënyrë të drejtpërdrejtë apo të tërthortë shkeljen e këtyne të drejtave”.
Shihet qartë, se me këtë përkufizim përfshihen të gjithë përsekutorët e vërtetë, tue fillue nga të gjithë strukturat e organeve të diktaturës, pushtetarët dhe partiakët funksionarë, gardianët e pashpirtë të birucave, të burgjeve dhe kampeve, dëshmitarët e akuzave, që u banë shkak për dënime, internime apo përsekutime të njerëzve, që tue kenë komnadanta brigadash pune në kampet e Bedenit, të Maliqit etj., u sollën me egërsinë e bishave të egra ndaj bashkëvuajtësve të tyne.
Përderisa e gjithë klasa politike që drejton sot vendin me pozitë e opozitë janë ish-përsekutorët tonë direkt dhe bijtë e të afërmit e tyne; përderisa dosjet “u hapën vetëm për deputetët e lart”, siç pat deklarue Sali Berisha dhe përderisa kjo “elitë e zgjedhun nga populli”, që rezultoi nga komisionet e verifikimit të pastërtisë së figurave si “krejtësisht e pastër”; atëherë pyes përsëri: Kush paskan qenë dhe janë përsekutorët tanë?

Kjo do të thotë, se pushteti i sotëm komunisto - pedeist, i ka marrë plotësisht nën mbrojtje përsekutorët e vërtetë; se tue kenë vetë ky pushtet esencialisht komunist, asht i implikuem krejtësisht në këtë çështje, asht vetë bashkfajtorë e bashkpërsekutor: kjo do të thotë se kriminelët nuk do të ndëshkohen asnjiherë; se demokracia dhe krimi do të mbetën përjetësisht “vëllezër opozitarë!”
Asht e kjartë se me këtë klasë politike, nuk do të mund të kemi kurrë një shtet me të vërtetë juridik e demokratik.
Ndaj kjo Qeveri dhe ky pushtet, ban çmos që t’i shmanget detyrimit ligjor për damshpërblimin e ish Përndjekurve Politikë, nën pretekstin se “qenka fatura e madhe”. PO a nuk e kanë zhytë vetë vetën kaq thellë në këtë borxh? E kam thanë edhe nji herë ma përpara: S’ka faturë të përballueme për nji shtet ligjor, kur ekziston vullneti i mirë dhe principi i drejtësisë!
Prandaj kërkesa e z. Kurt Kola për penalizimin e vetëm të nji pjese të bashkpuntorve të Sigurimit dhe të pikërisht të asaj pjese të ish Përndjekurve Politikë, mue më duket në themel e padrejtë dhe jo e mbështetun juridikisht, sepse përpara ligjit duhet të përgjigjen e të japin llogari të gjithë njilloj dhe jo vetëm nji pjesë.
Gjithashtu edhe kapitullimi i z. Kurt Kola para Komisionit Qeveritar, për zbutjen e damshpërblimit deri në masën gjysëm për gjysëm, asht nji akt kompromisi dhe servilizmi i papranueshëm për të gjithë ish të Përndjekunit Politikë: ose damshpërblimi i plotë konfrom Kushtetutës, ligjeve dhe Kodit Penal në fuqi, ose hiçfare!
Le t’i mbetet ma mirë përgjegjësia Qeverisë; le ta marrin vesht e gjithë bota, se kjo Qeveri dhe ky pushtet shkel me të dyja kambët ligjet, që ka hartue e miratue vetë!
Pazarlleqe me të drejtat tona, s’ka të drejtë të baj askush.