Dy fjalė pėr Patėr Anton Harapin, Martirin e Madh tė harruar
Procesi kanonizimit tė disa Martirėve
-- nga Mėrgim Korēa
Sapo e lexova nismėn e Kishės Katolike Shqiptare lidhur me fillimin e procesit kishtar pėr kanonizimin e disa prej martirėve kishtarė si edhe laikė, njė gėzim tejet i madh ma pushtoi zemrėn time. Kjo qe domosdo ndjenja e parė, ajo e menjėherėshmja. Por shpejtė ajo ia la vėndin njė ndjenje tė dytė, tejet e fuqishme edhe kjo, por shumė shumė mė tronditėse. Tek fillova tė lexoj emrat e atyre martirėve, si pakuptuar u fshinė nga kujtesa ime 55 vite jete tė cilėt, kush mė pak e kush mė thellė, i kanė lėnė gjurmėt e tyre nė vetėdijen time dhe rrėmbyeshėm mu shfaqėn para syve egėrsija e viteve tė para tė marrjes sė pushtetit nga ana e partisė komuniste qė mes dhune e gjaku e filloi tashtuquajturin marshim fitimtar duke prere kositur jetė intelektualėsh nga mė tė shquarit si edhe patriotėsh nga mė tė pėrkushtuarit, djathtas edhe majtas !
Edhe sot mėndja ime shikon nėpėrmjet flakėsh si tė ferrit ecjen e kollonės sė tė burgosurve nga konvikti burg pėr nė kinema Rozafat ku do tė zhvillohej gjygji. At Gjon Shllaku, At Daniel Dajani si edhe At Gjon Fausti, tė lidhur me pranga i prinin kollonės sė fatzinjėve. Mbas tyre seminaristi Mark Ēuni me shokė si edhe Qerim Sadiku. Dy anėve tė rrugės e intoksikuar dhe nekstazė rinia komuniste ulėrinte hakmarrje, hakmarrje ! E ky kor tekzaltuarish, i mbėshtetur edhe mė fuqishėm akoma nga kategoria e servilėve, (shum fytyra dhe emra tė cilėsh jo vetėm qė i mbaj mėnd qartė edhe sot por edhe dij se si u katandisėn mė vonė gjatė viteve), e pėrcillnin atė kortezh pėr tek salla ku i priste ajo pjelle mbrapshte natyrės qė mė tė pėrēudnuar ajo skish se si ta kish rravijėzuar, prokurori Aranit Ēela !
Sa e skajėshme diferenca ndėrmjet gjykatėsve dhe tė gjykuarve. Prokurori-bishė ulėrinte pėr gjak mbi tashtuquaj-tur fakte qė as ekzistonin. Kryetari trupit gjykues Mustafa Iljazi vuloste dėnimet me vdekje duke i lexuar me ngulē, rrokje pas rrokjesh, fjalėt e tekstit leximi i tė cilave pėr tė dukeshin shkencė e madhe. Ndėrsa At Gjon Fausti tė cilin nė seancėn e nėntėmbėdhjetė e sollėn pėr krahėsh se shkatėrruar e kishin nė tortura, i drejtohet trupit gjykues nė fjalėn e fundit dhe u thotė :
" Ju nuk do tė ma besoni, se nuk arrini as ta kuptoni, por mbrėmė tėrė natėn i jam lutur Zotit pėr shpirtrat e juaj mėkatarė. Zoti ju faltė juve qė nuk dini se ēbėni ".
Dhe nė analizė tė fundit, kujt i shėrbenin dhunuesit e kujt viktimat ? Tė parėt, tė ndezur pėr gjak, tė nxitur e pėr ti shėrbyer sa mė besnikėrisht jugosllavėve, padronėve tė tyre ! Ndėrsa tė dytėt, pa pėrjashtim, vdiqėn me thirrjen: "Rroftė Krishti Mbret".
Duke dalė nė sipėrfaqe aq rrėmbyeshėm nga thellėsite vetėdijes sime ato
kujtime thuajse tė harruara, nuk mė lanė tė pėrqėndrohesha menjėherė nė leximin e
emrave njė pėr njė. E pikėrisht tashti fillon edhe dhimbja e madhe tek unė. U
dizintegrua vėrtet mė nė fund ai sistem dhune, rrugėn e zbatimit praktik tė tė
cilit e dha ai manjaku mjekėr cjap e sy mongoloid (Vladimir Iliēi), qė siē e
thosh vetė, se me premtimin e lirisė do ta tund botėn. Dhe e tundi nga
themelet njė pjesė tė saj. Pėr kėtė nuk ka as mė tė voglin dyshim !
Por e trishtė ėshtė se edhe sot, kur tė vėrtetat duhet tė dalin nė dritėn e diellit, ndikimi i
sė kaluarės diktatoriale vazhdon dhe e dhunon tė vėrtetėn ! Fatkeqėsisht ajo
tundje themelesh akoma i lėshon hijet e saja qė ta errėsojnė historinė ! E kjo
deri kur ? Deri kur do tė vazhdojė e tė kujtohet nėpėr tekstet historike Patėr
Anton Harapi si kuizling ? Deri kur do tė jenė nė gjėndje kjo kategori
tekstesh me ndikim tė fortė mashtrues ta ushtrojnė trysnķnė e tyre aq ndjeshėm sa
qė Kisha Katolike tė stepet qė emrin e Patėr Antonit ta verė nė krye tė listės
sė martirėve tė kishės pėr tu kanonizuar ?
Unė nuk e ngre zėrin tim i prirur nga paragjykim fetar, pėrkundrazi.
Formacioni im besimtar ėshtė musliman. Unė do tė doja qė Kisha Katolike njė herė e pėr
gjithmonė ta shtronte haptas problemin e gjykimit tė figurave si e Patėr
Anton Harapit nė bazė faktesh edhe dokumentash. Nuk kam asnjė pretendim ta marr
nė mbrojtje Patėr Antonin. Ai nuk ka nevojė ta mbrojė njeri. E vetmja gjė qė
Ai ka nevojė ėshtė tė nxirren nė dritėn e diellit dokumentat, faktet, tė
vėrtetat. Ngelėn duke e gjykuar Patėr Antonin se ka dalė nė njė fotografi duke
pritur nė takim gjeneralin gjerman Fitstum. E pastaj ? Kjo fotografi vėrtetoka
tradhėtine tij ? Po teksti se ēi ka thėnė atij gjeneralit nė atė takim Patėr
Antoni, pse nuk shkruhet ? Ai qe takimi ku Patėr Antoni i kujtoi gjeneralit
Fitstum se marrėveshja me Reichun ishte qė trupat gjermane do ta kishin
territorin shqiptar vetėm si urė kalimi pėr nė Greqi, pa i cėnuar dhe pa ndėrhyrė nė
ēėshtjet e brėndėshme shqiptare ! Vetėm tridhjetė fjalė janė kėto. Pėr gjysėm shekulli rrjesht kėto tridhjetė fjalė kurrė nuk u zunė nė gojė.
Por kėto tridhjetė fjalė sanksjonuan, veē tė tjerave, paprekshmėrinė e qytetarėve izraelitė nė
territorin shqiptar ! Vetėm nė Shqipėri edhe nė Danimarkė, falė kėmbėnguljes
sė Kėshillit tė Lartė tė Regjencės Shqiptare dhe Mbretėrisė sė Danimarkės, u
vendos kjo marrėveshje midis Gjermanisė dhe kėtyre dy shteteve sovrane. E ne
mburremi si komb, dhe me plot tė drejtė, pėr fatin e izraelitėve nė Shqipėri ku
asnjė prej tyre nuk u cėnua. Por njė pjesė tė kėsaj merite e ka edhe Patėr
Anton Harapi, si pjestar i Regjencės, sė bashku me tre kolegėt e tjerė anėtarė tė saj.
Pėrgjatė kėsaj hullie dua tė ndalem edhe nė njė detaj kuptimplotė.
Drejtoresha e Institutit tė Historisė pranė Akademisė sė Shkencave, zonja Ana Lalaj, nė
njė intervistė tė sajėn dhėnė gazetės Illyria nė New York, njoftonte se po
punohej pėr tu botuar historia e vėrtetė e Shqipėrisė, e ripunuar sipas fakteve
tė reja si edhe dokumentave tė zbuluara sė fundi.
Me atė rast ajo sillte si shėmbull figurėn e tė ndjerit, ish anėtar i Kėshillit tė Lartė tė Regjencės Lef
Nosit, pėr tė cilin shprehej se
vėrtet ai kish qenė bashkėpunėtor me
okupatorin, por figura e tij do tė vlerėsohej edhe mbėshtetur nė disa fakte tė reja tė
zbuluara qė vėrtetojnė se ai kish edhe merita
! Unė dua tė ve nė dukje dy
gjėra. Sė pari, se ato qė drejtoresha quan fakte tė reja, nuk janė aspak tė
tilla. Ato janė fakte e dokumenta qė mbase kanė qenė bashkėshoqėruese tė Lef
Nosit si edhe Patėr Anton Harapit me shokė pėrgjatė veprimtarisė sė tyre e madje
edhe tė keqruajtura. Ato mund tė jenė dokumentat qė mbetėn kur Fadil Kapisyzrat, Nesti Kopalrat e Thoma Karamellot me shokė shkatėrronin arkivat e i hidhnin nė erė ato e kur u thuhej
mosni se ato janė dokumenta me vlera tė pallogaritėshme historike, ata thonin me mburrje
historinė do ta shkruajmė vetė tani e tutje
!
Po ato dokumenta si edhe njė morķ tė tjerash kanė qenė tė sistemuara nė
arkivat tona, e ato tanimė janė zverdhur nga koha. Zonja Lala i quan dokumenta tė
reja. Ato zonjė e nderuar nuk janė hiē tė reja. Por ato dokumenta pedagogėt e
juaj konformistė nuk ju kanė lėnė ti lexonit kurrė. Ato kanė qenė fond i
ndaluar. Kėtė pranoje, zonja Lala. Edhe vetė fakti se ju nuk i keni parė kurrė ato
mė parė e ju duken fakte tė reja, flet pėr mangėsķ tuajėn e jo pėr fajėsķ tė
personave qė u dėnuan padrejtėsisht atėherė e qė edhe tashti moralisht vazhdojnė e dėnohen nga ju !
Nga ana tjetėr, ndėrmjet historianėve qė zinte nė gojė zonja Lala, ka nga ata
qė e shkruan historinė e Shqipėrisė sipas mėsimeve edhe udhėzimeve tė ish
Institutit tė Marksizėm Leninizmit. Ndonjeri mund tė jetė po ai qė i doli
dėshmitar akuze Lef Nosit dhe e ėma e diskreditoi nė sy tė trupit gjykues si
bukėshkelės dhe gėnjeshtar. E ndonjė i ri, qė si emėr mban aliteracionin e emrave tė
Marksit, Engelsit edhe Leninit, (ndonėse ai vetė nuk mbart faj pėr emrin qė
ka), nuk ka tė ngjarė ti studjojė dokumentat historike, i mėkuar nga prindėt
qė i vunė emrin, me syrin e studjuesit tė ftohtė dhe me drejtėsķ tė paanėshme.
Nė kėtė kontekst, jam skajshmėrisht i dėshpruar qė kjo trysnķ psikologjike,
vazhdė e politikės mashtruese tė diktaturės, arrin e ndikon edhe nė Kryesinė e
Kishės Katolike Shqiptare e cila, pėr hir tė mosndeshjes, stepet dhe pranon
ta sakrifikojė ndonjė kokė tė shquar martiri tė madh veē mos tė bėhet zhurmė !
Jo tė nderuar klerikė, kjo nuk ėshtė e drejtė. Unė e kuptoj fare mirė pozitėn
tuaj. Ju jeni mes dy zjarresh. Por kijeni parasysh se as diplomacija e Selisė
sė Shėnjtė e as opinioni komunist nuk janė asgjė para zjarreve me tė cilėt u
ndeshėn Patėr Anton Harapi me shokė dhe tė vetėdijshėm pėr atė qė bėnin,
zgjodhėn vetėflijimin e tyre ! Selia e Shėnjtė ėshtė po ajo qė ka qenė edhe nė vitin
1944. Njerėzit drejtues tė saj janė ndėrruar, por principet qė ata mbrojnė presupozohet tė jenė tė njajta !
Ajo Selķ ishte qė ndaj Padre Pios mbajti qėndrim nga mė tė rreptit duke i ndaluar Atij meshėn publike si edhe rrėfimin. E
tashti, po ajo Selķ, po e shėnjtėron Padre Pion ! Dhe shumė mirė bėn qė mė nė
fund e nxori nė dritė tė vėrtetėn ndaj Tij ! E pra kėsaj Selie i duhet thėnė se
Patėr Anton Harapi nuk e pranoi detyrėn e Anėtarit tė Kėshillit tė Lartė tė
Regjencės pa lejen e Selisė Shėnjtė. Kur asaj iu shpjegua se si anėtarėt
potencialė tė Kėshillit tė Lartė tė Regjencės e kishin vendosur qė Gjermanisė ti vinin
disa kushte tė forta pro-kombėtare, atėhere Ajo u konformua me situatėn dhe e
lejoi Patėr Antonin tė flijohej, (siē e konsideronte Ai vetė), dhe vetėm kur
erdhi miratimi zyrtar me nėnėshkrimin e Papės nga Vatikani, pasuesi i bindur
dhe i pėrvuajtur i Shėn Franēeskut, mbajti atė fjalim vėrtet shėmbullor dhe
udhėrrėfyes prej tė cilit sa pėr ta rikujtuar lexuesin po transkriboj ndonjė kalim nga mė kuptimplotėt :
" E pranova detyrėn se nuk mujshem me pamun Shqypninė tė pushtueme prej anarkijet
nuk dojshem tė krijohej nji Babilonķ shqyptare me luftė vllavrasėse qi tė zhgatrrote katundet, tė humbej bagtija e tė zhgatrroheshin familjet
ndjeva mėshirė si pėr popull e gjithashtu edhe pėr Shqypnķ
Si mund tė preferojshem me pshtue jetėn tźme e tė ruejshem prestigjin personal nė vźnd qi ta rrezikojshem jetėn tźme pėr ēashtjen e pėrbashkėt ? Le tė ndollė ajo qi ka me ndollė, thashė me vedi, rrnoftė populli edhe pa mue, rrnoftė Shqypnija !
E fillueme me nji poezi e po e pėrfundojmė me nji tragjedi me iu dhimbtė kujtdo
e vetmja gjā mu bāmun āsht me pshtuemun Shqypninė edhe popullin. Mjafton ti paralizojmė fajtorėt tė mos bājnė mā dame
Nuk duhet tė egzistojnė filogjerman, anglofila apo italianofila. Duhet tė jena veē shqyptarė
"
Kėto duhet tia paraqesė Selisė Shėnjtė Kisha Katolike Shqiptare sot e ti thotė se diktatura e vrau Patėr Antonin me akuzėn si bashkėpunėtor i
okupatorit, se ishte mėnyra mė e thjeshtė qė armiqve tanė shekullorė jugosllavė tu servirej koka e Tij nė tabakį. Dhe ėshtė mė se e qartė se po tė mos vritej Patėr Antoni si kolaboracionist, atėhere do tish vrarė si Provinciali i Shkodrės qė kishte qenė, me At Gjon Shllakun e At Gjon Faustin me shokė. Nuk kishte rrugė tjetėr, motra jonė e madhe Jugosllavija titiste i kėrkonte ata kurbanė ! Nga ana tjetėr Selia e Shėnjtė duhet ta mėsojė edhe dėshminė e kryetarit tė skuadrės sė pushkatimit tė Anėtarėve tė Kėshillit tė Lartė tė Regjencės, ish partizanit Pjetėr Sinishta, i cili ua ka pohuar shumė vetėve, ndėrmjet tė cilėve edhe Dom Prenk Ndrevashajt se :
I rreshtuem Patėr Anton Harapin, Lef Nosin edhe Maliq Bushatin para gropave tė ēiluna mā parė dhe gjuejtėm nta me breshnķ. Rane tė tre. Shkova me u dhānė edhe ka nji plum kresė, veē kur gropa ku duhej tė kishte rį Patėr Antoni u mlue prej nji rźje tė dźndun qi shtrihej prej gropet e nalt. Nat fillim nuk i dhashė rāndėsķ e shkova u rashė kresė dy tė tjerėve e kur u ktheva mandej kah gropa e Patėr Antonit, pashė se rźja vazhdote e mbante pėshtjellė e slźnte me pamun. U deshtne disa minuta derisa u zhdavarit rźja e veē njatherė e kreva detyrėn partizane.
Ta dijė edhe kėtė dėshmķ Selia e Shėnjtė, e ta katalogojė ku tė mendojė se i takon, por ta mėsojė edhe kėtė.
E tashti qė u erdhi fundi edhe kėtyre radhėve, do tė rikthehem edhe njė herė tek ai vit i largėt 1946, tek ai shkurt gjithė shi e murlan i Shkodrės, e do tė kujtoj fjalėt e Provincialit i cili pėrkohėsisht e zėvėndėsoi Patėr Antonin nė postin e tij e pastaj e ndoqi edhe nė dėnimin kapital qė i dhanė. Nuk kam se si tė mos ia kujtoj lexuesit se si e vlerėsoi At Matķ Prendushi dėnimin e At Gjon Shllakut me shokė: Tė lumtė o serbian se sot ia dole me ia paraqitė tė tānė botės se shqyptari, me bisht ose pa bisht, āsht nji egėrsķnė e vėrtetė !