LUFTA POLITIKE DHE MASKAT E VEPRIMIT OGURZI

1.

Java që lamë pas u përcoll me dy sensacione jo vetëm për natyrën kosovare të fushatës paszgjedhore (deri sa administratori ndërkombëtar do t’i nënshkruajë ato), por përpjekjet u bënë që këto dy raste të marrin përmasa edhe më të gjëra. Pavarësisht se rastet duken si diametralisht të kundërta ato puqen në një qëllim thellsisht të asaj që i thuhet politikë antia-merikane në Kosovë dhe Ballkan përgjithësisht, e cila ka skenarist përfid të interesave të mëdha jo aq që lidhen me Kosovën dhe Ballkanin se sa me rregullimin global të planetit tonë. Pra, jo rastsisht, dhe jo pa menduar mirë Ramush Haradinaj u intervistua nga përfaqsuesit e Tribunalit të Hagës pikërisht në këtë kohë si dhe rrëmbimi i Shqipe Hebibit, e cila u gjend në Afganistan, sikur të na zbriste nga qielli, duke tërhequr krejtësisht vëmendjen e opinionit vendor dhe deri diku mendjen e atij ndërkombëtar, pikërisht rreth ngjarjeve që po ndodhin në Kosovë, në këtë kohë trazimesh dhe përshpejtimesh të pështjellimeve jo vetëm aq të zgjedhjeve por të gjetjes së formulave jofunksionale për një aparat shtetror jofunksional, i cili do të ketë përgjegjsinë më të madhe historike në historinë mijëvjeçare të Kosovës.

Nëse lideri i AAK Ramush Haradinaj është marrë në pyetje pikërisht për shkak të angazhimit parimior të drejtësisë që ky mekanizëm ndërkombëtar e paska ndërmend ta bëjë në Kosovë dhe Ballkan, koha e ekzekutimit, përkatsisht e krijimit të një sensacioni e zhvleftson atë duke shtuar mëdyshje edhe më të mëdha. Por “dardha e ka bishtin prapa” thotë një urti popullore, dhe kjo duket edhe në rastin e z. Haradinaj, i cili në politikën kosovare është qe prej se mbaroi lufta, prandaj mund të nënkuptohet se drejtsia ndërkombëtare dhe pikërisht Tribunali i Hagës e ka ndërmend më shumë të “ekuilibrojë” dhe "barazojë" “viktimën me xhelatin”, të cilët herët a vonë do të ulën në tryezën e bisedimeve, ngase ai mund të zëvendësohet me një soj “jogursolucioni” pro jugosllav, i cili vrullshëm u fut në politikën kosovare pa e pasur të qartë edhe qëllimin e tij final. Pastaj këta mekanizma ndërkombëtarë nuk e ditkan, apo nuk duan të kuptojnë se në Kosovë kanë ndodhur vrasje makabre. Ato krime bizare janë stimuluar publikisht nga shtypi dhe persona publikë, që në mënyrë marramendëse u bënë edhe milionerë, madje pa udhëhequr asnjë veprimtari profitabile.

Pastaj kjo shoqëri ndërkombëtare duhet të kuptoj se Kosova po përmbytet nga kriminaliteti ekonomik, sepse vetëm në këtë vend kanë lindur me dhjetra e dhjetra multimilionerë, të cilët janë pasuruar mbrenda një kohe rekorde, që duhet të zënë vend të merituar edhe në Librin e Genisit.

Nëse këtyre përpjekjeve për drejtësi (qoftë kjo morale), ia shtojmë faktin se në vendkalimin kufitar në Merdare të Llapit vijnë eshtrat e të maskaruarve gjithmonë në një moment të caktuar, pra për ta mbajtur në ethe politikën e Kosovës, intervistimi në këtë kohë i Ramush Haradinajt (pa dashur t’ia heqim asnjë barrë me të cilën ngarkohet ai), nuk ka asnjë qëllim pozitiv, përveç se politikën kosovare ta mbërthejnë edhe më tej këto ethe trishtuese.

Duke i ditur aspiratat shekullore të popullit shqiptar për të prosperuar me një rend dhe qytetrim demokratik, askush nuk duhet të shqetësohet pse është marrë z. Haradinaj në intervistim, sikurse nuk duhet të shqetësohet nese nesër do të mirret edhe dikush tjetër, por secili duhet të shqetësohet për mënyrën dhe momentin kur bëhet kjo, sepse kjo po bëhet pikërisht për ta mbërthyer Kosovën në një kurth me rreziqe evidente dhe të pashmangshme.

2.

Poashtu javën që shkoi, si ngjarje kryesore e mediave kosovare ishte edhe rrëmbimi i Shqipe Hebibit dhe dy kolegëve të saj në Afganistan. Rasti është shqetsues dhe në mos tjetër ai është një rast që do përkrahje humanitare për t’u angazhuar çdo mekanizëm që të shpetohen jetërat e tyre. Po një gjë që më la përshtypje është fakti se angazhimi i saj qenka bërë mbi parime fetare, sepse ajo atje paska shkuar pikërisht për t’i ndihmuar një vendi mysliman, të paktën kështu u pa nga storie të shumta filmike që media të ndryshme kanë raportuar nga Kabuli.

Edhe reagimet e tjera që vazhduan ishin në funksion të një politike thellsisht myslimane, duke lënë përshtypjen se mekanizmi fetar në Kosovë është i fuqishëm, këtë sikur e sforconte televizioni Al Xhazira duke i dhënë vend të posaçëm rolit të një shqiptareje në Kabul. Por shkuarja në Kabull edhe e qarqeve që i kanë lidhjet e ngushta me Moskën dhe atje të ndërmjetsohet në emër të besimit dhe muajit të shenjtë të Ramazanit bënë për t’u ngathur edhe ndjenjat e fundit. Futja e elementit Rus në këtë mes sikur do t’i ketë pasojat e veta, sëpaku do të keqkuptohet se është një tendencë për t’u sforcuar militantizmi fetar që ka qëllim krijimin e një minimoçalishteje anti-amerikane në Ballkanin shumë etnik.

3.

Zgjedhjet Presidenciale në Amerikë mbërthyen mendjen e opininit ndërkombëtar, por në shumë qarqe ballkanike sikur dy rastet e theksuara më lart zënin kreun e tabelës. Megjithatë lufta për Shtëpinë e Barshë e favorizoi Bushin jo për një politikë aq fitimprurëse që i solli Amerikës në mandatin e shkuar por pikërisht për vendosmërinë e tij për t’i zgjeruar kufijtë e demokracisë edhe në Lindjen e Mesme.

Dihet se pikërisht në këtë kohë është nisur një armiqësi e pashembullt anti-amerikane, e cila sado që e ka qendrën në Lindjen e Mesme, stimulues të saj ka në gjithë botën dhe madje në Evropën e qytetruar, të cilat i gëzohen çdo dështimi Amerikan. Vetëm mos përfshirja në koalicion me Amerikën (qoftë kjo gjatë luftës ose pas mbarimit të saj), do t’i ketë trimëruar grupet militantiste islamike se do t’ia dalin kundër Amerikës, pasi që ajo nuk përkrahet edhe nga vende të caktuara ,qofshin këto Evropiane apo Botërore. Mospërkrahja e Amerikës sikur u bë për ta futur atë në një moçalishte trishtuese, por ja amerikanët me politikën e tyre pragmatiste dëshmuan diçka që është pritur dhe që duhej të triumfonte pikërisht me zgjedhjet e fundit presidenciale.

Sikur vende të caktuara mos ta sabotonin politikën Amerikane në Lindjen e Mesme, jemi të sigurtë se viktimat dhe shkatërrimet e atyre vendeve do të ishin më të pakta, dhe do të kishte gjasa për ndryshimin e një kursi politik edhe nga Shtëpia e Bardhë. Tani zgjedhjet në Amerikë i fitoi Presidenti Bush, në një garë shumë më të lehtë se sa në mandatin e parë me Al Gorin, duke qitur në pah se Amerika dhe Amerikanët e kanë kuptuar lojën anti-amerikane që bëhet ndaj vendit të tyre. Shpresojmë që ky rast duhet t’i japë leksion asaj për të mos lejuar krijimin e një minimoçalishteje jo-demokratike në Ballkan.

Sepse ajo po bëhet duke u stimuluar kapitalistët e rinj, të cilët i kanë të ruajtur lidhjet me shtetët që tradicionalisht kanë pasur një politikë anti-amerikane, të cilat vazhdimisht përkrahin mënyrat e militantizmit fetar, të cilat e kanë burimin në ato vende, ku i ka konfliktet e hapura Amerika, gjë që shqetësojnë jo vetëm shqiptarët etnikë të Kosovës por duhet t’i shqetsojnë më shumë strukturat e politikës Amerikane dhe të të gjitha atyre vendeve që kanë për qëllim të krijohet stabiliteti politik e ekonomik i këtij vendi.