Poezi patriotike

-- nga Fadil Hoxha

AZEM HAJDARI

Nuk harruan
Dhe punuan,
Që atë ditë që tubove
E kërcënimit s'ju friksove
Të të vrisnin pak nga pak,
Ja, kështu do merrnin hak.

I sfidove
Dhe luftove,
Bashk me popullin e robëtuar,
Me të burgosur e të linçuar,
Të përmbysje atë klikë,
Që nga askush nuk kishte frikë.

Tu vërsulën
E s'të përkulën,
Nëpër rrugë e nëpër sheshe,
Kudo me ta që u ndeshe,
Bëre para e u re,
I zvarrise shesh për dhe.

Ish sigurimi
Vetë krimi,
Tërbuar nga xhelozia,
Si të zhduket krenaria?
Në vesh mbolli pëshpërimat,
Përbindëshin që hante trimat.

Nuk vonuan
Të qëlluan,
Dhe trupërojen se kursyen
Me gjak tuaj rrugën ngjyen,
Të na kallin drithtir
Të na sundojnë me pahir.

Ja ti re,
Re përdhe,
E u ngrite ...po të ngritëm,
Përmbi supe ja... të ngjitëm,
Që ky popull të mos tutet,
Nga çdo klikë më ngusht të futet.

Rivrasja e HAVZI NELËS

Këndej kaloi komunizmi faqezi
E rrethoj me suitën gjakatare,
E njohu në zemër e njohu në sy
Dhe endëte ngadal orën vrastare.

Ky asht shkëndij duhet shuar,
Egzistenca jonë tek kjo rri var,
E koha nën ruejtje ecte kaluar,
Ai kërkonte mbijetes nën barbar.

Vdekja i përvijohej si qartësi,
Para syve ja mbanin të shkruar,
Që ai të vyshkej nën mërzi,
Të jepte sinjalin se asht friksuar.

Prisnin të jepej shenja e par,
Me panik të fliste duke u rrëfyer,
Si për çudi ai dhe më krenar,
Me thellsi qëndrese duke i fyer.

U tmerruan... "kontrolloni dhe njëher"
Përse qëndrestari tani nuk tundohet,
Kontrolloni vendin në ka të tjer
"ç'mostër" e tmerrshme po na afrohet?

ç'ndodh jashtë? shikoni me kujdes.
Mos asht shenjë e fundit ton të gjall
Kontrolloni vendin (shtetin) pjesë, pjesë
Me kohë të tmerrshmes ti bëjmë ball.

Alarm... kjo "monstër" prandjen,
Fundin ton dhe të drejtën e tij,
Orë e tmerrshme për ne po vjen,
"-Ta vrasim!? Ta zhdukim... këtë njeri.

* * *

- Jo - tha ai që e kishte vrojtuar, (operativi)
- Asht vonë, kjo monstër s'duhet vrarë,
- Në arrifshim këtë me mashtruar,
- Bota me ne do zërë karar.

U përvijuan kurthet dhe dredhitë
"-Jepni të hajë, jepni të dehet,
Në prehër kurvash të gdhihet çdo ditë
Në klube, tavolinash lirshëm të shprehet.

Dhe ranë shokët e tij një nga një,
Në qejfe ç'thurje gradash krekosur,
Por ai"monstra" mbeti po ai,
Etaloni i themelit që duhej vendosur.

E tani rrebeli i përkryer,
I vetëm i qetë rrugës proteston:
"Sa mirë e bukur kan gënjyer"
Të ringjall qëndresën sërish kërkon.

Vrojtuesi (operativi) lajmëron: "- Tani duhet vrarë,
Të zhduket në mënyrë të besueshme,
Askush asnjëher vesh mos e marrë,
Vdekja të jetë tepër e trishtueshme".