Kancelari Shrëder kërkon zgjedhje të parakohëshme

Dorëzohet më në fund flamurtari i kuq dhe më i fuqishëm i Evropës, kancelari gjerman Gerhard Shrëder. Një shpresë e re rilind për demokracitë e reja në Evropë, që të majtët të largohen nga pushteti aty ku janë, në mënyrë që ta freskojnë ajrin e ndotur politik evropian.

Idhulli i të majtëve evropianë (jo nga teoritë e zgjuara por nga pushteti ekonomik, që i krijoi qënia e tij në krye të shtetit më të fuqishëm ekonomik në Evropë), u tërhoq sot nga posti i tij, duke i kërkuar presidentit gjerman që të nënshkruajë zgjedhje të parakohëshme në vjeshtë, sa më shpejt që të jetë e mundur sipas kushtetutës. Kjo tërheqje e befasishme vjen pas një humbjeje të thellë, që koalicioni qeverisës kuqo-gjelbër pësoi në zgjedhjet presidenciale, në Nordrhein Westfalen - njëri nga landet më të populluara në Gjermani, i cili mbahej edhe si bastion i socialdemokratëve të Shrëderit.

Që pas zgjedhjeve të përgjithëshme të shtatorit 2002, ku publiku u njoh me borxhin e madh prej 36 miliardë eurosh, që kabineti Shrëder e kishte futur buxhetin e shtetit gjerman për 4 vjet qeverisje, populli gjerman u ndesh me një sërë reformash shtrënguese, që vetë Shrëder do i quante ato në fillim si “metoda inteligjente kursimi”. Pakënaqësia e popullit gjerman sa vinte e rritej me rritjen e papunësisë dhe rënien e ekonomisë gjermane. Shrëder dhe kabineti i tij filluan të pësojnë disfatë pas disfate si në planin politik kombëtar ashtu edhe në atë ndërkombëtar. Të majtët humbën të gjitha zgjedhjet për president në republikat (landet) e Gjermanisë, dhe për ketë arsye, koalicioni i djathtë siguron tashmë një shumicë absolute në senatin gjerman (Bundesrat), pasi anëtarët e tij vijnë direkt si përfaqësues të republikave, ku shumica është e djathtë.

Nga ana tjetër, në planin ndërkombëtar, Shrëder u radhit me interesat e boshtit franko-rus, me shpresë se do të dobësonte politikën dominante të SHBA-ve. Këtë ëndërr të keqe megalomane, Shrëder filloi ta shihte që nga koha e fushatës zgjedhore për kancelar, ku për të humbur vëmendjen e publikut nga përkeqësimi ekonomik, borxhi i madh dhe probleme të tjera, ai iu kundërvu planit amerikan për ndërhyrje ushtarake në Irak. Shrëder u bë kështu kundërshtari më i pafre i luftës së Irakut, dhe për këtë arsye edhe marrëdhëniet e Gjermanisë me SHBA-të erdhën gjithnjë e duke u bërë më të pamundura.

Shefja e atëhershme e sigurisë së Departamentit Amerikan, Kondoleza Rais (Condoleezza Rice), do e përcaktonte këtë relacion kështu: “marrëdhëniet ndërmjet dy vendeve janë helmuar”. Ditët e fundit, diplomatja e lartë amerikane, tashmë ministre e jashtme e SHBA-ve, gjeti rastin të shprehej kundër pranimit të Gjermanisë si anëtare e përhershme e Këshillit të Sigurimit të Organizatës së Kombeve të Bashkuara. Kjo ishte një goditje e fortë kundër Gjermanisë në planin ndërkombëtar, dhe sidomos kundër kabinetit Shrëder, i cili e ka lodhur tej mase publikun gjerman me gafat e tij politike dhe me keq-menaxhimin e buxhetit të shtetit dhe parave të tatimpaguesve gjermanë.

Një erë e re po fryn në Evropë, era e së djathtës evropiane, era e politikës liberale dhe e amerikanizmit. Shqipëria është në prag të zgjedhjeve të përgjithëshme dhe nuk ka si të mos ndikohet edhe nga një veprim i tillë i kancelarit gjerman Shrëder, i cili në fund të fundit e tregoi se i ka mbetur një pikë morali, për të mos shkatërruar edhe më ekonominë e vendit të tij, dhe sidomos krahun socialdemokrat gjerman.

Socialdemokratet gjermanë tremben, se shija e keqe që ka lënë Shrëder tek populli i tij, pas atij bumi ekonomik që provoi t’i sillte këtij vendi kancelari Helmut Kohl, do e ndjekë nga pas kujtesën popullore, për t’i lënë në opozitë të majtët gjermanë për rreth 20 vjet të tjera. Ka kohë që gjermanët e quanin demokracinë socialdemokrate të Shrëderit si special-demokraci. Kjo erdhi nga forma e drejtimit të pushtetit nga ekipi i Shrëderit, nga abuzimi pa fre që ai bëri me buxhetin e shtetit dhe me të drejtat civile në këtë vend, nga korrupsioni i administratës dhe sidomos shitja e vizave nga ambasadat gjermane, etj. Shrëder u mundua të injoronte popullin e tij me metoda të mërzitshme, si pagesën e 10 eurove për çdo vizitë tek mjeku, megjithëse je i siguruar; pagesën e rrugëve nga kamionët, ndonëse paguhet në fillim të çdo viti një taksë rruge, etj.

Në planin kombëtar, ikja e Shrëderit do sjellë një freski në politikën gjermane, ku Angela Merkel, shefja e CDU-së (kristian-demokratët, partia më e fuqishme opozitare) premton se do kemi në të ardhmen më pak “drejtësi sociale” dhe më shumë liri. Koncepti i shtetit social, është propozuar si ide në fillim nga socialdemokratet gjermanë dhe është bërë një teori dominante në të gjitha shtetet e Evropës, ku sot po vërehen më shumë se kurrë defektet e këtij sistemi amfioks, ndërmjet kapitalizmit dhe socializmit, por me tendencë shtrëngimi nga ky i fundit. Shrëder donte të bënte reforma, më nga e majta, pasi e shihte se sistemi i propozuar dikur prej socialdemokrateve dështoi nga formula e gabuar e Marksit, ashtu siç kishin dështuar edhe regjimet e vendeve të lindjes.

Shrëder u përpoq të reformonte mbrapsht një sistem konglomerat, ku nuk e merr vesh i pari të dytin, dhe duket se dështoi. Dështimi i tij është një fitore e madhe për demokracinë liberale në përgjithësi.

Shqipëria dhe populli shqiptar duhet të përfitojë nga kjo ngjarje jo e zakontë, dhe t’i ulë në stolin rezervë edhe kandidatet e ngjyrës rozë në zgjedhjet e ardhshme, nëse duam si shqiptarë të ruajmë pak respekt për vetveten. Rotacioni politik në Shqipëri është i domosdoshëm. Koha ka ardhur për një frymë liberale në të gjithë demokracitë e botës, për respektin e të drejtave dhe lirive të njeriut, dhe ne si shqiptarë duhet të përfitojmë prej lëvizjeve politike të kohës.