PRISHJA E MIQËSISË

Në kinematografinë amerikane për një kohë të gjatë kultivohet një zhanër filmor që njihet me emrin "Twillight zone" (Zona e muzgut). Në këto filma paraqitet një botë e njëjtë, por me relacione të ndryshuara. Personazhet zgjohen në një botë tjetër, në një dimension të ri, ku relacionet shoqërore janë të pervërtetuara, rrënjësisht të ndryshuara: ata që i ke njohur, s'të njohin më, ata që i ke dashur, s'të duan më etj. Gjithçka është ndryshuar pa arsye. Njeriu përnjëherë kalon prej dimensionit të normales në atë anormale, paradoksale, absurde.

Në Zonën e Muzgut nuk katandisen vetëm personazhet e filmit, por edhe njerëzit e thjeshtë, sidomos ata që kanë jetë intensive shoqërore dhe publike.

Më rastisi që edhe unë ta përjetoja paradoksin e Zonës së Muzgut.
Prisja se dita e një të shtune do të më kalonte krejtësisht qetë, pa angazhime të jashtëzakonshme politike. Hyra në zyrë si zakonisht për t'i filluar ritmet monotone, ato të përditshmet. Në mëngjes zakonisht zhvillohet beteja për gazeta. Dikush i kishte pushtuar ato dhe rreth tij ishin grumbulluar, si zakonisht, shokë dhe miq dhe komentonin tekstet dhe analizat e ndryshme. Kur më panë, thuaj se të gjithë komentuan njësoj një shkrim të gazetës "Koha Ditore", që bënte fjalë për një raport të një agjencie ilegale, fantome që tashmë njihet me emrin "Siguria e Atdheut". Në mes tjerash, në atë raport të sajuar flitet për orientimet e mia fondamentaliste islamike, për "takimet" e mia me disa personalitete, emrat e të cilëve fillojnë me "abu" ose "bin", "për lidhjet e mia" me Al Kaedën, madje edhe me kryeterroristin, OSAMA BIN LADEN-in.

Me t'u afruar tavolinës të gjithë filluan të bëjnë humor: "S'të paskemi njohur se çfarë njeriu qenke", "Na paske marrë në qafë", "Po sorrollatesh nëpër botë për punë të tilla", ose "Me gjasë, ti e paske sajuar tekstin për ta përmirësuar imazhin tënd te fondamentalistët", "I samës je ti" dhe romuze të këtilla relaksuese. Me të lexuar sipërfaqësisht tekstin, po ashtu zura t'ua ktheja me të njëjtën mënyrë: "Unë s'takohem me gjithkë, por vetëm me njerëz të mëdhej", dhe marrëzira të tjera në këtë stil. Me përgjigjet e mia joserioze, në esencë manifestoja indeferencën time ndaj këtyre inputimeve, meqë një kohë të gjatë ballafaqohem me vlerësime të këtilla demonizuese.

Dhe dita që Zoti rregullisht na fal për të kryer punë të mbara, na kaloi me komente, me hipoteza, kush mund të qëndrojë pas një shkrimi të këtillë, a duhet demantuar etj. Gjithçka dukej normale, argëtuese dhe joserioze deri në mbrëmje, kur një mik i imi më telefonoi:
- "E lexove shkrimin në "Kohën Ditore"? Zëri m’u duk i ftohtë, metalik, distancues, jomiqësor. U befasova shumë dhe bëja përpjekje që ta ktheja disponimin, relacionin në suaza të normales, të humorit:

- "Po, a u binde se jam shumë enigmatik, i paparashikueshëm dhe pse jo i rëndësishëm"? Nga ana tjetër e receptorit indeferencë panikuese që paralajmonte dyshimin e panatyrshëm, në esencë ndryshimin e relacionit, katandisjen në "Twillight Zone". Për t'i ikur kësaj, zura seriozisht të pyes:
- "Beson ti në këto marrëzira"?
- "Jo krejtësisht, por aty ka diçka"... dhe vazhdoi të precizojë bindjet e veta me licitim, 20%, 30% etj. Mendoja se do të ndalej me kaq, por ai vazhdoi me dyshimet e veta:

- "Të kujtohet se disa herë ta kam tërhequr vëmendjen për sjellje të çuditshme dhe kam kërkuar shpjegime prej teje, por ti me nervozë ke refuzuar". Këtë dyshim të panatyrshëm e përfundoi me një proverb popullor "Ku ka tym, ka edhe zjarr".
Përnjëherë, në mënyrë që nuk arrij ta kuptoj, relacioni ishte ndryshuar, perceptimi i tij ishte fyes dhe ndjeva që jam në një botë tjetër. S'dita si ta vazhdoj bisedën, ta bind atë se e gjithë kjo është joserioze, pjellë e agjenturave të ndryshme, mirëpo nuk kisha as motiv, as forcë që ta bëja këtë. Dyshimi i tij ndaj diçkaje aq të qartë ishte i pakuptimtë, saqë fillova të dyshoja për prapaskena konspirative. I zhgënjyer, e lëshova receptorin duke ia uruar thatë një "natë të mirë".

Me uljen e receptorit ndjeva se diçka në mënyrë idiotike, u thye, mbase në mënyrë të pakthyeshme. Nuk prisja që një pamflet të krijojë dyshime të këtilla te miqtë. Në fillim zura ta qetësoj vetveten me konstatimin se paskam pasur një miqësi të rreshme, por nga ana tjetër, zura ta analizoj vetveten, bindjet e mia për të tjerët dhe të tjerëve për mua. Relacionet filluan të ndryshojnë në mënyrë shqetësuese. Kisha shpresë se e gjithë kjo mesele do të përfundojë si një ëndërr e keqe apo, të paktën me një miqësi të prishur, për shkaqe të paqarta, befasuese që populli i shpjegon në mënyrë proverbiale "Ra kjo dekë dhe u pamë". Mirëpo puna nuk përfundoi me kaq. Një gazetë kroate, "Veçerni list", e boton këtë raport agjenturor me komente të zgjeruara lidhur me kanosjen e rrezikut për Evropën nga "transferzalja e gjelbërt", apo fondamentalizmi islamik, ku rolin kyç e paskam pasur unë.

Pastaj këto komente, tri ditë pas shkrimit në "Kohën Ditore", i zgjeron një gazetë e fuqishme ditore italiane, "Corriere della sera" me titull REATI TERRORISMO: Accuse ai leader kosovari "Sono legati a Bin Laden" (Rrjeti i terrorizmit: Akuza liderëve kosovarë" Janë të lidhur me Bin Ladenin") dhe në këtë mënyrë aktivizohet skema antishqiptare, orteku i shpifjeve tashmë të përsosura deri në detaje për ta përforcuar kredibilitetin e inputimeve. Në këtë artikull ku komentohet dosja, flitet edhe për presidentin Rugova, megjithatë "... caku kryesor ishte Arbën Xhaferi, ideologu kryesor i luftës kundër Millosheviqit, për misionet e tij humanitare në vitin 2001 në Pakistan, në Afganistan dhe në Arabi..." Pas këtyre pohimeve sërish telefonata nga Kroacia, nga Italia, nga Shqipëria. Të gjitha ato ishin inkurajuese dhe miqësore, në dallim prej zërit metalik, dyshues të mikut tim.

Nga përgjegjësia që kam për miqtë dhe të njohurit e mi fillova të hulumtoj raportin e këtij inputimi flagrant dhe shumë shpejt e gjeta, natyrisht, prapë falë miqve.
Raporti që është arkivuar me shifër Ë-1 që mban titullin "Provjera", (Verifikimi) është shkruar serbo-kroatisht, ijekavisht, në dialektin me të cilin shërbehen kroatët, boshnjakët dhe serbët perëndimorë. Stili i shkrimit është agjenturor që synon t'i verifikojë pohimet, hamendjet e ndryshme. Nuk di si të shpjegojë faktin se raportet e këtilla janë shkruar në serbo-kroatisht dhe të dedikuara për dosjen e një organizate shqiptare ilegale të zbulimit dhe të kundërzbulimit që tashmë njihet me emrin "Siguria e Atdheut". Duke qenë i bindur se lexuesit do të gjykojnë drejt vërtetësinë e këtij teksti mikprishës, vendosa ta botoj në tërësi:

Verifikimi (Provjera)

"Derisa nuk isha këndejpari mora verifikimet e kërkuara. Shefqeti është i afërt dhë bashkëpunëtor me njëfar ALI MUXHAHIR-in, i cili e udhëheq një organizatë ilegale, BALLI KOMBËTAR, me qendër në Gjirokastër, në Shqipërinë Jugore. Momentalisht gjendet në bazën e njëjtë me S.H dhe bashkëpunon për "krijimin e Shqipërisë së Madhe". Sipas të gjitha pohimeve, S.H-ja është agjent i dyfishtë. Më vonë kuptova se ka qenë operues i AID-it. Për shkak të fletë-arrestit (për terrorizëm ndërkombëtar), MUXHAHIRI një kohë të shkurtër është shpërngulur në fsh. GLLOBOÇICË (në kufirin më jugor të Serbisë dhe Shqipërisë, ku nuk ka kontroll të asnjë autoriteti), bashkë me TAHIR ZENAJ, i cili është anëtar i "organizatës humanitare" MERCY INTERNATIONAL RELIEF AGENCY, që vepron nën patronatin e USAMA BIN LADEN-it, ndërkaq donacionet fshihen nën titullin "Ndihmë e organizatave të shteteve islamike".

Në territorin e KOSOVËS, SERBISË JUGORE, MAQEDONISË dhe B-H-së, organizatën zyrtarisht e udhëheq SALIH GRABUSH-i, mik i ARBËN XHAFERIT. Këta të dy vitin e kaluar disa herë kanë qenë "në misione politike dhe humanitare" në Pakistan, Arabi Saudike dhe Afganistan. Xhaferi në Afganistan dhe Pakistan është takuar me EBU TAHAB-in, bashkëpunëtorin e ngushtë të BIN LADENIT si dhe me TIMUR NIMUC-in, oficerin e lartë të AID-it, i ngarkuar me finacimin e "operacioneve speciale", por sipas të gjitha gjasave edhe me BIN LADEN-in dhe LEKA ZOGU-n. AID-i, siç dihet, është shërbimi informativ i krahut ekstrem i SDA-së dhe ngushtë bashkëpunon me VEVAK-un dhe TËRA-në, organizata humanitare (përkatësisht shërbimi informativ rezident i së cilës është FARIS NANIQ, i Zagrebit, por rezident i MIRA-së është edhe SALIM SHABIQ, zejtar nga Zagrebi, i cili ka një butik në rrugën “ILICA”. Ai ka kontakte të shpeshta me njësitet e "EL MUXHAHID-it në Bosnjë dhe pjesët e tjera të ish-Jugosllavisë (Kosovë, Sanxhak).

Hoxha, për të cilin bëhet fjalë, është HALIM efendi MEHTIQ-i, i cili ka qenë në Bosnjen e mesme, duke i mbështetur muxhahidinët dhe zbatonte ligjet e Sheriatit, por me kërkesë të IFOR-it është larguar dhe tani gjendet në Maqedoni. Ç’është e vërteta, ai është me prejardhje nga Kumanova, por ka banesë në Shkup, Tetovë dhe Tuzël. Lidhshmëria në mes të MEHTIQ-it dhe ARBENIT është në vijë të bashkëpunimit me organizatën HIRA ËA TAKFIR, e cila po ashtu është nën kontrollin e BIN LADENIT, ndërkaq këta të dy janë në kryesinë e saj për Maqedoni. Në një grup me ta është edhe FATEH-u.

Fjala është për një organizatë terroriste islamike, që në Bosnjë udhëhiqet nga LIONEL DUMONT-i, një qytetar francez që është konvertuar në mysliman, alias ABU HAMZA (jo KARRAY), alias ABU BILAL. Themelues është ABU BA'ALI, i cili momentalisht gjendet në Veri të Shqipërisë. Sipas të gjitha gjasave, ai është udhëheqësi ushtarak i EL MUXHAHID-it. E kërkon policia franceze për vënien e bombave në metronë e Parisit në vitin 1996/7. Thuhet se gjendet në territorin e ZAVIDOVIÇ-it. Mjeku HASAN me gjasë është FATEH KAMEL, të cilin e kërkojnë policitë e shumë shteteve, ndërkaq pasaportën ia ka lëshuar AID-i. Me gjasë ka pasaportë tuniziane. Është agjent e VEVAK-ut, simpatizant i FIS-it, grupit të BIN LADENIT.

Kjo është e tëra që arrita ta mbledh. Për kërkesën tjetër jam duke punuar".

Me kaq përfundon raporti i agjentit, emri i të cilit, KRESHO, mezi lexohet.

Raportin e këtij agjenti të kush e di kujt, e dhashë në terësi me të gjitha gabimet logjike që vërehen në të. Nga të gjitha këto personalitete që po përmenden, kam njohur dhe e kam takuar vetëm njërin: MBRETIN LEKA ZOGU.
Në fillim pandehja se ky raport i përciptë, konfuz dhe i klishtëzuar është naiv. Por shumë shpejt ndërrova mendjen se këto shpifje, megjithatë lënë pasoja, ndikojnë, shtrembërojnë perceptime madje edhe të miqve.

Raportet e këtilla shkruhen vazhdimisht, përhapen me ngulm dhe kanë anët tjera të errëta, siç janë incidentet dhe vrasjet që synojnë të përhapin idenë se popujt myslimanë janë bastione, diversantë dhe avangarda e një murtaje të rrezikshme për qytetërimin perëndimor. Nga këto inputime pritet që të modifikohen percepsionet dhe të merret misioni për kontrollim të sfidës islamike.
Serbët, por edhe maqedonasit, me durim befasues e presin këtë shans. Vallë, a do t'ua lehtësojmë punën?!