QEVERIA DHE AKADEMIKËT MUZIKALË TË KOSOVËS

Është kënaqësi që në një koncert solemn të shohim një auditor kaq të zgjedhur sikur me këtë rast.
Kishin ardhur shumë intelektualë të shquar, akademikë dhe anëtarë të qeverisë e deri te kryeministri.
Në të njejtën kohë është për çdo keqardhje mungesa e kolegëve të vokacionit, sidomos profesorëve të Fakultetit të Arteve, të cilët studentëve të tyre duhet t'ju shërbejë si model.

Rauf Dhomi ka lindur në Gjakovë. Shkollimin e mesëm e kreu në Prizren kurse studimet univesitare dhe ato pos universitare i kreu në Sarajevë, në klasën e profesorit dhe kompozitorit Mirosllav Shpiler.
Ka punuar në fillim pranë Shkollës së Lartë Pedagogjike në Prishtinë dhe ka formuar Korrin e Burrave të Gjakovës. Tani mban postin e drejtorit të Filharmonisë dhe Operës të Kosovës dhe është profesor në Fakultetin e Arteve të Prishtinës.
Është anëtar i Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Kosovës.

Ka komponuar shumë vepra të gjinive të ndryshme me prirje të veçantë për muzikën vokale.
Kompozitori Rauf Dhomi me operat “Goca e Kaçanikut” dhe “Dasma Arbëreshe” është autor i parë i operës në Kosovë.
Është autor i baletit “E Bukura More” dhe shumë veprave të tjera.
Pra Rauf Dhomi ka zënë qysh tash vend në Antologjinë e krijimtarisë muzikore tek ne, në periudhën kur ajo sa fillon të bëj hapat e parë serioz në muzikën klasike.

Ja që i tërë angazhimi i tij rezultoi me një koncert plotësisht të merituar solemn të cilin edhe TVK vendosi ta shpërblejë duke e transmetuar drejtëpërdrejtë me 4.12.2005 të cilin e pashë me shumë interesim.
Në koncert u ekzekutuan vepra nga opusi i tij duke filluar nga operat “Goca e Kaçanikut”, ”Dasma Arbëreshe” dhe ca solo këngë dhe një pjesë “Rondo” për violonçel dhe “Impresionet Daradane”, të cilat i ekzekutuan Antonio Gashi dhe Lule Elezi, dhe lënë përshtypje të madhe.

U vërejt prania e madhe e solistëve vokalë nga Shqipëria duke filluar nga Kastriot Tusha, Suzana Frasheri, Ylber Gjini, Marina Lekaj dhe të tjerë, të cilët ishin të shkëlqyeshëm, pastaj edhe një grup vajzash të korit të operës së Kosovës. Të gjithë këta solista i përcjelli pianistja Lule Elezi me shumë ndiesi dhe profesionalizëm. Simpatik ishte edhe Okteti 8+1.

Mirëpo, shtrohet pyetja a thue kemi edhe ne në Kosovë solistat vokalë të cilët do duhet të kishin marë pjesë në ketë solemnitet, apo na duhet ende të ftojmë mysafirë? Çfarë bën Fakulteti i Arteve? Ndoshta problemi qëndron diku tjetër?
Megjithëate unë them se e tërë kjo punë duhet të çmohet por gjithashtu do të vërej se e tërë krijimtaria e tij vazhdon kryeneçësisht, të bazohet në traditën e muzikës romantike saqë edhe i tërë koncerti solemn u përshkua me atmosferë të tillë. Thuase nuk don të përfill trendet e muzikës bashkëkohore evropiane dhe botërore. Pra nuk u hetua as përpjekja më e vogël që shprehja muzikore gjatë kësaj kohe të transformohet me tinguj bashkëkohorë që duhet të jetë synim i çdo krijuesi progresiv.

Sido që të jetë, një koncert i tillë solemn duhet të përshëndetur sepse të tilla kemi pak, kurse ato janë shumë të dobishme, jo vetëm se prezentohet krijimtaria e krijuesit por edhe kultura shpirtërore e popullit, derisa institucionet tona nuk duket të kenë shumë ndjeshmëri për organizimin e solemniteteve të ngjashme. Andaj u befasova për të mirë kur, përveç akademikëve në krye me kryetarin Rexhep Ismailin, në mesin e qeveritarëve bënin pjesë shumë ministra e ne na ranë në sy edhe ish-ministri i kulturës me gjithë atë të tashmin të prirë me kryeministrin e tyre. Vlen të përmendet se kohë më parë Teatri i Operas dhe Baletit në Tiranë pat organizuar një eveniment të ngjashëm të quajtur “Portert kompozitori”, kushtuar poashtu kompozitorit Rauf Dhomi. Me këtë rast prezantimin e bëri homologu i Rauf Dhomit, pra drejtori Zhani Ciko i cili pos tjerash tha ”...kompozitorin Rauf Dhomi e konsideroj si një nga figurat më të rëndësishme të muzikës seroze shqiptare”.