Kryeprokurori-shërbëtor i dy zotërinjve?

Sulmi ndaj kryeprokurorit, fatkeqësisht duket se e ka shkakun se ai nuk po bie dakord që t'i bindet vetëm njërit zotëri, kryeministrit aktual, megjithëse zotria tjetër, z. Nano, "u zhduk"! Nuk është zhdukur PS-ja se, e ajo ka potencial rreziku për kryeprokurorin, prandaj ai nuk do ta prishë me asnjërën palë: "qingji i butë pin dy nana", thotë një fjalë e urtë nga Shkodra, ku ka pasë pasë punuar kryeprokurori!

Sidoqoftë, para se të thellohemi në këtë analizë, duhet thënë se kryeprokurori duhet të gëzojë të gjithë mbrojtjen kushtetuese, edhe si njeri, pra edhe përsa i përket të drejtave dhe lirive themelore të njeriut (pjesa e dytë e Kushtetutës), dhe edhe si prokuror i përgjithshëm (pjesa e dhjetë e Kushtetutës). Ai duhet të shkarkohet vetëm mbi bazën e fakteve, dhe me votim të fshehtë të Kuvendit-pas propozimit të Kuvendit, është Presidenti i Republikës që bën aktin formal të shkarkimit.

Marrëveshja Nano-Berisha
Kryeprokurori aktual u vendos në postin e prokurorit të përgjithshëm të Shqipërisë, si produkt i një marrëveshje Nano-Berisha. Kryeprokurori e zbatoi marrëveshjen: asnjëra palë kurrë nuk u prek. Shqipëria u shemb në vitin 1997, dhe as kryetari i shtetit të kohës, dhe asnjë shqiptar tjetër, për prokurorin nuk paska pasur faj! Nga ana tjetër, korrupsioni bëri kërdinë, dhe për kryeprokurorin "nuk ka asnjë politikan të përfshirë apo të lidhur me grupet kriminale", apo nuk bëka dot ndjekje të krimit për të mos "konsumuar burimet e pakta njerëzore dhe financiare" që ka!

Prokuroria që kemi është e gjitha pjellë e kësaj marrëveshje. Pasi shkelet ligji për dy zotërinjtë kryesorë, atëherë përse mos të shkelet edhe për më të vegjlit: për vrasësit, për trafikantët ordinerë, por dhe edhe për kriminelët me jaka blu: matrapazët me tokat e shtetit, qoftë kryetarë bashkishë apo komisionesh toke, qoftë të të gjithë zinxhirit shtetëror që kishte për detyrë të parandalonte kalimin e mijëra metrave tokë në pronësi abuzive.

(Mos)ndërhyrja e politikës
Kryeprokurori pat deklaruar, para disa javësh: "ju garantoj se politika nuk ka ndërhyrë në punën e Prokurorisë". Bëri çmos të notojë në vorbullën e politikës aktuale: fillimisht u mbrojt duke kërkuar pavarësi nga politika, pastaj foli "për klimën e re politike të krijuar", "një ritëm i ri i luftës kundër krimit", "bashkëpunim të sinqertë me qeverinë, me klasën politike", "nevojën e mbështetjes politike të prokurorisë" etj.! I gjori kryeprokuror, nuk po i gjen më telat me kryeministrin aktual!

Që mos të shqetësonte politikën, prokuroria pati zgjedhur si aktivitetin e saj kryesor atë të "pushimit" të proceseve penale "për mungesë provash" apo për "akuza të paargumentuara mediatike", që mos të shqetësoheshin dy palët e politikës. Si të mos ia bënte kështu e gjora prokurori: bandat kriminale që sot po shkatërrohen, në fillim të viteve '90, ishin krah PD-së, e pas 1997, të njëjtat kaluan krah PS-së-kujt t'ia prishë e kujt t'ia rregullojë, e shkreta. Pastaj edhe rryshfetet materiale nuk ishin të këqia!

Kryeministri dhe kryeprokurori
Kryeministrit aktual na duket se e ka me kryeprokurorin, e jo me moszbatimin e ligjit. Nuk ka sesi të justifikohet absurdi që tha, se prokurorët punuakan mirë, por vetëm kryeprokurori e një rreth i ngushtë i tij qenkan të lidhur me krimin-ne na duket se lidhja me krimin ka pushtuar shumicën e prokurorëve, dhe vetëm një pakicë janë idealistët e zbatimit të ligjit-apo është varianti i politikës "përça e sudno"?! "Prokurorë që kanë guximin të zbatojnë ligjin edhe kundër politikanëve" (!), këtë po presin të gjithë idealistët. Por, është shumë e rrezikëshme, nëse kërkohet një prokuror që nuk zbaton ligjin, por Maliqin, që bëhet topuz kundër atyre të opozitës, por mbase më tepër kundër atyre të maxhorancës që do t'i shënojë me rreth kryeministri!

Deputetët e maxhorancës
Shpresojmë se, pas kërkesave të tyre parimore, nuk fshihet synimi për të pasur thjesht një prokuror "shërbëtor të një zotërie", një që t'i bindet qorrazi kryeministrit aktual. Sa janë deputetët e maxhorancës që janë njerëz të telekomanduar, dhe sa janë idealistë të vendosjes së shtetit ligjor, të një prokurorie të ligjit? Pyetje që deri tani ka një përgjigje shumë pikëlluese!

Deputetët e opozitës
Fakti që është kryeministri aktual që po kërkon heqjen e kryeprokurorit, nuk duhet që të shtyjë opozitën të veprojë sipas proverbit: "armiku i armikut tim, është miku im"; jo, duhet të gjykohet mbi bazën e analizës objektive te punës së këtij prokurori. Nga ana tjetër, duket se shumica e deputetëve të opozitës kanë rënë në gabimin e zëvendësimit të mbrojtjes së pavarsisë së prokurorisë, me mbrojtjen e këtij prokurori personalisht. Duam të besojmë se janë vetëm një pakicë ata deputetë që janë të përzier me krimin, e që prandaj duan thjesht një prokuror që nuk i ngacmon.

Komisioni parlamentar
Një komision parlamentar-sa mirë po të ngrihet!-mund t'i dallojë lehtë mosveprimet e prokurorisë në mbrojtje të shkelësve të ligjit, natyrisht nëse komisioni merr detyrë të zbulojë shkeljet e ligjit, dhe jo thjesht të zëvendësojë prokurorët, me të tjerë më të bindur. (Sa për aperitiv, edhe ne mund t'i servirim komisionit nja tri kallëzime që, në shkelje të ligjit, nuk janë proceduar deri në fund nga prokuroria, edhe me miratimin e kryeprokurorit; me njërin prej tyre janë njohur edhe dy kryeministrat e fundit, dhe edhe presidentin, por ...) Duke evidentuar konkretisht kallëzimet e mosndjekura, çështjet e pushuara etj., në se rezultojnë në kundërshtim me ligjin, atëherë do të jenë vërtetuar "shkelje të rënda të ligjit gjatë ushtrimit të funksioneve", në sensin e nenit 149 të Kushtetutës. Atëherë do ta ketë të lehtë Kuvendi të propozojë, dhe edhe Presidenti të vendosë, jo vetëm mbi nevojën e një prokurori të ri, por të një prokurorie të re.

Kryeprokurori i ri
Shqipërisë i duhet një kryeprokuror që të ndërtojë një prokurori që zbaton ligjin, dhe jo një që bën pelivanllëqe në dëm të ligjit dhe në varësi të erërave politike. E një i tillë është pothuaj e pamundshme të gjindet në momentin që kalojmë, sepse shumica e atyre që vendosin për të, duket se duan një që "t'u rregullojë punët e tyre, e jo një që zbaton ligjin". Në botën perëndimore, prokuroria dhe prokurori janë zbatues profesionistë të ligjit, gjë që është arritur me përpjekje e sakrifica të brezave të tërë të atyre popujve. Ne kemi fatin të "mos çajmë rrugë të pashkelura", kemi shembujt dhe ndihmën e vendeve më të përparuara, kështu që mbase gjejmë një prokuror një çikë më afër ligjit dhe moralit, se sa ky që kemi.