PUSHO NE PAQË SHKELQËSI

Më 18 maj 2005, më përkushtim, e krenari prej një shqiptari, më gjuhen e argumenteve të bollshme, e të pa kontestueshëm, dëshmoi para kongresit amerikan. Duke mbrojtur Pavarësinë e Kosovës, si të vetmin faktor që do të stabilizoi ter rajonin e Ballkanit. Ai më argumente e hodhi si të pa vertetë, propagandën serbe për fundamentalizmin shqiptar, duke i lartësuar lartë vlerat dhe tolerancën fetare te shqiptarët.

Shugurimi për priftë më 1968, pastaj emrimin famullitarë në Zllakuqan 1974 dhe rrugëtim e tij deri ne emrimin për ipeshkëv 1996 nga selia e shenjët Vatikani, Imzot Mark Sopi e kishte kuptuar, si thirrje te Zotit, për sakrificë, për fe, komb e Zot. E këto sfida ishin te një pas njëshme. Por qe i tejkaloi, si një atdhetarë e udhëheqës i mirë i Kishës Katolikë në Kosovës.

1. Sfida e parë, e nder më të rëndësishme, për Imzot Mark Sopin ishte, përballja më të gjitha të këqijat e padrejtësitë që i bëheshin me dekada popullit shqiptarë në Kosovë nga pushteti sllavokomunist në një anë, dhe ruajtjen e grigjës se vetë, drejt rrugës se vertetë te zotit, në anën tjetër. Më emrimin i Imzot Sopit, në krye te Ipeshkvisë së Kosovës,më 1996, si trashëgimtarë të ipeshkvit dhe patriotit të madh të çështjes kombëtare Imzot Nikë Prelës, ishte punë e obligim pak sa e vështirë. Rruga të cilën duhet ta ndjek edhe Imzot Mark Sopi , nuk do të ishte aspak e lehtë. Ishin këto vite të rënda për Kosovën, më plot sfida, në një kohë dhe rrethanë shumë të renda për veprimtari. Por, Imzot Mark Sopi arriti, më përkushtim të ndjek rrugën e paraardhësit të tij.

U bë, jo vetëm udhëheqës fetar i mire, por edhe udhëheqës kombëtare. Kur shqiptaret u ngritën ne rikthim të identitetit mepërkembur kombëtare e fetar nga sistemi komunist si ne Kosovë ashtu edhe në Shqipëri, Imzot Mark Sopi, ishte i pa kursyer dhe u bë zëdhënës i kërkesave të shqiptarëve, duke internacionalizuar çështjen e Kosovës dhe te drejtën e shqiptarëve për pavarësi. Në çdo hapë, në çdo takim, brenda dhe jashtë, dëshmoj se shqiptaret janë një komb, kanë një gjuhë e një gjak, ata nuk janë, as terrorist dhe as fundamentalist, por si për nga kultura , ashtu edhe orientimi i takojnë civilizimit Evropian. Ishte i aftë që kurdo paraqitej nevoja më gjuhen e fakteve të argumentojë luftën e drejt të shqiptarëve të Kosovës për liri e pavarësi. Duke ua dalë përpare dhe kundërshtuar gjithë propagandën serbe, qe shqiptaret i quante terrorist e fundamentalist dhe kundër civilizimit europjanë.

Imzot Mark Sopi arriti të dëshmojë në qendrat e vendrojës dhe në Vatikan, se shqiptaret dëshirojnë pavarësinë dhe bashkimin ne familjen Evropian, e kursesi të formimit të një shteti të ri Islamik, në Evropë, siç e paraqitke dhe parqet edhe këto ditë propaganda serbe.

2. Sfida të renda, për Imzot Mark Sopin ishin vitet 1997-1998-1999. Si të shpëtohet populli shqiptarë i pa mbrojtur, të cilit I kanosej zhdukja nga makineria vrastare e Beogradit. Lutjet dhe korrespondenca më çarqet relevenate të qendrave të vendosjes,e veçmas me Vatikanin, ishin dy detyra parësore. Kishte vendim të prerë. Secili famullitar në Kosovë duhet të qëndroj në famullinë e vetë, parën popullit te vet pa dallim, në luftë e në zjarr. Objektet sakrale, Kishat Katolike, të jenë vende për të gjithë shqiptaret pa dallim. Mos largimi, ishte edhe një sfidë tjetër, informimi më i drejtpërdrejt, i botës më barbarinë e makinerisë vrastare serbe në Kosovë, duke shpërthyer kështu bllokadën informative të pushtuesit serb.

Imzot Mark Sopin, ishte kundër shpërnguljes se shqiptarëve. Këtë plagë të rendë e të kamotshme të kombit, e kishte përjetuar edhe familja dhe bashkombasit e tij dekada më parë. E dinte pëshenë e rendë të kësaj shpërngulje. Gjatë vizitave nëpër famulli, ndjente dhembje kur fshatrat të tera ishin përgjysmuar. Kjo i shatonte dhembje te madhe në shpirt. Edhe pse ishte i vetishëm për të gjitha rrethanat, skamjen, varfërinë e pa perspektivën e të rinjve. Në shumë biseda më ta, e njejta temë, si të pengohet shpërngulja, të ringjallet jeta në çdo mjedsi, në çdo famulli.

I vetëdijshëm për numrin e madh të familjeve, e të te rinjve shqiptarë, që jetonin e vepronin në Evropë e më gjerë, Imzot Mark Sopi,së bashku më selinë e Shenjet bënë shumë, që diasporën mos ta lëne pa bari shpirtëror e kombëtar, arriti ta zgjeroi e profilizoi rrjetin e priftërinjve shqiptarë, duke hapur qendra katolike shqiptarë nëpër shtete të ndryshme, të Evropës e deri në Amerikë.

Imzot Sopi u përball edhe më njerëz të pa moralshëm, që kurrë se kishin njohët e as dashtë Zotin e as fenë. Gjithëmonë ishte bari i mirë, më butësi e buzagaz i pranonte, edhe pse ishte njohës i mirë i veprimtarisë së tyre anit Zot e anit fe. Shpesh në buzagaz u thoshe:” Për besimtaret e mi dhe në emër të Ipeshkëvis se Kosovës ka kush flet”. Edhe kur keqpërdorej emir i tij në ekstrem , Imzot Mark Sopi, prapë ishte i qetë, nuk reagonte publikisht, sepse dëshironte ta ruante qetësinë njerëzore dhe humanitetin, duke u berë shembull i përvujtnisë dhe sakrificës. Por, përdorte fjalët e Krishtit: “Fali o zot se nuk dinë se çka janë duke bërë”.

3. Koha e pas luftës më pasoja të mëdha dhe çështja e mbijetesës gjithë shqiptare, e mundonte shumë Imzot Sopin. Edhe ne ketë fushë u përpoq e bëri shumë. Karitasi shqiptarë i ndihmuar nga shoqatat si motra dhe donatorë trokiti pa dallim në çdo shtëpi nevojtare. Thoshte “Te gjithë ne jemi bit e Zotit.” U ndihmuan të gjithë, si në ushqim,veshmbathje, ne medikamente mjekësore, në rindërtim të shtëpive të djegura e të shkaterruera. E veçanta ishte se ndihmoi edhe ngritjen dhe rindertimin e disa Xhamive, të shkatërruara nga lufta. Kosova arriti ta merr veten, ta kaloj fazën e emergjente.

4. Për Imzot Mark Sopin Shenjtërimi dhe lumturimi i humanistes Shqiptare Nënë Terezës, kishte rendësi te veçant kombëtare, duke kaluar kufinjtë e konfeksional. Ndërtimi i një Katedrale për Shejtnorën Shqiptare, në Kryeqytetin e Kosovës ishte imperativë kohë. Më këtë dëshirë të nisur e mbetur ne gurthemel edhe shkoi Imzot Mark Sopi. Sa e sa here patë than:” Ndërtimi i Katedrales në Prishtinë, që i kushtohet humanistes dhe shejtnores shqiptare Nënë Terezës, është më shumë se një objekt i zakonshëm sakral, i kultit. Është lidhshmëri e së kalures historike më të tashmen, zbardhje dhe kthim ka identiteti i shqiptarëve”.

Ngritja e Katedrales në Kryeqytetit e shtetit të Kosovës, për Imzot Mark Sopin kishte edhe një rendësi tjetër të veçant. Në Prishtinë duhet të rikthehet selia e Ipeshkevisë së Kosovës. Kjo do jetë edhe qendër diplomatike, sepse më njohjen formale të pavarësisë , në Kosova do të ketë lidhje të drejtpërdrejta si me shtetet e tjera te Evropës e botës ashtu edhe me Vatikanin.

Për Imzot Mark Sopin edhe përgatitjet e mundimshme, rreth fillimit të ndërtimit, e veçmas te venjesë se gurit themeltar të ndërtimit të Katedrales “Nënë Tereza” në Prishtinë, ishte edhe një sfidë e madhe, qe vdekja e pa pritur nuk e lejoj që ta përballoi. Për gjitha këto, meriton të falënderojmë për gjithë veprën e madhe që ka bërë për shqiptaret, si ne rrafshin fetar dhe atë kombëtar. Andaj ishte shumë i qëlluar vendimi i Presidentit Ibrahim Rugova që dita e varrimit të tij të jetë ditë zi për Kosovën. Sepse me humbjen e tij Kosova dhe shqiptarët kanë humbur një bari të vyeshëm të grigjës.

Shpirti i tij pushoftë në paqe.