IKONA SHQIPTARE

Dy ikona shqiptare të shekullit që e lamë dhe të mileniumit të ri. E Lumturshmja Nëna Terezë, në rrafshin humanitar e njerëzor. Dhe presidenti i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, në rrafshin politik, udhëheqës dhe luftëtar për pavarësinë e pjesës së ndarë të kombit shqiptar. Kombet dhe kulturat botërore, edhe ato që numërojnë popullatë qindramilionëshe, kishin dëshiruar që këto dy ikona shqiptare t’i kenë pjesë të trungut te tyre, të humanizmit, të kulturës e politikës. Por, vetë Zoti ka dashur që nëpër shekuj kombi shqiptar botës t’i dhurojë njerëz të mëdhenj. Që përmes këtyre figurave ikona, si Mojsiu biblik, ta shpëtojë popullin shqiptar, duke e udhëhequr sigurt drejt pavarësisë së shtetit të Kosovës.

Ikona e kombit shqiptar ndërroi jetë, duke lënë pas një vepër kolosole prej një burrështetasi të përpjekjeve, të qëndresës, sakrificës, që përmes opsionit paqësor dhe luftës, tërë jetën ia kushtoi çështjes madhore: çlirimit të popullit shqiptar nga okupim shekullor serbosllav. Që ia kushtoi pavarësisë së shtetit të Kosovës. Ikona shqiptare, dr. Ibrahim Rugova, ishte bir i familjes së sakrificës, që dekada e dekada më parë kontribuoi shumë në ruajtjen e gjenezës dhe të trojeve etnike. Qëndresa e vazhdueshme kundër hordhive çetnike bëri që ky kolos i shekullit të kaluar dhe mileniumit të ri, të rritet me mallin e babës, të axhës dhe të shumë familjarëve të tjerë, të cilët kishin rënë në altarin e lirisë, për të mos vdekur kurrë. Në këto rrethana, lindi edhe betimi për ta vazhduar rrugën drejt çlirimit dhe pavarësisë së Kosovës. Presidenti i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, në rrugën e tij të gjatë e përplot sfida, pati një urtësi, durim dhe një fuqi të pathyeshme, që të dalë në ballë të kombit atëherë kur askush nuk bënte ballë.

I vetëdijshëm se për çështjen madhore të kombit duhet edhe sakrifica, Dr. Ibrahim Rugova, ishte i pathyeshëm në vizionin e tij, për Kosovën e pavarur dhe shtet sovran. Këtë e tha edhe në vitet e 90-ta. Opsioni i tij paqësor ishte aq i fuqishëm dhe human. Dhe e lidh këtë edhe me gjenezën e tij, më të madhin Bogdanin dhe të Lumnueshmen Nënën Terezë. Vizioni i tij i qartë, paqësor dhe orientimi i tij i drejt kah rrënjët e vërteta të kombit, duke artikuluar me vepra dhe fakte se shqiptarët i takojnë një civilizimi të lashtë evropian, këtë e ndjente gjithmonë në shpirt, në jetë dhe në punën e tij të përditshme. Kjo veçori, prej një intelektuali dhe lideri të një lëvizjeje gjithëpopullore, e më pas të një Presidenti, e bënte më të fortë në vazhdimin e rrugës drejt pavarësisë së shtetit të Kosovës.

E përballi me sukses një regjin të egër sllavokominist, duke organizuar veprimin e shtetit paralel, por duke mos e lënë anash asnjëherë as mundësinë e luftës së armatosur për çlirimin e Kosovës, në rast të dështimit të procesit paqësor. Në këtë shtet paralel të dr. Ibrahim Rugovës, në mënyrë institucionale bëheshin përgatitjet edhe për luftën me moton “Mbrojtja e pragut të shtëpisë”, si një formë e arsyeshme, me bazë reale, si detyrim se ” nga shtëpia nuk kemi ku shkojmë”. E gjithë kjo strategji e tij, pati sukses dhe zgjoi interesim dhe simpati, që u shndërrua edhe me përkrahje, si një vizion dhe qasje e drejtë e një populli për liri dhe pavarësi. Kjo e bëri dr. Ibrahim Rugovën ndër figurat më emblematike të kombit në shekujt e fundit, si në rrafshin e shkencës, por më shumë në atë të politikës shqiptare ,duke tejkaluar kufijtë etnik shqiptar, dhe më gjerë. Shekulli që lamë pas dhe mileniumi i ri, mund te themi se ishte i dy figurave madhore shqiptare.

I të Lumnushmes Nëna Terezë, e cila botën e mbushi përplot mirësi e dashuri, duke dëshmuar se shqiptarët janë komb i lashtë, janë një popull i civilizuar dhe me shpirt human. Këtë ajo u tregoi në vepër anë e kënd botës, duke u lutur edhe për kombin e vet, në çdo vend, në çdo takim. Në anën tjetër, një bir i familjes së saj shqiptare fuqishëm sinkronizon gjithë jetën e Nënlokës së Lumnushme në një formë tjetër-atë politike, duke i dhënë përherë përparësi paqes, zgjidhjes së problemeve kombëtare shqiptare në mënyrë paqësore. Ai, me vendosmëri dhe urtësi, gjeti forcë që t’i bashkojë shqiptarët, që ta çmojnë e ndërtojnë paqen, por edhe luftën mëpas si opsionin e fundit, në shërbim të çështjes së kombit e të shtetit të Kosovës. Historia do të flas kur do të shëtitë nëpër shekuj, se pas epokës së Skënderbeut, do të mbetet Epoka Rugova, a Rugovizmi… Kjo, Presidentin Rugova e ka ngritur në piedestalin e figurave më emblematike të kombit, e ka bërë ikonë të kombit shqiptar, duke e radhitur pas të Madhit Gjergj Kastriotit- Skënderbeut, arqipeshkvit Pjetër Bogdani, të Lumnushmes Nenës Terezë.

Kjo edhe bëri që Dr. Ibrahim Rugova të bëhet i dashur edhe për kombet dhe shtetet e forta, të bëhet mik i gjithë botës demokratik, vizioni politik i të cilit mahniti edhe prijësit dhe udhëheqësit e kombeve më të mëdha, të cilët në fazën më kritike nuk hezituan që ta shpërblejnë humanizmin, urtësinë dhe sakrificën e lëvizjes paqësore me dekada të Dr. Rugovës, që u shpërblye me intervenimin e NATO-s. Pra, Dr. Ibrahim Rugova, mendja, guximi dhe fuqia e tij, është dhuratë e Zotit. Është dhurata që Dr. Ibrahim Rugovën na e dërgoi si shpëtimtar të kombit. Si shpëtimtar të udhëheqjes së drejtë, të unifikimit. Na e dërgoi Zoti për të na shpëtuar nga shfarosja, ashtu si e pati dërguar Mojsiun biblik për ta shpëtuar popullin e zgjedhur të Zotit. Dr. Ibrahim Rugova, me veprën e tij, përafrohet me ikonat biblike. Me filozofinë e tij, sfidoi jo vetëm një makineri të madhe vrastare në këtë pjesë të Evropës, por një sistem të tërë komunist. Ai sfidoi dhunën në emër të paqes. Sfidoi robërinë duke na sjellë pavarësinë, duke i dhënë fund një herë e përgjithmonë robërisë shekullore të kombit.