Ramush Haradinaj edhe në kohërat sfiduese për Kosovën besoi në drejtësi ndërkombëtare

Anketuam disa nga këta bashkatdhetarë, që i takuam në disa vendtakime të ndryshme të disa qyteteve të Zvicrës, si Zürichut, Bülachut, Oerlikonit, Solothurnit, Bernit, Tunit, Argaut, Lozanës, Luzernit, Frieburgut, Wintethurës, Glatbrukut, Neuchatelit. St.Galleneti, Flumsit, Sargansit, Spreitenbachit dhe zgjodhëm disa pjesë nga fjalimet e tyre, që përkrahin me të madhe drejtësinë e mbrojtur para drejtësisë të nderuar ndërkombëtare të Hagës, drejt heroit për së gjalli të Kosovës Ramush Haradinaj.

Zakonisht tek ne, ata që kanë kontribuar, me ata që krenohet historia, qoftë nga trimëria, arti, gjuha, tradita etj, ata që na japin emër të mirë dhe imazh kuptohet pozitiv, ata që na frymëzojnë për liri e pavarësi..., kujtohen pas vdekjes me një emision, apo dy shkrime dhe aq. Duke parë këtë aktualitet, mora guximin që të thej një akull të fortë dhe të pranojë se edhe për së gjalli duhet lavdëruar dhe kujtuar ata që kanë punuar dhe po punojnë në këtë rast në çështjen kombëtare. Prandaj, me disa fjalë të qëndisura moralisht dhe të buruara nga kroi i pastër i shpirtit, duke qenë apolitik dhe jo folklorik, por ashtu si shihen gjërat natyralisht mundohem që të shpalos një histori në vetëvete e cila hesht dhe kjo heshtje është e fortë në moral, që dita ditës përmendet dhe krenohemi që jemi gjak shqiptari, që jemi në të njejtën gjuhë, që kemi të njejtin flamur dhe që e kemi të njejtin emër shqiptarë.

Për Ramush Haradinaj - poster

Krenaria e gjithë historisë së një heroi për së gjalli, kujtohet në këtë milenium të ri, i cili mbrojti pragun e shtëpisë, i cili nuk pranoi që ti përdhoset nderi, flamurit, e gjuhës kombëtare, luftoi duke sakrifikuar më të shtrenjtën e kësaj jete, jetën dhe familjen e tij, ku edhe ka dëshmorë dy vëllezër, për të cilët krenohet dhe mburret, që kanë luftuar kundër një regjimi të egër që vriste fëmijë, gra dhe pleqë të pafajshëm, me të vetmën arsye se janë shqiptarë. Gjersa, shohim nëpër Kosovë, se po përkrahet mbrojta e drejtë e heroit për së gjalli Ramush Haradinaj, nëpër qytete të ndryshme para Tribunalit Ndërkombëtar në Hagë, edhe diaspora është në përkrahje të madhe drejt drejtësisë. Kështu në katër anët e Zvicrës, me krenarinë më të madhe përmendet dhe nderohet heroizmi i paparë i heroit për së gjalli të Kosovës z.Ramush Haradinajt. Na kujtohet të gjithëve, se një ditë pasi që Ramush Haradinaj dha dorëheqje si kryeministër i Kosovës, senatori Joseph Biden, zyrtar i lartë demokrat në Komitetin e Senatit të SHBA-së për Marrëdhënie me Jashtë, e lavdëroi atë si patriot dhe burrështetas.

Hebibi në një takim për Ramush Haradinaj

“Unë dëshiroj ta përshëndes publikisht për guximin e tij,” tha Biden, i cili e përshkroi Haradinajn si njeri të ri, i cili dukej sikur se mund ta ngrinte kaun prej hendeku. Me që lartëmadhëria e tij Ramush Haradinaj, migroi në Zvicër për të fituar para dhe të ikte nga represioni serb. Ai punoi atje si roje sigurimi, truproje në klube nate dhe punëtor fizikë për të kontribuar për familjen e tij dhe të afërmëve, sepse siç dihet në Kosovë ishte e pamudur të punësohesh. Ai gjithashtu u bë aktiv në vorbullën e rezistencës politike të shqiptarëve etnikë, të cilët e kishin bazën e vet në Zvicër.

Duke u kthyer përgjithmonë në Kosovë në verën e vitit 1998, ai rroki armët me armatën e re të formuar, Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës.Aftësitë e tij të udhëheqësit dhe mungesa e mëshirës u bënë të dukshme shpejt kur ai dhe njerëzit e tij vendosën kontrollin total mbi Zonën e Dukagjinit, e cila përfshin qytetet e rëndësishme tregtare të Pejës, Deçanit dhe Gjakovës. Gjatë luftës dhe pasojave të saj, komandanti i ushtrisë së lavdishme të UçK-së i kthyer më pastaj pas përfundimit të luftës në politikan, vendosi marrëdhënie të mira me komandantët e NATO-s dhe zyrtarët e OKB-së. Soren Jessen Petersen, i cili ka kryesuar misionin e OKB-së në Kosovë nga viti 2004- deri në vitin 2006, lavdëroi Haradinajn për “udhëheqjen e tij dinamike” dhe për “vizion”. Partia e Haradinajt AAK-ja përfundoi e treta në zgjedhjet e vitit 2004 dhe iu bashkua koalicionit në pushtet të udhëhequr nga Ibrahim Rugova, atëkohë kryetar i Qeverisë së Përkohshme dhe burrështetas më i vjetër dhe i butë kosovar.

Tre muaj më vonë, akuzat nga Haga u dorëzuan. Haradinaj dhe dy togerët e tij madhor, Idriz Balaj dhe Lahi Brahimaj, ishin akuzuar për krime lufte. Në dhomën e gjyqit, Haradinaj është i përfaqësuar nga Ben Emmerson, një avokat ambicioz nga Londra, i cili punon në një kompani të drejtësisë së bashku me Cherie Blair, gruan e kryeministrit të Britanisë, Tony Blair. Geekie, zëdhënësi i UNMIKut, ka thënë se nuk ka asnjë dëshmi se Haradinaj ka lidhje me krimin e organizuar, për të cilin supozohet. Edhe bashkatdhetarët, si e gjithë Kosova dhe shqiptaria, besojnë se Haradinaj, do të del triumfues para gjykatës së nderuar të Hagës. Ka dy muaj e më shumë, që nëpër shumë qytete të Zvicrës, temë aktuale është pavarësia e Kosovës dhe gjykimi i Ramush Haradinajt. Bashkatdhetarët e të gjitha trevave shqiptare që jetojnë në këtë shtet mik të kombit tonë Zvicra, kujtojnë luftën heroike të Ramush Haradinajt dhe besojnë në pafajsinë e tij. Ne anketuam disa nga këta bashkatdhetarë, që i takuam në disa vend takime të disa qytete të Zvicrës, si Zürichut, Bülachut, Oerlikonit, Solothurnit, Bernit, Tunit, Argaut, Lozanës, Frieburgut,Wintethurës, Glatbrukut, Neuchatelit. St.Galleneti, Flumsit, Sarganist, Spreitenbachit dhe zgjodhëm disa pjesë nga fjalimet e tyre që përkrahin me të madhe drejtësinë e mbrojtur para drejtësisë ndërkombëtare të heroit për së gjalli Ramush Haradinaj.

Në mesin e këtyre bashkadhetarëve kishte familjarë të dëshmorëve të UÇK-së, UÇPMB-së, intelektualë të varur e të pavarur dhe ja se çfarë na deklaruan ata me krenari: "Ramush Haradinaj, besojmë se do të del triumfues. Po përcjellim seancat gjyqësore dhe shohim se disa dëshmitarë po mundohen të mveshin akuza, por drejtësia e kupton dhe po i zenë ata me shpifje. Ramush Haradinaj, me miqtë e tij, me vëllezërit tanë, dy togerët madhor, Idriz Balaj dhe Lahi Brahimaj, po i tregojnë botës së qytetëruar edhe pse dihet, se kemi mbrojtur nderin, nuk lejohet që të luhet me moral, nuk lejohet që të vrasin fëmijë, pleqë dhe gra shtatëzëna, me të vetmin "faj", se janë shqiptarë. Lufta është imponuar, ne nuk kemi pushtuar askend, ne nuk kemi shkuar në Beograd të luftojmë, ne kemi mbrojtur pragun e shtëpisë, ne kemi mbrojtur të drejtat tona natyrore. Na kujtohen disa fjalë të urta, të cilët shpesh kur takoheshim me këtë shqiponjë të kombit tonë Ramush Haradinaj na thoshte me plot modesti, ku ai nuk ishte gjoksrrahës, nuk nënçmonë të tjerët, i urtë, i qetë kur fliste, i dëgjueshëm dhe na thoshte: "Nuk ka qëllim të madh pa sakrifica të mëdha.Dashuria për atdheun është topi që shkatërron kalatë më të forta dhe kalaja që mund t'u qëndrojë topave më të fortë. Mos pyet se ç'do të bëjë atdheu për ty, pyet me gëzim ç'mund të bësh ti për të. Edhe më i merituari i ka më shumë borxh atdheut, sesa atdheu atij.

Njeriu nuk lind për veten e vet, por për atdheun.Liria është thelbi i shpirtit dhe i mendjes; aty ku s'ka liri, mendja dhe shpirti thahen si bima pa ujë. Te liria s'arrihet nëpër lule po nëpër vuajtje e mundime të gjata. Më parë do vdekur në këmbë, se sa të jetojmë në gjunjë.Sinqerisht e them, se Ramush Haradinja, ishte shumë i qetë, mundohej gjithnjë që të dëgjojë edhe pse shpesh flisnim ne me emocione. Ai ishte dhe për nga natyra është optimist, kurr nuk dorëzohej. Bëmirësit Xhelil Xhelili dhe Prof.Skender Rexhepi, që njëherit është edhe drejtor i Bibliotekës së parë shqiptare në Zvicër, me emocione ndër të tjera thanë se: "Me Ramush Haradinaj, do të krenohemi përgjithmonë dhe familjen e tij të nderuar. Sinqerisht, ju them, se Ramushi është heroi i pavdekshëm, ai edhe për së gjalli do të nderohet si hero, si shqiponjë e flamurit kombëtar. Sado që të flitet për Ramush Haradinajt, prap është pak, por mundohemi që të solidarizohemi me Ramush Haradinajn edhe ne në mërgatë, e konkretish ne në Zvicër.

Ai edhe në kohërat më sfiduese për Kosovën besoi në drejtësi ndërkombëtare dhe vendosi për të mos u fshehur, vetëm e vetëm për të ndihmuar Kosovën të arrijë atje ku dëshirojmë të gjithë ne.Ashtu siç ka thënë i ndjeri z. Robin Cook, se ‘nën udhëheqjen e tij, Kosova ka përparuar më shumë në përmbushjen e standardeve kryesore, sesa gjatë pesë viteve të kaluara, dhe profesori Ismajl Kadare se ‘zoti Haradinaj, me dorëheqjen e tij të menjëhershme dhe me nisjen e menjëhershme për në Hagë dha një shembull qytetarie që e nderon atë vetë dhe qeverinë që kryeson". Ndërsa Besniku nga Presheva tha se: "Ai luftoi për ta çliruar popullin nga pushtimi serb, në vijim të dhjetëve viteve pushtimit më brutal në zemrën e Evropës që nga periudha naziste. Ai është një hero i dekoruar i Luftës së NATO-s të vitit 1999 në Kosovë, ku dhanë jetën dy vëllezërit e tij, Shkelzen dhe Luan. Pas luftës ai luajti një rol kryesor në transformimin e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës në një trupë mbrojtëse dhe pastaj u bë politikan. Ai është një mendimtar përparimtar dhe human që e ndërtoi një parti politike, Aleancën për Ardhmërinë e Kosovës, ishte deputet në të dyja zgjedhjet kombëtare parlamentare, fitoi një grade shkencore si jurist dhe pastaj u mbështet njëzëri nga partia e tij për t’u bërë kryeministër.

Pas këtyre takimeve, këtyre përshkrimeve të atmosferës momentale në Zvicër në lidhje me gjykimin e Ramush Haradinajt, pasqyrojmë edhe një lajm të shkurtër, ku po tregohet zemërbardhësia e familjes Haradinaj, drejt mërgatës, ku një grup intelektualësh nga Zvicra, më konkretisht bashkëinicuesit e Bibliotekës së parë shqiptare në Zvicër i kryesuar nga Prof.Skender Rexhepi, vizituan Kosovën dhe realizuan shumë takime të rëndësishme nga presidenti e gjerë tek shkrimtarët e atdheut tonë dhe njëherit me respekt vizituan edhe selinë e AAK-së në Prishtinë, ku i mirëpritën edhe një delegacion i AAK-së, si nga nënkryetari i saj Ahmet Isufi, vëllau i Ramush Haradinajt, z.Daut Haradinaj, veprimtari Ymer Abazi dhe ekipi i tij, ku me një mikëpritje të përzemërt, këtij delegacioni iu dhanë urimet më të përzemërta për themelimin e Bibliotekës së parë shqiptare në Zvicër dhe z.Daut Haradinaj i dhuroi me respekt librin më të ri kushtuar jetës dhe veprës për së gjalli, këtij heroi të atdheut tonë Ramush Haradinajt, duke premtuar, se do të ndihmohet me të gjitha mënyrat kjo Bibliotekë dhe nuk do të harrohet për asnjëherë diaspora jonë e rëndëishme, diaspora, kjo arterie kryesore e atdheut dhe duke ditur rëndësinë e saj të madhe që do të ketë në mërgatë e konkretisht për brezin e ri.

Në të gjitha këto, Ramush Haradinaj i shëmbëllen Nelson Mandelës, të cilin ne nuk duhet të harrojmë se dikur ishte quajtur “terrorist” nga kundërshtarët dhe denigruesit e tij pse ai përpiqej ta çlironte popullin e tij nga aparteidi". Me këtë rast kujtojmë edhe një fjalim të mbajtur para disa vitesh të Goldbergut, ku patë theksuar se Ramushi “bëri punë të mirë dha bashkëpunoi mirë me komunitetin ndërkombëtar dhe largimi i tij ishte një goditje”. Kongresisti Rohrabacher reagoi duke thënë se “të akuzosh Ramush Haradinajn është një lloj sikur ta kishe akuzuar Alesandër Hamiltonin” - burrështetasin amerikan të shekullit të tetëmbëdhjetë që ishte delegat i Kongresit Kontinental dhe që kishte luajtur rol vendimtar në formësimin e politikës së jashtme e të brendshme në dekadën e parë të Pasrevolucionit të Madh Amerikan. Prandaj, sado që të flitet për Ramush Haradinjan është pak, por edhe ne krenohemi që e kemi një burrë që nuk u frigua nga regjimi i egër, por luftoi me shpirt që të mbrojë pragun dhe pëllëmbën e atdheut."

Bashkatdhetarët që jetojnë në Zvicër, shpresojnë se shpejt, Ramush Haradinaj me shokët e tij të idealit, do të dalin të pafajshëm, do të kthehen në Kosovë, do ti kthehet familjes, miqëve të tij dhe atdheut. Tribunali Ndërkombëtar në Hagë, e dinë më së miri se si ndahet drejtësia, prandaj të gjithë bashkatdhetarët njëzëri besojnë në këtë drejtësi ndërkombëtare dhe përshëndesin punën që bënë kjo gjykatë dhe shpresojnë se Ramush Haradinaj, do të kthehet shpejt në Kosovën e bukur, në Kosovën e pavarur, ku për të cilën vetë Ramush Haradinaj, ka sakrifikuar dy vëllezër, ku Kosova në përgjithësi ka sakrifikuar shumë djemë, ku gjaku i dëshmorëve dhe ndihma e miqëve tanë si Amerika, Anglia, Gjermania etj, me një fjalë e aleatëve tanë, bëri që Kosova të lirohet nga çizmja e robërisë, të jetojë lirshëm, të përjetojë fjalën e lirë, pra të jetë e pavarur.