Kosova Lindore të mos ketë fatin e Çamërisë...

-- nga Dashnim HEBIBI, Valis, 09 korrik

Medvegja, jonë, ajo Medvegjë kreshnike, që ka qenë dhe do të jetë e gjallë, kurrën e kurrës nuk do të mbetet jetime. Familja Murati dhe familjet tjera që janë keqtrajtuar, nuk janë vetëm, ata janë autokton dhe nuk kanë asnjë faj, se janë duke jetuar në atdheun e tyre. Në këtë situatë, që po presim dita ditës, që edhe statusi i Kosovës të rrumbullaksohet me pavarësi, nuk duhet të biem pre e provokimeve, por duhet me gjakftohtësi ti përballojmë edhe vështirësive të krijuara dhe shpejt do të dalim triumfues të gjithë së bashku.

Me të marrur lajmin nga Medvegja, për keqtrajtimet që po ndodhin në rrethinën e Medvegjës nga provokimet e ndryshme serbe, bashkatdhetarët e Kosovës Lindore, që jetojnë dhe veprojnë në Zvicër dhe bashkatdhetarë të trevave tjera shqiptare, janë të shqetësuar dhe protestojnë unanimisht kundër këtyre provokimeve qëllimkqija. Menjëherë edhe kryesia e shoqatës humanitare "Medvegja", e cila njihet për kontributin e madh që ka dhënë dhe po jep për këtë pjesë dhe me gjerë në situata të ndryshme për 17 vjetë me radhë veprimtari, me seli në Valis të Zvicrës, mbrëmë ka zhvilluar një mbledhje urgjente, për situatën e krijuar nga provokimet që po ndodhin në pjesën e rrethit të Medvegjës, e konkretisht e disa ditëve më parë, kur famija Murati nga fshatit Gërbac, u keqtrajtua nga ana e një serbi dhe disa raste të mëhershme që kanë ndodhur para pak ditësh.

Gjatë takimit të zhvilluar mbrëmë dhe që zgjati disa orë, kryesia doli me një reagim, ku thuhet ndër të tjera, se Medvegjasit, kurrën e kurrës nuk do të largohen nga vendlindja e tyre dhe shpejt do të kthehen edhe shumë të tjerë që janë larguar, ku dënojnë një zëri këto keqtrajtime që po ndodhin me preteks që të lëshojnë edhe ata pak bashkëvendas që kanë mbetur në Medvegjë e me rrethinë.Sekretari i kësaj shoqate, z. Fadil Selmani ndër të tjera potencoi se:"

Ne jemi të përkushtruar po ashtu që ta kryejmë me sukses pjesën e punës që na takon për atdheun dhe e kemi për obligim moral, njerëzorë dhe kombëtarë, që Medvegjës-Ilire t’ia kthejmë nderin. Medvegja e cila në ditët tona, përjetoi dhe po përjetonë shpërnguljen etnike nën heshtje dhe sot e asaj dite fatëkeqësisht akoma mbetet e zbrazur nga shumica e banorëve autokton. Në emër të Zotit dhe për nder të Kombit, ju bëjmë apel të gjithë shqiptarëve kudo që janë, t’na ndihmojmë për Medvegjën dhe Kosovën Lindore. Kemi shpresë të madhe se s’do t’lejojmë që Medvegja, Presheva dhe Bujanoci ta ken fatin e hidhur të Qamëris.

SHPHM ka respekt për bashkvendasit që kanë mbetur dhe që jetojnë në Vendlindje dhe ju bënë apel të shpërngulurve të kthehen në vatrat styrgjyshore. Ne do mundohemi, që edhe në të ardhmen të kontribuojmë për atdheun tonë. Para pak ditësh kemi zhvilluar një takim të madh sa kulturor aq edhe sportiv me karakter humanitar dhe grumbulluam një shumë të mirë të hollash, që do t'ia dërgojmë shkollës së mesme në Medvegjë, e cila po përjeton një situatë të rëndë. Ne nuk do të qëndrojmë me sy mbyllur. Ndërsa kryetari i shoqatës z.Zenel Neziri me shumë modesti ndër të tjera, shtoi, se në këtë ditë, kur vëllezërit tanë po maltretohen pafajshëm në Medvegjë, na le të kuptojmë, se apetitet e atyre që duan dhunë nuk po ngopen. Medvegja, jonë, ajo Medvegjë kreshnike, që ka qenë dhe do të jetë e gjallë, kurrën e kurrës nuk do të mbetet jetime.

Familja Murati dhe familjet tjera që janë keqtrajtuar, nuk janë vetëm, ata janë autokton dhe nuk kanë asnjë faj se janë duke jetuar në atdheun e tyre. Në këtë situatë, që po presim dita ditës, që edhe statusi i Kosovës të rrumbullaksohet me pavarësi, nuk duhet të biem pre e provokimeve, por duhet me gjakftohtësi ti përballojmë edhe vështirësive të krijuara dhe shpejt do të dalim triumfues të gjithë së bashku. Ne si kryesi dhe me anëtarë tjerë të kryesisë, si dhe me bashkatdhetarë të tjerë trevave shqiptare, i shprehim urimet më të përzemërta familjes Murati nga Gërbaci i Medvegjës dhe dy familjeve tjera që janë keqtrajtuar më herët, që të mos mendojnë se janë vetëm, ata kanë dhe do të kenë vëllezërit e tyre mbrenda në Kosovën Lindore, në Kosovë, Maqedoni, Malsi e në diasporë. Prandaj, o sot o kurrë, të jemi vigjilent, të shikojmë realisht dhe shpirtërisht pa emocione se çka po ndodh në atdheun tonë. Jemi mësuar me maltretime, vrasje e keqtrajtime të ndryshme, por tani më bota e ka kuptuar, se populli shqiptar nuk është ai që e don konfliktin, por është për paqe, prandaj edhe ne në Medvegjë jemi për paqe.

Shpresojmë se nuk do të ndodhin maltretime. I drejtohemi oipinionit ndërkombëtar, që të shikojë këtë pjesë të Peonis Dardane, që po maltretohet dita ditës, që të lëshojnë atdheun, ta lëjnë pa jetë. E di dhe kemi shpresë, tani më para faktorit ndërkombëtar, se do të shikojë realisht situatën". Ndërsa me të kuptuar këtë lajm edhe bashkatdhetarë të trevave tjera shqiptare, si nga Rrafshi i Dugagjinit, Drenica, Tetova, Shkodra e Malcia, e dënojnë këtë akt dhe luten që të mos ndodhin më. Kështu, veprimtarët e dalluar të diasporës sonë, si: Esat Halilaj, Bajram Mulaj dhe Xhevat Zekaj, përshëndesin bashkatdhetarët e Kosovës Lindore, e në këtë rast të Medvegjës, që të mos bëhen pre e vullnetit të atyre që duan dhunë.

E dimë, se territori i këtyre tri komunave në kohën e vjetër gjendej në Dardaninë ilire dhe banorët e tij janë autoktonë. Pavarësisht nga pushtimet e huaja dhe kalimit të hordhive të ndryshme popullata vendëse e kësaj treve, që u bë kështjellë qëndrese shekuj me radhë, gjatë gjithë epokave ab antiquo deri sot e kësaj dite ka qenë dhe është pa ndërprerë prezente. Fillimisht ajo u detyrua të mbrohej nga sulmet e romakëve. Gjatë okupimit romak treva e këtyre tri komunave tok me Kosovën e disa vise të tjera bënte pjesë në kuadër të provincës së Dardanisë. Pas rrënimit të Perandorisë romake në perëndim, kjo trevë ngeli nën okupimin e shtetit të Bizantit.

Në shekullin XIII ky regjion ra nën sundimin e mbretit serb të Rashkës, Millutinit, i cili më 1283 pushtoi Shkupin. Kolonët serbo-malazezë, sidomos të ashtuquajturit "Sollunashi" për arsye se kishin marrë pjesë në frontin e Selanikut më 1917, vinin varda dhe atyre pushteti u jepte falas tokat shqiptare. Me ardhjen e tyre ndryshohej struktura etnike në dëm të shqiptarëve vendës. Por, megjithatë, duke marrë parasysh edhe numërin e madh të shqiptarëve të shpërngulur me dhunë në Turqi, prapëseprap ardhacakët serbo-malazezë gjithmonë ngelën minoritet. Këtë popullatë vitale e shpëtoi nga rreziku i shfarosjes totale nataliteti i madh. Çdo humbje kompenzohej me shtimin e fëmijve. Shkeljet e vazhdueshme të të drejtave, qytetare, njerëzore dhe kombëtare të shqiptarëve ishin dukuri të rëndomta dhe janë sot e kësaj dite, por tani më ndryshe, sepse kemi miqtë tanë, miqtë që e kanë parë realisht, se shqiptarët nuk qenkan ashti sikur i është folur nga propagandat e ndryshme.

Jemi të bindur, se bashkevendasit tanë, që jetojnë dhe veprojnë në Kosovën Lindore, do të jenë si gjithmonë në përcjellje të situatës që po përjeton Shqipëria dhe Kosova, prandaj nuk duhet të bëhet kjo pjesë e shqiptarisë formulë për të dalur nga ekuilibri i dëshiruar. Kosova, shpejt do ta ketë pavarësinë, shqiptarët e Malcisë nuk do të harrohen, Kosova Lindore, Qamëria. Shqiptarët, më shumë se kurrë, gjatë këtij mileniumi do të kenë miqtë e tyre europianë dhe botërorë, sepse e kanë kuptuar realisht se shqiptarët janë ata që duan paqe, liri dhe punë dhe jo dhunë.