Në Nju Jork u përkujtua 10-vjetori i vdekjes së Shenjtores Shqiptare Nëna Tereze

-- nga Pierre-Pandeli Simsia

Ditën e Diel më 9 Shtator 2007 bashkatdhetarë të shumtë u mblodhën në një nga sallat e mëdha dhe luksoze në Restorantin "Maestro"s, Bronx, NY, për të kujtuar 10-të vjetorin e vdekjes së Nënës së Madhe të Rruzullit Tokësor, bamirëses, humanitares, Nobelistes, Shenjtores Shqiptare Nëna Tereze. Salla e madhe me më shumë se 300 bashkatdhetarë ishte mbushur plot me bashkatdhetarë. Kishte edhe nga ata bashkatdhetarë që për arësye pune të vinin pak me vonesë dhe duhej të shtohej numri i tavolinave. Që në fillim, pasi hymë në sallë na prisnin bashkatdhetarë të tanë, organizatorët e asaj darke solemne. Palok Rudaj ishte i pari bashkatdhetarë që na priste dhe na drejtonte drejt sallës.

I shkathët, buzagaz, ishte një tjetër bashkatdhetarë, që dukej tejet i preokupuar, që asaj darke të mos i mungonte asgjë; ishte i talentuari me shpirt dhe talent artisti, Orsin Turmalaj, moderatori dhe drejtuesi kryesor i darkës, djali i poetit të mirënjohur të Komunitetit tonë, Gjeto Turmalaj. Në sfond të sallës ndodhej fotografia dhe skulptura e Nënës Tereze, punuar me mjeshtëri nga bashkatdhetari ynë, artisti Kristaq Kapidani.

Kishin ardhur përfaqësues të Kishës Katolike "Zoja e Shkodrës" Dom Pjetër Popa, Dom Robert Kola, Dom Viktor Dedaj, Pasi bëri një ekspoze të shkurtër për emrin dhe veprën e Nënës Tereze, Orsion Turmalaj ia dha fjalën zotit Mark Shkreli, i cili i uroi mirëseardhjen të pranishmëve.

"...Nëna e Madhërishme Tereze kishte vetëm një dashnor, dashnori i saj i vetëm ishte Jezu Krishti..." - tha ndërmjet të tjerash zoti Mark Shkreli.

Dom Nikolin Pergjini bëri bekimin e darkës.
Këngëtarja e miënjohur e Komunitetit tonë, ish-Këngëtarja e Ansamblit Shtetëror të Këngëve dhe Valleve Popullore, kanarina e këngëve popullore të Shqipërisë së Mesme, Merita Halili, së bashku me këngëtaren tjetër të mirënjohur, e suksesshme në skenat shqiptare të këngës Morena Reka, kënduan këngën "Nana që terri lotë" e shoqëruar nga grupi i vajzave të Korrit të Kishës, dhe orkestrina e drejtuar nga Raif Hyseni.

Zoti Genc Leka mbajti kumtesën për jetën dhe veprën e Nënës Tereze: "Nëna Tereze dhe populli që e lindi", Pierre-Pandeli Simsia mbajti kumtesën, për mesazhin që i japim mbarë botës ne shqiptarët me imazhin e emrit dhe veprës brilante të Nënës Tereze. Fran Shkreli, gazetar dhe producent, ish drejtori i Divizionit Evropian në Radion "Zëri i Amerikës" mbajti kumtesën: "Marëdhëniet e Nënës Terze me personalitete politike e fetare botërore.

Poeti i njohur i Komunitetit tonë Gjeto Turmalaj, kishte ardhur me një poezi të shkruar enkas ditët e fundit për Nënën Tereze, me titull: "E lumja Nëna Tereze", të cilën në atë darkë e recitoi i mirënjohuri Mëhill Velaj, Nënkryetar i Shoqatës dhe Poetëve Shqiptaro-Amerikanë.

Darkën e përshëndeti gjithashtu edhe oratori, i përndershmi Dom Pjetër Popa, Famulltar i Kishës Katolike "Zoja e Shkodrës", i cili gëzon respektin dhe dashurinë e madhe në mbarë komunitetin tonë. Grupi i valltarëve "Djemtë e Kelmendit" luajtën pjesën muzikore "Nanë Tereze, bijë Arbnore" Zoti Sali Bollati, veprimtar dhe aktivist i dalluar në Komunitet, përfaqësues i Shoqatës "Çamëria" në Nju Jork, si gjithmonë nuk mund t'i mungonte asaj darke solemne.

"... Të gjithë e dimë, që fjala më e dashur për njeriun është Nëna dhe çdonjeri nga ne e ka një nënë dhe dihet ç'është dashuria e nënës, por nëna e gjithë botës është Nëna jonë Shqiptare, Nëna Tereze..." - tha ndërmjet të tjerash zoti Sali Bollati.

Pas kumtesave darka kaloi me këngë, valle dhe muzikë shqiptarë.
Darka u përcoll edhe nga mediat televizive, përfaqësuesi i Radiotelevizioni 21, zoti Halil Mula dhe Televizioni Kultura Shqiptare, zoti Adem Belliu.
Është pak të flasësh për Nënën, simbolin e dashurisë, paqes, humanizmit, përpara emrit dhe veprës së saj të shenjtë që na ka lënë, përpara shenjtërimit të saj. Duhen miliona vargje, qindramijë faqe libri dhe përsëri janë pak. Ne, kombi Shqiptar jemi me fat të madh, fat, që vetë Zoti na previligjoi, që nga gjiri i Kombit tonë të lindte një Gonxhe, një femër, një grua, një nënë bujare me shpirt dhe zemër të pastër qelibar, që ajo Gonxhe të shpërthente lulet e petaleve të saja me humanizmin e saj në mbarë njerëzimin. Jo të gjithë kombet e kanë një fat të tillë të madh e të rrallë, fatin që patëm ne, nga gjaku ynë të lindte një Legjendë..., fat që do ta dëshironin të gjithë kombet...

Sepse kemi simbolet e shenjta, Paqen dhe Dashurinë për mbarë njerëzimin, ndjehemi krenarë përpara botës t'i themi se, jemi i vetmi Komb me një bashkëjetesë fetare të përsosur dhe mirëkuptim të shkëlqyer midis nesh...
Ashtu si vetë Zoti i Madh zgjodhi Shën Mërinë për t'i dhuruar birin e tij, shpëtimtarin e njerëzimit Jezu Krishtin, po ai Zot i madh zgjodhi bijën e Kombit Shqiptar, të madhërishmen Gonxhe Bojaxhiu të ecë në udhën e tij, një ndihmëse e tij në udhën e jetës, për të dhuruar paqe, mirësi dashuri mbarë njerëzimit.

Vetë Zoti ka folur Gjuhën e ëmbël Shqipe dhe me këtë gjuhë i foli edhe Hyji i Shenjtë të lavdishmes Gonxhe Bojaxhiu për ta ndjekur në udhën e tij dhe për të qenë ndihmëse e tij.
Dhjetë vjetë Shenjtorja jonë na mungon fizikisht, por shpirtin e saj të shenjtë, frymën e saj, e ndjejmë pranë përherë.
Të lutemi o Nënë e Madhe Shenjtore. Të kemi përherë midis nesh dritë, paqe, dashuri, mirësi.