Përurimi i injorancës...

Kryetari i vendit, z. Fatmir Sejdiu, të shtunën e kësaj fundjave (12 maj 2007) vizitoi komunën e Gjilanit. Për kronistët, kjo është vizita e tij e tretë që kur ka ardhur në këtë post, pas vdekjes së Presidentit historik të Kosovës, Dr. Ibrahim Rugovës. Vizitën e parë si kryetar vendi në këtë komunë e pat zhvilluar më 24 maj 2006, ku pat marrë pjesë në ditën e një shkolle fillore në Pogragjë. Ndërsa të dytën, pakëz më vonë (5 Korrik 2006), pat inauguruar fazën vijuese të punimeve në rrugën Gjilan – Kumanovë, përkatësisht pjesën e rrugës Shurdhan – Stançiq.

Vizita e së shtunës që iku, ishte hera e tretë që, ky kryetar vjen në Gjilan dhe, anashkalon Kuvendin e Komunës, përkatësisht kryetarin e kësaj komune.

Për ironinë më të madhe, disa media qendrore (elektronike e të shkruara) e evidentuan këtë fakt shkarazi, duke e fajësuar në një mënyrë kryetarin e komunës pse nuk mori pjesë në pritje, ndërsa harruan të pyesin se a ishte ai i njoftuar apo i ftuar për këtë vizitë, si njeri i parë i Gjilanit.
Përderisa anashkalimi i institucionit më të lartë në nivel komunal vitin e kaluar u pat “përpi” pak si me vështirësi, kjo e së shtunës së 12 Majit 2007, e pranuam apo jo, shënon kulmin e injorancës instituticonale që vjen pikërisht nga një kryetar vendi. Dhe, jo vetëm kaq. Thënë më së buti, kryetari Sejdiu me këtë vizitë thjeshtë përuroi injorancën. Mbase edhe diçka më shumë…

Kryetari i Kosovës, në Gjilan, këtë herë, erdhi në cilësinë e kryetarit të LDK-së, post të cilin ai e ka të ndaluar ta ushtrojë sipas “Kornize Kushtetuese”, ku ka qenë njëri nga bashkëhartuesit e saj, pavarësisht se gjatë udhës i bëri dy blic – ndalesa për të vendosur lule të freskëta qoftë tek lapidari i dëshmorit Ibrahim Uruqi, apo edhe tek lapidari i dëshmorëve të Betejës së Zhegocit.

Ai, trokitjen e parë në Gjilan, në vend se në Kuvendin Komunal, do ta bëj në selinë e LDK-së, objekti i së cilës përveç që, për muaj të tërë ishte mollë sherri mes LDD-së dhe LDK-së, qe dy vite e sa është edhe 0 në kontest gjyqësor ngase prej Ministrisë për Punë dhe Mirëqenie Sociale, përkatësisht prej Qendrës Rajonale për Punësim, llogaritet objekt i uzurpuar, ndërsa shfrytëzimi i saj, ilegal. Shih për këtë, ata si titular të ligjshëm të këtij objekti, kërkojnë edhe përmes gjyqit lirimin e saj. Po, ec e bëje të madhe këtë punë tash, kur aty prêt shiritin për punimet e kryera në objekt të uzurpuar vetë kryetari i vendit, ndërsa prtijen dhe mundësinë për t’ i hapur gërshëriët në një shirit të kuq ia mundëson zëvendëskryeminstri i Qeverisë së Kosovës.

Kjo për titullarin e këtij objekti, shkurt e shqip do të thotë, kot e keni, mos shprushni më tej. Ndërsa, përmes këtij përurimi në një objekt të uuzurpuar, mesazhi për LDD-në është se, edhe ajo hise shfrytëzimi që u ka mbetur këtu, do t’ ju pamundësohet mëtutje. Kot ankohuni të KFOR-i si garantues i asaj marrëveshje derisa kontesti të zgjidhet përmes gjyqit.

Gjykatës, me përurimin e këtyre punimve, de fakto dhe de jure, iu ka mbyllur goja, anise jo që ka folur aq zëshëm, përkundër fakteve të pakontestuara që i mbanë me vite dhe i fsheh nën tavolinë.
Marshute e mëpasme rrugës kryesore të qytetit, me tërë atë suitë trupërojash, për shumëkënd, ishte një fushatë tipikparazgjedhore dhe një instalim i pasigurisë në një qytet prej nga i premtohej blanko mbështetja, qoftë para shtatores së heroit Agim Ramadani apo edhe te dëshmorët Rexhep Mala – Nuhi Berisha.

Ngjashëm, injoranca ndaj kryetarit të komunës, do të vazhdojë edhe në komandën e Zonës së gjashtë të TMK-së, si pikëtakim i radhës, ku ishin të ftuar disa nga krerët e institucioneve të sigurisë, emergjencës dhe mirëqenies sociale, madje edhe ushtruesi i detyrës së kryeshefit por, jo edhe kryetari i komunës.

Mesazhi edhe këtu, mund të nxirrej lehtaz: kryetari i komunës nuk është personi të cilin unë dua ta takoj, aniçka pse është kryetar komune, unë i pari s’ e njoh…e, nuk keni nevojë ta njihni mëtutje as ju! Kjo injorancë do të kulmojë në takimin gjoja me qytetarë, të cilët ishin fund e krye anëtarësi e LDK-së, madje një takim tepër i kontrolluar (se, mos po e provokon kush kryetarin) kur dihej se, këtu kohë më parë kishte pakënaqësi rreth krjimit të komunave të pastra etnike sipas projektit të decentralizimit që u legjitimua edhe në vetë propozimin e presidentit Ahtisaari si dhe të zgjerimit të Novobërdës deri në rrugën qarkore të Gjilanit.

Por, atëkohë, që s’ ishte hiq e largët, z. Sejdiu nuk gjeti kohë të vinte këtu, as edhe kur më pas plasën bombat shumë enigmatike, apo edhe bllokadat instituticonit që ai e injoroi, sepse porosia për një bllokim të tillë erdhi prej lart.
Edhe në këtë takim që u quajt me qytetarë, mungoi kryetari i komunës sepse nuk ishte i thirrur, nuk ishte as i njohtuar, që do të thotë, edhe brenda shtëpisë së tij, për këtë injorancë, ishte i padëshiruar.

Po, çfarë do t’ ju thoshte “qytetarëve” një kryetar vendi në një komunë ku nuk shoqërohej nga njeriu i parë i saj.? Si mund t’ ju kërkonte atyre repsektimin e rendit kur ai i pari e shkelte? Apo respektimin e ligjit kur ai vetë e bëntë të kundërtën, shkelte “Kornizën kushtetuese”. Ose, mosuzurpimin e pronës së huaj, qoftë asaj shtetërore apo edhe private kur vetë prente shiritin përurues në objektin e kontestuar ku ishte bërë një fasadim – ndërrim ngjyre dhe renovim i brendshëm nga një shpërthim ekzplozivi i cili edhe mëtej mbetet i pandriquar? Si mund të kërkonte tash nga prokuroia apo gjykata të përshpejtoheshin hetimet rreth atij rasti për të cilin u ngrit në këmbë një “Bonstyll”, ndërsa ai tash, mbulon gjurmët e krimit që, përçanë edhe më shumë dy subjekte politike të cilat ishin çarë në dysh nga i njejti trung? Po të nbdodhte e kundërta, që kryetari i komunës të mos e priste kryetarin e vendit dhe ta injoronte atë, njejtë siç bëri zoti Sejdiu në shtëpinë e tij, unë do isha i pari që s’ do e njihja të njejtin për kryetar komune. Jo vetëm që do kërkoja dorëheqjen e parevokueshme të tij po, edhe përgjegjësinë për fyerjen që mund t’ i ketë bërë kryetarit të vendit.

Kryetari i LDK-së, zoti Sejdiu, post të cilin po e ushtron gati gjysmëlegalisht dhe në kundërshtim me “Kornizën Kushtetuese”, nuk deshi të nderohej në Gjilan si kryetar i Kosovës. Ai hoqi dorë prej këtij nderimi dhe u bë pjesë e revanshit kundër zotit Xhemajl Hyseni dhe mbështetësve të tij, vetëm pse këta kundërshtuan shkarkimin e akadamek Nexhat Dacit nga kreu i Kuvendit të Kosovës, nuk e mbështetën zotin Sejdiu edhe për kryetar të LDK-së sepse e dinin që këtë post nuk mund ta ushtrojë, nuk ia pranuan përfundimin e turpshëm të punimeve ëtë Kuvendit të gjashtë zgjedhor të LDK-së sepse prodhoi dhunë, një Këshill dhe një kryesi të paligjshme. E, kur as pas një mal lutjesh për kompromis në emër të ruajtjes së partisë, që nuk pinë ujë, u detyruan ta boshatisin LDK-në bashkë me një numër të madh veprimtarësh e anëtarësh duke formuar një subjekt të ri, sforcuan luftën nëpërmjet institucioneve duke I ndjekur në hap, njësoj si në fund të viteve tetëdhjeta, të shekullit të kaluar, duke rikthyer në skenë një aparat të harruar dhune. Por, tash, nëpërmjet institucioneve të Kosovës.

Për një kryetar të Kosovës që duhet të reflektojë unitetin e të gjithë qytetarëve saj, kjo është pak e tepërt, Por, në Kosovë, pse ndodhë kështu, edhe nuk është çudi.
Fundja, paligjshmëria, uzurpimet, korrupsioni, injorimet, revanshi …që të gjitha po na vijnë prej lartë e po zbresin poshtë. Po, mbrapa grilave si gjithnjë po dergjet I pafajshmi.
Me këso sjellje dhe injronace a ndërtohet dhe si mbahet shteti? Deri kur do ngelim peng i një statusi që po e presim e, që dikush, në vellon e tij, po i fsheh gjynahet…