Ditari i një shpërthimi të paralajmëruar

U ngrita gjysëm i përgjumur, dola në ballkon dhe pashë një flakë ende jo të fortë, që nisej nga toka, pas bagazhit të makinës dhe ngrihej mbi bagazh. Ishte qartësisht një zjarr i ndezur poshtë makinës që kishte aktivizuar alarmin e makinës. U vesha me rrëmbim dhe dola në koridor të pallatit. S’më kujtohej asnjë numër policie, përvec Gent Strazimirit, zëvendësministër i Brendshëm.

E zgjova me siguri nga gjumi, pasi iu desh dhe atij rreth një minutë të kthjellohej pse po e zgjoja nga gjumi në atë orë. I shpjegova se makina ime kishte një zjarr nga pas saj dhe rezikonte të digjej, duke djegur dhe makina të tjera të parkuara afër saj. Më këshilloi mos të lëvizja dhe mos ti afrohesha, derisa të vinte policia dhe zjarrfikësit. Ngela i vetmuar në koridorin e boshatisur, pa drita të pallatit. Komshiu im në kat të tretë është drejtori i gazetës Albania, Ylli Rakipi. I rashë telefonit të tij dhe u zgjua menjëherë. I tregova çpo ndodhte. Për dy minuta ishim jashtë të dy. Ju afruam në distancë dhjetë metra makinës. Zjarri niste nga toka dhe po i afrohej gomës së pasme të krahut të djathtë. Shtëllunga e flakës po ngrihej mbi bagazh, por makina ishte lehtësisht e shpëtueshme, nëse shkoje ti hidhje ndonjë batanije, apo diçka tjetër që ta izoloje. Alarmi vazhdonte akoma, çka tregonte se sistemi elektrik nuk ishte prekur ende.

I ri-telefonova Strazimirit dhe i shpjegova situatën. Më tha mos të shqetësohesha se policia ishte nisur për në vendngjarje por ne duhet të largoheshim nga makina. Ideja se diçka mund të shpërthente ishte një paranojë që duket se e kishim të gjithë, por nuk ia thoshnim njëri-tjetrit. Duke ndenjur, vendos atë njoftoj me sms disa kolegë të mij. Ishte një sms e thjeshtë, ku u tregoja se makina ime po digjej para pallatit. Ja nisa dhe Sali Berishës një sms. Ishte pak cinike, por mendova që është mirë ta ketë. Së paku mund të përfshihet ose të distancohet më me vetdije pas kësaj.

Rreth orës 3 u shfaq polici i parë në rrugicë. Kaloi para makinës dhe doli nga krahu ynë. U përshëndetëm dhe e pyeta për zjarrfikësen. Ndoshta pak i alarmuar dhe i nervozuar nga ngjarja, i thashë se po rrezikohen makinat e tjera dhe siguria e pallatit nëse shpërthen. Më tha se po vjen. Dhe vërtet nga krahu tjetër i pallatit, pra nga një rrugë krejt tjetër shiheheshin dritat e zjarfikëses. Kalova përmes tunelit të pallatit për t'i dalë përpara dhe u tregova që zjarri gjendej në anën tjetër të pallatit dhe jo nga kishin hyrë ata. Për t'u kthyer në anën tjetër u duhej një rrugë rreth 3 kilometra. Pas pesë minutash dolën në vendin e duhur. U futën në rrugicë, iu afruan dhjetë metra makinës, nxorrën zorrën e ujit dhe filluan të hedhin ujë makinës që digjej.

Flakët ndërkohë kishin përparuar dhe kishin ndezur gomën e pasme të krahut të djathtë. Po i afroheshin serbatorit të benzinës. Polici më pyeti nëse ka karburant makina. I thashë se është plot pasi e furnizova para se të vija në shtëpi. Mund të kishte 80 litra benzinë. Por e sigurova se makina ime BMW ishte tip i ri dhe ka siguresa që s’takojnë serbatorin e benzinës nga qarku elektrik i makinës. Zjarrfikësi i parë që nisi ta shuante me ujë, iu afrua shumë dhe unë realisht i frikësuar për jetën e tij i thashë të largohej mos shpërthente. Por duket se ai e njite tipin e makinës dhe nuk u tremb. Vetëm se vuri duart në brez dhe nuk po lëvizte.

- S'ka më ujë tha. S’paskemi ujë në zjarrfikëse.
- Po shkumë e pyeta unë, se shkuma e fik.
- Asgjë s’paksemi tha. Kemi një pompë dore po e provoj me të.
Pompa e dorës me shkumë, nuk pati ansjë efekt.
U lidha prap me Starzimirin dhe i shpjegova se zjarrfikësja e parë ka ardhur pa ujë dhe pa shkumë. Duhet një tjetër.
- Nuk varen nga unë zjarrfikëset tha.
E mbylla telefonin nervoz dhe po i rrija larg makinës. Policët u shtuan dhe mbriti mes tyre dhe Gjergj Jorgoja, të vetmin që njihja prej kohësh, prej tyre, tashmë Nëndrejtor i Policisë së Tiranës. Më tha se kolegët e tjerë ishin po ashtu zyrtarë të lartë.

Njëri ishte shefi i komisaritit numur 2, vëllai i deputetit Sali Shehu, kurse më hijerënd ishte nëjri që u prezantua si shef i antiterrorit. Ai sapo më dha dorën mua dhe Ylli Rakipit, ende pa u prezantuar, na tregoi shkakun.

- Duhet të ketë pas ndonjë shkëndijë elektrike tha. Këto makina janë delikate.
- Është BMW e re, i thashë, e blerë me kilometra zero dhe shumë e sigurt. E shikon që ka gjysëm ore dhe ende s'po merr flakë.
- E di, e di tha, por me siguri është shkëndije elektrike.

Mendova se po tallej, por një prej kolegëve të tij të shumtë, që mbinë aty, ma bëri me shenjë se ka pirë, dhe mendva se ishte duke më thënë “mos ja vë re”. Për të mos u bërë nervoz u largova prej tij. Banorët e pallatit kishin dalë jashtë dhe Taqua i zoti i Klubit para makinës që digjej, hapi klubin të futeshim brenda.

Kishte mbritur ndërkohë zjarrfikësja e dytë. Nuk e kuptoja pse nuk futej në rrugicë. I thashë policit të largohej zjarrfikësja e parë dhe të futej e dyta që ishte plot.

- Nuk ka si del tha.
- Të ec përpara kjo që ka zënë rrugën , I thashë dhe ti hap rrugë asaj.
- Mos u mërzit se e zgjidhin vet tha.

Dhe zgjidhja ishte banale. Zjarrëfiksja e dytë i hidhte ujë dhe shkumë zjarrëfikës së parë dhe kjo pastaj e përdorte atë për të shuar makinën, që po përfshihej nga flakët e shpërthimet e her-pas-hershme. Një zjarrfikës mori një levë hekuri dhe filloi të çante xhamat e makinës para dhe anash dhe flaka e përfshiu të gjithën lehtësisht pasi uji I zjarrfikëses kishte shpërndarë benzinën në gjithë teritorin poshtë saj.

Fillova të dyshoj pak për këtë përpjekje shumë të qetë për të djegur gjithçka nga makina por mendova se mund të jetë ndonjë sekret profesional. Ishin të gjitha mundësitë që makina të shpëtohej, vetëm duke ju djegur pjesa e bagazhit dhe ndoshta goma e pasme e krahut të djathtë. Ashtu do të shihej qart, ku ishte vënë zjarri dhe mund të merrej ndonjë provë.

Kështu makina po kthehej në një skelet hekuri, ku nuk kishte shpëtuar asgjë brenda saj dhe përreth saj. Flakët po i afroheshin një makine të vogël parkuar në të kundërt para saj dhe i kishin shkrirë pak pjesën ku mbahet targa, e cila i ra në shesh. I zoti i makinës, po ashtu banor i pallatit doli dhe e largoi nga vendi, pasi zjarri në makinën time u shua.

Kamera e Vizon Plusit që kishte mbritur në pjesën e poshtme të rrugicës nuk po lehohej të filmonte deri sa makina ishte në flakë dhe kameramani i ngratë nuk e kishte telefonin tim të më njoftonte. Kur më thanë në telefon shkova e mora, por flakët kishin ikur dhe kishte mbetur vetëm skeleti i makinës dhe një filmimi im i keq me celular.

U ulëm në kafen e hapur me ngut për shkak të zjarrit në makinë. U qetësova që gjithçka mbaroi me aq dhe po riprezantohesha me zyrtarët e policisë. Gjergj Jorgoja, të cilin e njihja prej vitesh po m'i prezatonte. Më ngelën në mendje vetëm disa detyra të tyre por jo emrat. Dhe mbiemri Metko, i atij tipit që shtirej si pak i pirë dhe pak fodull. Ai ishte shefi i antiterrorit për Tiranën. Ishte me mbiemër Metko, me origjinë nga Kolonja dhe paskësh punuar në prokuori pas vitit 1997. Ky nuk doli asnjë sekond nga klubi që kur u hap dhe po debatonte me Ylli Rakipin, Drejtorin e gazetës Albania për të mbrojtur version e tij se zjarri mund të ishte shkaktuar nga një shkëndijë elektrike prej një “fallco kontakt”. Ylli po i tregonte se kishte parë zjarrin në tokë, pas makinës ende pa u përhapur, por fodullëku dhe arroganca e Metkos, ngjante me një diagnozë të përcaktuar pa ndodhur ngjarja. Kërkova të bëja deklartën mbi ngjarjen. Një djalë shumë i sjellshëm m'u ul në tavolinë dhe unë fillova t'i përshkruaj rrethanat si e mora vesh dhe çfarë kisha parë. Metkua, e la bisedën dhe debatin mbi shkaqet e zjarrit ende pa filluar hetimet dhe u ul në tavolinën ku isha unë me ekspertin, edhe pse bëra kujdes të kuptonte se nuk po e duroja dot.

- Tani tha të kemi në dorë. E dijmë ne çbëjmë me ty. Dhe e shoqëroi gjithë këtë budallallëk me një të zgërdhirë prej pijaneci.
- Bëni detyrën i thashë, nëse nuk e keni bërë deri tani.
- Ku është djali tha se do pyesim dhe djalin.
- Në shtëpi i thashë. Nuk kam folë me të qysh kurse kam dalë nga shtëpia dhe ndoshta është shtrirë prap.

U zgjata tek dera e klubit dhe ngrita kokën nga dritrja e apartmentit tim. Pas xhamit pash fytyrën e djalit. Paskësh qëndruar aty për gati një orë duke parë gjithçka. U drodha i gjithi nga tmerri. Joni, tim bir, sapo ka mbushur 15 vjet dhe studion në një kolegj në Vienë. Ka ardhur për vit të ri në shtëpi dhe në ditën kur ka pritur të festojë me prindërit e tij dhe vëllain, bëhet dëshmitar i një ngjarje. që ua kalon skenave të filmave me “Ku Klus KLANIN”. U shqetësova që ai kishte qëndruar në dritare gjithë kohën. U ngrita ta njoftoja dhe pashë që këmbët më ishin mpirë nga të ftohtit. Nga nxitimi paskësha veshur këpucët pa çorape dhe gishtat nuk i ndjeja më. Dërgova dikë ta sillte poshtë. Kur hyri në klub dukej i qetë, por shumë hetues ndaj çdo fytyre. I shpjegova se ky xhaxhi do të bëj ca pyetje dhe ti do tregosh çfarë pe.

Metkua, “njeriu i anti-terrorit”, ndërhyri menjeherë.

- Ti mos e instrukto djalin, e dijmë ne çbëjmë me ju tani, tha. Ik pak më tutje ti,- më urdhëroi mua.

Për një moment pata një dëshirë ta fyeja, por e mbajta veten.
Eksperti që do ta pyeste ishte tepër i sjellshëm. I tha Metkos se prindi duhet të rrijë aty se fëmija është i mitur. Djali tregoi gjtihçka si e kishte dëgjuar alarmin e makinës, si kishte dalë në dritare, si kishte parë makinën në flakë dhe si më kishtë zgjuar mua nga gjumi. Në fund firmosi. Eksperti kërkoi të firmosja dhe unë si i pranishëm dhe firmosa. Metkua kishte ikur ndërkohë nga tavolina dhe po vazhdonte debatin me kolegun tim “se zjarri ishte shkaktuar sipas tij nga një shkëndijë e prodhuar nga një fallco kontakt”. Ju afrova grupit për t’u ndarë me ta.

E pyeta këtë Metkon ku kishte punuar më parë.

- Në prokurori tha.
- Pse s’thua që ti paske futur në burg vëllain e këtij shefit të komisariatit, i thashë, biles dhe Gjergjin, që tani është nëdrejtor.
- Se këta kanë qenë militant të PD-së dhe ju i burgosnit pas çdo mitingu.
- Jo jo tha. Une këtë që them e them nga përvoja, jo se e kam vendosur si do të shkruajmë.

Gjergj Jorgua më kapi nga krahu për të më qetësuar dhe më tha të mos bëhem merak se përfundimin do ta nxirrnin të gjithë së bashku.

Ika me një shije të hidhur nga gjithë kjo, ndërsa mëngjesi po zbardhte. U kujdesa që djali të flinte dhe i thashë se gjithçka ishte aksident dhe të mos shqetësohej.

- Aksident tekonoligjik më tha duke shkelur syrin.

Padashje kuptova se ai ishte bërë pjesë e kësaj historie dhe ironia e tij më la pa gjumë.

31 dhjetor 2008

Qindra mesazhe dhe telefonata që kërkonin shpjegime ç’kishte ndodhur më futën nën një terror psikologjik. Shumicës së tyre nuk po u përgjigjesha. Nisa dy të afërmit e mij në Golem të sqaronin prindërit dhe njerëzit e tjerë të familjes dhe t'i siguronin se isha mirë. Disa muaj më parë prindërit e mij, po ashtu ishin bërë viktima të një shantazhi të fëlliqur. Një i panjohur ishte shfaqur para shtëpisë së tyre dhe kishte nisur ta fotografonte. Pastaj kishte shkuar tek shtëpia e motrës sime ku kam dhe unë një apartament dhe kishte bërë të njëjtën gjë. Ishte hequr si tip misterioz dhe kishte ikur. Dy ditë më pas policia e ndërtimit në Tiranë ishte vënë në lëvizje për të prishur shtëpinë e tyre. Shtëpia për fat ishte me leje dhe e ndërtuar pik për pik sipas projektit të miratuar. Drejtori i Përgjithshëm i Policisë së Ndërtimit kërkoi një takim joformal me mua dhe më shpjegoi situatën. Ja qava hallin dhe i tregova ca fotokopje të lejes së ndërtimit të shtëpisë dhe hipotekës së truallit. I shpjegova se shtëpitë janë në fshat, jo në bregdet, dhe janë nën autoritetin e Komunës.

- E di tha, por më merr ai nga PD çdo ditë në telefon dhe më thotë ose prishi ose të zhduka.

Sdija ç'ti thoshja. Fotokopjet e fotografive të shtëpisë që ai kishte sjell me vete si provë që bëhej fjalë për shtëpitë e prindërve dhe motrës sime, më mbetën në dorë dhe më rëndonin si plumb. Dikujt i kishte shkuar në mendje të përdorte rruspat kundër familjes simë kundër babait, nënës, motrës, …Mu dhimbs Drejtori i pafajshëm në këtë histori dhe përfytyroja atë burrin nga PD-ja duke marrë në telefon dhe duke e kërcënuar me bukën e fëmijve të tij. I vetidjshëm për këtë skenë të re terrori mbi prindërit e mij, më duhet t'i qetësoja ata të parët.

E gjithë kjo më kujtohej dje paradite, ndërsa përfytyroja presionin psikologjik mbi ta dhe të afërmit e tjerë të mij. Rreth mesditës gjithçka ishte tejkaluar. Bëra disa deklarata të përmbajtura në media. I kërkova policisë të jetë e pa-anshme në hetime dhe të mos ndikohet nga raportet e mija si gazetar me qeverinë. Mediat kryesore televizive e raportuan lajmin me korrektesë. I vetmi që nuk dha asnjë lajm ishte Tv Klani. Drejtori i lajmeve Andi Bejtja më kishte telefonuar i pari në mëngjes dhe kishte shprehur shqetësimin e tij njerëzor. Por në redaksi natyrisht nuk komandon ai. Deri në lajmet e orës 15 asnjë njoftim. Gazeta nuk dilnin dhe shumë kolegë të mij e quanin këtë si një gjetje rasti për të bërë shantazhin. Nga ambasada amerikane pata një telefonatë të rëndësishme që më shprehën shqetësimin e tyre për ngjarjen dhe më uruan që nuk pati dëme njerëzore. Më thanë se po e ndjekin situatën dhe reagimin e qeverisë.

Në mbasdite më njoftuan se Gerti Bogdani, zëdhënësi i Partisë Demokratike ka nisur me emal një deklaratë. E lexova. Fjalë për fjalë teksti i Sali Berishës. Po e citoj të plotë.

“Zëdhnësi i PD hedh poshtë me përçmim akuzat e Edi Ramës, sipas të cilave gazetarit të një gazete afër tij, të cilën Rama e bleu pas zgjedhjeve të vitit 2005, qeveria i ka djegur makinën.
PD dënon çdo akt ndaj çdo botuesi apo gazetari në vend dhe u kërkon autoriteteve kompetente të gjejnë shkaktërët e vërtetë. Por gjithashtu PD konsideron një primitivitet të pacipë të Edi Ramës akuzat se makina e gazetarit afër tij, është djegur për qëllime politike.
E ftojmë Edi Ramën të organizojë një miting proteste në mbrojtje të fjalës së lirë, ashtu siç organizoi mitingun për të shpallur të aksidentuarin një të egzekutuar politik”.

Ishte një ligësi rrënqethëse që buronte nga njeri i mbushur me urrejtje. Reagimi merrte shkas nga një deklaratë shumë e përmbajtur e kryetarit të PS së Tiranës Besnik Bare, i cili kishte kërkuar hetim për ngjarjen, duke cituar se gazetari ka bërë akzua të rënda për korrupsionin e qeverisë. Dhe këtë ma thanë pasi lexova deklaratën e Bogdanit. Unë s'e kam takuar ndonjë herë në jetën time Edi Ramën përveçse kur kam qenë në debate televizive me të dhe s’kam asnjë kontakt me të. Hera e parë që m'u desh të pyes kolegun tim Arban Hasani pse nuk reagoi vetë ky Rama, ishte ai çast. Më tha se Edi Rama është në Paris dhe se Mimi Kodheli qenka diku tjetër për festën e vitit të ri. Në fakt deklarata e Bares ishte shumë njerëzore dhe s’kisha asgjë me të. Por trazimi që më shkaktoi urejtja e verbër e Sali Berishës në atë deklarate më bëri të pyes për herë të parë se ç'ndodhte në familjen socialiste, me të cilën kam një histori të tërë distance dhe luftrash, sidomos në periudhën kur ishin në pushtet.

E rilexova deklaratën e Bogdanit. Paragrafi i fundit ishte shumë interesant dhe rrezatonte kontrollin që kishte Sali Berisha mbi gjithçka më kishte ndodhur mua. “E ftojmë Edi Ramën të organizojë një miting proteste në mbrojtje të fjalës së lirë, ashtu siç organizoi mitingun për të shpallur të aksidentuarin një të egzekutuar politik”. E njoh mirë Sali Berishën dhe kjo fjali më bindi se ai po kontrollonte procesin e hetimit. Shihej qartë se ai po përpiqej të hiqte një paralele mes asaj që më kishte ndodhur mua dhe asaj që i kishte ndodhur Kosta Trebickës. Por në rastin tim duket se e kishte përcaktuar “shkakun” dhe po ftonte Edi Ramën “të gabonte” dhe të thoshte që “makina ishte djegur për arsye politike”, ndërkohë që sipas Berishës ishte vendosur diagnoza se ishte djegur “për arsye elektrike”.

U thashë disa kolegëve të mij se ai po kontrollon gjithçka. M'u kujtuan sërisht zjarfikëset e vonuara pa ujë dhe “Metkua”, njeriu i vjetër i përdorur nga politika, i cili na solli me vete dhe ekspertizën ende pa u shuar zjarri. Deklarata e Bogdanit në pjesët e tjera ishte banale dhe ishin thjesht shfrime dufesh të Sali Berishës. Më konsideronte “të blerë” prej Edi Ramës në vitin 2005, pasi PD kishte ardhur në pushtet. Kjo duhet të kenë qenë një pjesë e sikletshme në komunikimin telefonik të Berishës me Bogdanin, pasi deri në 2005, Bogdani ka qenë një eurosocilasit tepër i angazhuar së bashku me gruan e tij, e cila vazhdon të jetë e tillë dhe sot. E përfytroja sikletin e tij, kur Berisha e merr në telefon dhe i thotë të shkruajë këto gjëra.

Dukej sikur unë dhe Bogdani ishim shkëmbyer në 2005, mua më kishte blerë Edi Rama, kurse Bogdanin e paksësh blerë Sali Berisha. Pastaj pak më poshtë më përshkruante si gazetar afër Ramës dhe në fund dëshira e fshehtë e Berishës duket se mbetet një miting i madh i Edi Ramës në mbrojten time. Si në rastin e të ndjerit Kosta Trebicka. Dhe thellë-thellë ndoshta dhe mua në vend të tij. Kjo deklaratë i thotë të gjitha, ndaj dhe po e citoj të plotë. Dhe po e botoj që të ruhet gjatë për ta lexuar çdo psikolog dhe politikan çfarë ka ëndërruar Sali Berisha më 31 dhejtor të vitit 2008, në përpjekje për të më treguar vendin, duke më djegur makinën para shtëpisë.

Dhe nuk kisha gabuar në parandjenjën time. Një telefonatë më njoftoi se TV Klani më në fund e dha lajmin. Ekspertiza ishte mbaruar dhe ishte dorëzuar së pari në Tv Klan. Shkaku sipas saj ishte “një shkëndijë elektrike e shkaktuar nga një fallco kontakt në impiantin elektrik”. U përpoqa të gjej deklaratën origjinale por s'e kishte askush. Pyeta sërisht deri zëvendësministrin e brendshëm, por as ai s'e dinte. Duket se kishte dalë me biografi të keqe, ngaqë kishte dërguar policinë në vendngjarje. Njerëzit e Sali Berishës që kishin bërë deklaratën ia kishin çuar vetëm Tv Klanit dhe Ora News. Përfundimisht nuk po e gjeja dot tekstin e plotë. Por parandjenja ime, se Berisha para se të nxirrte Bogdainin ishte marrë me hartimin e deklartës për epskertizën m’u vërtetua. M’u kujtua sërisht ai Metkua. Mu kujtua dhe pista e mundëshme e sulmit që s’guxoja t’ia thoshja as vetes. Një tip gardisti, kishte javë të tëra që shfaqej papritur para pallatit tim dhe rrinte i ulur pa fjalë.

S'e njihte njeri në lagje dhe s’fliste me askënd. Një miku im më njoftoi në telefon se donte të më thoshte diçka. Shkova dhe e takova dhe përshkroi skenën.

- Unë e njoh atë tha, është shok i ngusht i “X”, që ti e ke akuzuar për Gërdecin dhe është tip i rrezikshëm… Pasuan një sërë hollësish të tjera”.

Mund të jetë ai mendova me vete, por s’kisha kujt t’ia thoshja. Metkua që kishte ardhur aty e kishte gjetur armikun pa filluar punë. Kishte ardhë me “shkëndijen elektrike” me vete.

M'u kujtuan dhe zjarrfikëset, që silleshin vërdallë rrotull pallatit pa ujë dhe i bllokonin rrugën njëra tjetrës. Pyeta kush ishte shef i tyre në Tiranë. Më treguan se është një burrë nga Tropoja me mbiemrin Hoxha. Nuk e njihja nga afër. Më thanë, jo pa cinizëm, se “kisha shkruar mirë për fisin e tyre” tek libri i fundit. Ishte vëllai ose një i afërm i dikujt, që është vrarë prej Fatmir Haklajt në komisariat në Tropojë. Dhe unë e kam përshkruar me shumë dhimbje atë vrasje makabre në librin tim të fundit “Përballja me antiopozitarizmin”. Ishte një vrasje mafioze, arrogante dhe e pashpirt në zyrat e shtetit, nga një njeri i veshur me pushtet, kudrejt një tjetri, fisin e të cilit e kishte shpall armik. Skenat po përsëriteshin. Tashmë në pushtet ishte pala e viktimës që kam mbrojtur unë atëhere. Por viktima jam unë. Nëse makina do ishte shpëtuar që në fillim, do të ishte e thjeshtë të konstatoje se ku ishte vënë zjarri dhe ndoshta dhe kush e kishte vënë.

Zjarrfikëset realisht dogjën makinën dhe zhdukën çdo provë në vendngjarje. M'u kujtua prap ndërrimi i viteve 1998 – 1999 - dhjetë vjet më parë. Prapë ishim të njëjtat personazhe. Aleksandër Frangaj atëhere drejtonte Tv Klanin duke mbështetur qeverinë dhe Fatmir Haklaj, dhe unë që përpiqesha thuajse i vetëm të ngrija zërin për viktimat e vrasjeve në Tropojë nga fisi Haklaj, të cilit ishin kryesisht njerëz nga fisi Hoxha, nga familja e njeriut të zjarrfikësve. Atë kohë Berisha u nxeh dhe ja hoqi Tv Klanit akreditimin nga PD-ja pasi s’majftoi kjo, por e akuzuan dhe që njerëzit e tij kishin gisht në një vrasje në Vlorë. M'u desh një vit të ndërmjetësoja të regulloja marrëdhniet mes tyre.

Tashmë sërisht Aleksandër Frangaj me qeverinë, në anën e këtij të zjarrfikësve dhe unë që pëpriqem të gjej kush më shantazhoi duke djegë makinën si “Ku Klus KLANI” para shtëpisë. Ishte shumë e pistë që deklarata kishte shkuar fillimisht tek Tv Klani, tek ai ekran që nuk e kishte dhënë fare lajmin deri në atë orë. I bëra “forward” një mesazh që më erdhi nga një miku im nga Jugu Andi Bejtes, mesazh që komentonte lajmin e Tv Klanit. Më ktheu një përgjigje që e dija përafërsisht që do të më kthente, por që kishte një element sigurie më tepër pasi thoshte se i kishte vdekë gjyshja dhe s’kish qenë në Tv. Dmth. e kishte bërë Aleksandër Frangaj. Kjo më qetësonte. Kam një jetë të tërë që e kam busull qëndrimin tim ndaj qeverisë, duke bërë të kundërtën e tij. Së paku pas vitit 1997.

M'u kujtua viti 2000 dhe arrestimi i Sali Berishës, mburrjet e Frangajt që kishte drejtuar operacionin për arrestimin e Sali Berishës nga zyra e Ilir Metës dhe “kritikat” e tij për Ilir Metën, që “nuk ja q… robt ta vriste” dhe të shpëtonte prej tij. E përfytrova, duke i thënë të njëjtën gjë dhe për mua. “T'ia kishit vënë kur të ishte në makinë t’ia q… robtë të shpëtonit prej tij”. Ky është fjalori që ai flet me Sali Berishën tashmë. S’do ta kisha besuar po të mos dëgjoja shpërthimin me fjalë të pista të Sali Berishës kundër Taulant Ballës në Kuvend.

Për 17 vite që e kam njohur atë njeri, nuk ka përmend kurr fjalën “kurvë”, apo të shajë në atë gjuhë dikë qoftë dhe në biseda shumë private. I vetmi shpjegim më dukej induktimi i fjalorit të Aleksandër Frangaj, këtij biznesmeni plaçkitës të shtetit, që ka ngrit një TV me lekët e Ilir Metës, e ka zhvilluar me lobingun e Edi Ramës, dhe po e mban me pazaret e Sali Berishës.

Natyrisht duke e parkuar makinën e tij dy orë para kryeminsitrisë dhe dy orë para Bashkisë për të treguar se është dhe nejriu që i bashkon të dy të mëdhejtë e këtij vendi. Dhe jam krejt i qetë për ditën kur do të vijë në pushtet Edi Rama. Në paradhomën e tij do të jetë prap ky njeri, herë duke kërkuar legalizimin e 5 kateve pa leje, herë tokat që ka zaptuar në Kinostudio, herë tenderat apo kthimin e pronave të ndonjë tjetri. Është produkti tipik i medias, që ka prodhuar politika në Shqipëri, për t'i shërbyer asaj. Dhe mua më ngelet të pres ditën kur “Gerti Bogdani” i PS të bëjë ndonjë deklaratë dhe të thojë prap për mua “gazetari i blerë në 2009 nga PD-ja dhe kreu i saj”… dhe kjo të trasmetohet po ashtu vetëm në Tv Klan.

1 Janar 2009

Në Tiranën e zbrazur nga njerëzit dhe qeveritarët e ke të lehtë të shëtisësh. Bledar Zaganjori i Top Channel më kërkoi një intervistë të shkurtër për të komentuar deklaratën e policisë për përfundimet e ekspertizës. Kjo më nxorri nga shtëpia në Tiranën e boshatisur dhe ende të përgjumur. Sali Berisha kishte vizituar shtëpinë e lindjes, kurse Bamir Topi spitalin e pediatrisë. Një kolegu im po bënte humor dhe më tha se Berisha për pak kishte anulluar vizitën në Shtëpinë e Lindjes se kishin hapur fjalë që fëmija i parë që ka lindur është një nuse nga Gërdeci. Dhe i binte të ishte ngjizur ditët e shpërthimit. Por s'kish qenë e vërtetë dhe kishte shkuar. Një pjesë e madhe e minsitrave kanë ikur në Mavrovë, në një hotel të ndërtuar nga biznesmenë të Shqipërisë të lidhur me politikën. Në këto raste kihet gjithmonë parasysh lobi i njerëzve të Bankës Kredins, që po ashtu si Frangaj bashkojnë familjen e sotme në pushtet me ish-familjen në pushtet në kohë të Partisë Socialiste.

Në Top Channel arrita të gjej kopjen e deklaratës, që dje e kishte vetëm Tv Klani. I bëra një koment të shkurtër që e përsërita më pas për “Vizion Plus” dhe “News 24”. Rreziku i asaj që më kishte ndodhur qëndronte tek inkurajimi që kryeministri Sali Berisha i bën sulmeve ndaj gazetarëve, që kritikojnë qeverinë. Tanimë çdo bandit, që do të lajë hesapet me një gazetar, nëse e heton që ai nuk i ka punët mirë me Sali Berishën, mund t'i hedhë makinën në erë, mund t'i hedhë shtëpinë ne erë, mund ta godasë në rrugë apo në punë. E sigurt është se Sali Berisha do jetë në anën e atij që ka qëlluar. Do të gjejë një “Metko” si ai lugati, që m'u shfaq mua në mesnatë tek shtëpia që do të thotë “defekt elektrik”, aksident teknologjik, papërgjegjësi njerëzore etj., terma të futur në politikën shqiptare pas Gërdecit. M'u kujtua një libër i Besnik Mustafaj për Lëvizjen e Dhjetorit 1990, ku termi “defekt elektrik” ishte arsyetimi i parë i qeverisë komuniste në ikje për protestën e studentëve.

Historia ime si gazetar është e mbushur me ngjarje të tilla. Në vitin 2001 makinën time e qëlluan me plumba nga pas. BMW ishte dhe ajo. E morën në komisariat dhe pas një jave, (por të paktën patën durim një javë), nxorrën eksperitzën sipas së cilës makina ishte qëlluar “me një mjet metalik, me lëvizje rrotulluese, me fuqi të madhe dinamike, në momentin e takimit me objektin” . U trondita kur e lexova. Pyeta ekspertin ç’është kjo fjali kineze.

- Është përkufizimi i plumbit në gjuhën tonë tha, por nuk e themi dot plumb, se vetëm majën gjetëm, nuk dijmë ku është gëzhoja. Shpjegimi i tij së paku ishte cinik dhe me veten. Rrotull tij kishin qëlluar dhe me pesë plumba të tjerë për të provuar kalibrin. Dhe ma kthyen makinën të bërë shosh nga plumbat. Më kujtohet që ajo foto ka pas tronditur Bujar Bukoshin ish-kryeministri i Kosovës dhe kur unë i shpjegova se vetëm një ishte për mua jo të pestë, ai më tha jo pa humor:

- Paskeni polici të mirë. Dmth. nëse shkon një femër dhe ankohet se dikush e ka zhvirgjëruar, policia juaj duhet ta provojë vetë fizikisht femrën pesë herë, që të arrijë në përfundime të sakta…

Ishte një humor i zi, por që më ka mbetur në mendje. Shpresoj mos të ketë qenë ky “Metkua” i tanishëm, dhe në atë grup ekspertësh. Dhe këtë lajm atëhere e trasmetoi vetëm Tv Klan dhe TVSH. Të tjerëve së paku u erdhi zor dhe e mbajtën gojën. E njëjta gjë ndodhi dhe në vitin 2005. Pas një sulmi shtazarak nga disa njerëz të angazhuar në fushatën e Makbule Çeços, TVSH tha se unë i kisha provokuar dhe kisha tentuar t'i qëlloja. Tani herë pas here nga disa tipa të afruar në PD pas vitit 2005 dëgjoj komente, që rikujtojnë me pendesë faktin që nuk më vranë ata banditët në Gjirokastër. Kanë një adhurim të heshtur dhe janë gati të bëhen aleatë me çdo bandit kundër medias. Kreu i tyre Sali Berisha po bëhet një inkuarujes i madh.