Tre krijime poetike...

-- nga Agim Doçi

Tirana Dje...

Rrugët, bulevardet në mes të qytetit
shtruar pllaka - pllaka në kohë të Italisë
Ngriheshin madhështore zyrat e pushtetit
Ballë përballë sterronin zyrat e Partisë!

Nuk kaloje dot nëpër trotuaret
se ta bënin "psst!"...ishte e ndaluar(!)
Sharrë e Shtish Tufinë parcelat me varret...
Gjysmën e qytetit kishin spiunuar.

Oficerë të ngrysur, plot operativë
njerëz që vraponin rrugëve pa gdhirë
gjyhë zyrtare "labçia", mishi me tallon
spiunë vullnetarë, buka me racion!...

Autobuzë të shqyer, goja qelbej gjizë,
vajza bukuroshe që s'kishin haber
çfarë është deodoranti, endrrave vënë vizë
Anë e kënd parulla: "Rroftë shoku Enver!"

Nëpër mure skuqnin shkrime aq tragjike
"Jini vigjilentë!"...; "...armiku punon!"
"Nafta gjaku i zi!"..., "Rroftë Kina mike!"
Burgjet mbushur plot, jeta me tallon(!)

Menxat e puntorëve pihej ujë me brrokë!
Margarina luks, vaji me racion!
Ligja 55 si skifter mbi kokë
Shkruar nëpër mure: “Kllasa edukon!”

Populli festonte me aq shumë “gëzim”
Festat e Partisë, festat e nëntorit
Dilnim që pa gdhirë në parakalim
Me surrat-zgërdhirë – para Diktatorit!

Iknin vitet shkonin, nè brenda kafazit.
skllevër të Partisë, robër të Enverit!
Armiqt rreth e rrotull plasnin prej marazit
Shqipëria shkëmb nën Dritë të Fenerit…

Ishim zemër pula, ishim lepurusha
Askujt nuk ia mbante, që të çelte gojën
Komb pa dinjitet, shefa veshllapusha
Që të nxinin jetën, e të merrnin bojën!!!

Shkruanin gazetat, vu Radio Tirana:
“Novatorët e shquar, e shpikën traktorin!”
Dikush vriste vehten me 4 – 5 plumba
Nè s’na zinte gjumi kurrë për Diktatorin!

“S’kishte gjumë Partia! S’kishte gjumë Enveri!”…*
“Frynte erë e malit si grykë maliheri!…”…*
Popull frikacak që nuk flinte gjumë
Jeta një batak – gjithandej spiunë!!!

Kjo ishte Tirana, kryeqyteti ynë
“Moj Parti e Punës, ty ta hangsha synë!”
Populli në këmbë, Partia në ballë
Ndaj e morra pendën, që tok të qajmë hallë!...

Parodi e Pleshtit

Pleshtit nuk i vjen mërzi.
A je qen, apo njeri
A e ke leshin t’bardhe a t’zi,
Por gjen vend për mrekulli.

Ndonse kruhesh pa ja nda
Gjithsekush një plesht e ka!
Bile thonë se rraca e pleshtit
Mbijeton vetëm prej leshit.

Kam ndigju se ka do pleshta
Që zen rrushi nepër vreshta
Ka dhe pleshta nepër lopë
Pleshta plehu në çdo gropë.

Unë ksaj here kam mendu
Për do pleshta të tjerë me shkru
Për këtë rracë tejet mizore
Që bezdisë rracën njerzore!

Askërkush nuk dëshiron
Ta ketë pleshtin nepër shtat
Sepse pleshti frekuenton
Në veçanti leshin e gjatë.

Ndaj dhe rruhen mbahen pastër
Mos me e rritë leshin ma shumë
Sepse pleshti s’mban me hater
Je në qytet, a je në katund.

Me i ra shkurt pra miqt e mij
Po u tregoj një histori
Që i ka ndodhe pleshtit qyqar
Tuj shetit kombin shqiptar.

Pra ky plesht kishte ndigju
Se në Ballkan, qefli me u kru
Janë shqiptaret në troje të veta
Që për lesh s’u dhimbset jeta!

…Filloj pleshti punë për s’mbarit
Me zgjedhë leshin ndër shqiptarë
Iu fut mjekrës së Kryetarit
Mjekërkuqit, lesh pa larë!

Por nuk mundi të qëndronte
As një dite në mjekër të tij
Sepse leshi kundërmonte
Wiscky, brandy dhe raki!

Ku të futej pleshti i ngratë!?
Lesh të dredhun kanë dhe gratë.
Ndaj u fut në Qeveri
Që t’a zgjidhë hallin e tij!?

Sallë luksoze, e mikrofon
Kryeministër kokë bidon
Por pranë tij një leshraverdhë
Floku i saj, me dorë ish dredhë.

Ah! - tha pleshti,- të qofsha falë
Se prej teje s’kam me dalë!
Dhe u fut në mes të shalëve
Që ma mirë t’u ruhej fjalëve!

Frrup! Frrup! Frrup mezi arriti
Iu ngroh zemra, iu ngroh shpirti!
çfarë arome, oh ç’deodorant!
Ndonse shumë interesant!

Aj soj vendit i preferuar
Për dreq leshin e kish rruar!
Ndaj dhe Pleshti mbet i habitur
Që ai vend, s’kish lesh të rritur!

Ban vaki,- mendoj i shkreti,
Ndoshta këto… i ka pushteti!
Dhe e zuri pa e kuptuar
Gjumi i embël, në lesh të rruar!

Pa kaluar as gjysëm e natës
Sheh një endërr i turbulluar
Që leshverdhës, oh të ngratës
I vjen mjekrra lesh pa rruar…

I del gjumi plesht fatziut
Dhe gjen vehten për çudi
M’u tek mjekrra e njeriut
Wiscky, Brandy e Raki!

Dreq o punë, - tha, - po këtu isha
Ndaj kërkova transferim!
Vërtet leshin nuk e kisha!
Ama kisha Qeverin!

S’e kuptonte plesht hajvani
Se ku ishte në fakt sekreti!
Për një plesht digjet jorgani
Rruhet leshi! Por jo Pushteti!

Ndaj ky plesht qe u zhgenjye
Dhe kujtoj se gjet xhehnetin.
Nga kish ardhur na u kthye
Se nuk kruhej dot me Pushtetin!

KU KEMI LERË !?…
- elegji sipas stilit Çajupian -

Në ç’vend kemi lerë
Krenarë dhe të dhjerë !...
Në Shqipëri !...

Ku të hedhin më shumë baltë
Dhe fajdet të grinë paratë ?
Në Shqipëri !...

Ku ka vlerë më shumë gomari
Se shkenctari apo shkrimtari
Në Shqipëri!...

Ku ka bakër, krom dhe ar’
Po s’ke ujë as për t’u lar’
Në Shqipëri!...

Ku jetojmë aq të gëzuar
Xhepat bosh – derën e blinduar
Në Shqipëri!...

Ku qeveria punon me banda
E na mban gjallë veç kontrabanda?
Në Shqipëri!...

Ku i veshin në kokë çorapet?
Ku kallashi lan hesapet
Në Shqipëri!...

Ku s’punojnë hiç Kombinatet
Ku hajdutë ngremë pallatet!?
Në Shqipëri!...

Ku pa punë fitohet leku?
Ku pëllcet kërrcet dyfeku?
Në Shqipëri!...

Ku hedh valle sërbi e greku
Ku të luan tepeleku!...
Në Shqipëri!

Ku spiuni bën transparentin
Ku vampiri bën Parlamentin
Në Shqipëri!…

Ku t’a vrasin Deputetin?
Ku s’e pjerdhin Presidentin !?
Në Shqipëri !

Ku ka një Komb e nuk gjëndet i dytë
Që ban sherr me vehten, e vehtes i nxjerr sytë
Në Shqipëri !...