Presidenti i Republikës u shfaq në ditën e Krishtlindjeve mes dy familjeve të ngujuara, që pranuan t'i falin gjakun njëra-tjetrës. Nën një klimë miqësore për sjelljen e Presidentit ndaj fatit të qeverisë, shtypi afër qeverisë, por dhe shtypi në tërësi, e përcolli këtë ngjarje gati si një sukses. Në të vërtetë nuk jam i sigurt nëse janë pajtuar realisht dy familje në Shkodër, dhe nëse do t'ia mbajnë gjatë nderin Presidentit, por jam shumë i sigurt se Presidenti ka takuar vrasës të padënuar. Ai ka hyrë në një territor që mund të quhet "Shqipëri e ndaluar", për shkak të papërgjegjësisë së qeverisjes së vendit dhe rënies së autoritetit të shtetit. Në atë zonë ku vërtiten në ajër drama të mëdha të shoqërisë sonë, ndihet me të vërtetë mungesa e shtetit dhe shtetarëve. Por nuk ndihet si mungesë fizike.
Ndihet si mungesë autoriteti, si mungesë institucioni dhe mbi të gjitha ndihet si mungesë stabiliteti. AND-ja që mban në këmbë atë "shtetin paralel" në veri të Shqipërisë, është pafuqia e shtetit dhe mungesa e autoritetit të ligjit. Në atë "Shqipëri të ndaluar", nuk hyhet as me Kuran dhe as me Bibël në dorë, por me ligje dhe autoritet shtetëror. Të ngujuarit në veri, të pabukët dhe të pastrehët, nuk janë dhe nuk mund të jenë "gjah" politikanësh që shfaqin angazhim personal dhe emocional për ta. Nuk mund të shpëtojnë gratë pa burra nga gjakmarrja për shkak të një kokteji luksoz të Xhoana Nanos, ndërkohë që ato janë të tilla prej papërgjegjësisë së burrit të fundit të Xhoanës.
Nuk mund të shpëtojnë dhe të ndihen të lirë të ngujuarit e gjakmarrjes, që lëshohen si bagëtitë nga vatha, pas një bariu që quhet President, ndërkohë që "Bibla" e Presidentit, Kushtetuta, e cila garanton lirinë e tyre, ngjan një letër e zhubrosur, edhe për vetë Presidentin. Është e pamoralshme që fatkeqësi të tilla kombëtare të shkaktuara nga papërgjegjësia politike e qeverisë dhe institucioneve të tjera shtetërore, të kthehen në objekte spektaklesh për ata persona që janë përgjegjës për këto fatkeqësi.
Gjakmarrja ka vetëm një armik në Shqipëri dhe ai është shteti ligjor, për të cilin duhet të na garantojë Presidenti. Dje kur ai pajtoi dy qyqarë të dyshimtë në paqen e tyre, në Shqipëri ndodhën dhjetë vrasje të tjera që janë të gatshme të shkaktojnë një zinxhir gjakmarrjesh, nëse nuk vepron shteti. Presidenti nuk ia del dot t'i pajtojë tek e tek. As Xhoana nuk ua del dot jetimëve duke u ndarë çokollata dhe grave pa burra duke iu ndarë shampo. Këtë masakër mund ta ndalë vetëm një shtet, që nuk i lë këto punë në dorë të Xhoanës dhe Moisiut.