PËSHTJELLIMI BALLKANIK DHE PENDIMI EVROPIAN

1.

Javën e tretë të tetorit Kosova përjetoi zgjedhjet nacionale të cilat u përshkuan me një qetësi relative dhe me një kulturë që jepnin shpresën se mbase një ditë do të ngadhnjejë toloranca si parakusht i një demokracie reale. Edhe fushata zgjedhore për aq sa kemi mundur t’i përcjellim është zhvilluar në kufinjtë e tolerueshëm. Gjithësesi kjo gjë ishte rezultat edhe i një pjekurie politike, si pranimi i kushtit themelor të demokracisë për një garë elktorale, e cila nuk i siguron askujt udhëheqjen absolute për drejtimin e vendit.

Siç raportuan mediat e shumta vendore dhe ato ndërkombëtare Kosova kaloi një sprovë duke dhënë provimin e saj. Të gjitha qendrat e vëndosjes si dhe raportuesit nga Kosova iu gëzuan një fakti tashmë që i takon një të kaluere, mbase jo aq e largët, por mekanizmat e projekteve pështjelluese në këto hapsira edhe pse nënë ombrellën e OKB-së dhe institucioneve relevante të Bashkësisë Ndërkombëtare nuk do t’i gëzohen faktit të një qetësie afatgjate, por lihet përshtypja se indikator të caktuar më shumë angazhohen për tollovi dhe tendosje të situatës se sa për një përparim të proceseve demokratike, refren për të cilin lidhen edhe shumë interesa jo aq qëllim mira për Kosovën dhe qytetarët e saj.

Nëse një vëzhgues i rëndomtë nuk ka arritur të vërejë se në konglomeratin ndërkombëtar në Kosovë nuk e njeh “qeni të zon” dhe se ligjet që aplikohen nuk do të mund t'i akceptonte e le më t'i zbatonte asnjëri nga vendet me demokraci kulminante në kuptimin absolut të kësaj fjale, atëherë nuk di pse shkojnë atje, çfarë raportojnë dhe madje pse vetcilësohen vëzhgues.

2.

Zgjedhjet parlamentare në Kosovë u shoqëruan edhe me gjëra të patolerueshme për natyrën demokratike të vendeve që kanë përvojë në zgjedhjet e lira në kuptimin pozitivë të fjalës. Së pari kryetar i Komisionit Qëndror të Zgjedhjeve u emërua ish truproja e kryetarit të Kosovës Dr. Ibrahim Rugova, i cili e shoqëroi atë për vite të tëra edhe në kohë të vështira duke u ndarë nga ai në mënyrë jodemokratike dhe aspak njerëzore, madje me deklerata e intervista që më vonë (njëri nga sajuesit e këtyre politikave) do t’i nxjerr si libër më vete. Po ashtu dihet se kohë më parë institucionet përkatse të UNMIK-ut do ta shkarkojnë nga një post me rëndsi në Postëtelekomunikimin e Kosovës ngase siç thuhet ai u gjind aty duke shkelur rregullat dhe normat e parapara me ligjet egzistuese. Pa dashur të merrem dhe të pyesim se si u bë pasurimi kaq i përshpejtuar kur dihet se me vite të tëra ka jetuar në banesën e një udhëheqsi të një dege të LDK-së por që kishte ikur në mërgim, ai do të kalojë publikisht në një subjekt të ri politik pikërisht në prag të zgjedhjeve që doli si frakcion nga LDK-ja jo për shkak të pikëpamjeve dhe koncepteve të reja por kjo ndodhi për interesa personale, karrerieste dhe të pasurimit të përshpejtuar, model i cili ka marrë përpjetën në Kosovën e pasluftës dhe kjo po bëhet nën tutelen e Bashkësisë Ndërkombëtare. Edhe pse pat reagime nga përfaqësuesit e LDK-së vërjetjet nuk u përfillën nga autoriteti rregullativ i UNMIK-ut dhe si për inat të “vjehrres” u përkrah edhe nga partitë kundërshtare, që ai të marrë vizën në këtë post me rëndësi.

Një rast tjetër që duhej t’u binte në sy autoriteteve ndërkombëtare dhe sidomos vëzhguesve dhe atyre që raportonin nga Kosova është asociacioni qesharak “ORA” që u krijua në prag të zgjedhjeve. Shtrohet pyetja “ORA” është metaforë poetike, intrigë politike apo një “kleçkë” e krijuar për t’i penguar zhvillimet politike, e cytur dhe e shtytur nga qarqe anti-amerikane që veprojnë në Evropë dhe në Ballkanin e trazuar.

Le të mirret parasysh vetëm pasurimi marramendës që ka bërë lideri i “ORËS” në saje të botimit të një gazete me tirazh qesharak për gazetat me renome botërore dhe të një televizioni të cilat së bashku nuk janë institucione profitabile dhe për natyrën e tirazhit shqip të gazetave që botohen në Kosovë del e pakuptueshme se si është pasuruar në mbi 40 milion Euro sipas analistëve të këtyre çështjeve apo të 80 milionve siç deklarohet vet ai. Kjo gjë ka ndodhur në prezencën e Bashkësisë Ndërkombëtare dhe strukturave relevante që udhëheqin në atë vend. Pastaj në këtë subjekt kanë kaluar, sigurisht pasi janë pasuruar edhe udhëheqës të të ashtuquajturave Organizata joqeveritare (OJQ) të cilat pasi thithën fonde e fondacione për zhvillimin ekonomik të Kosovës, mbrenda natës u politizuan, pa i dhënë llogari askujt, duke pretenduar se vetëm në vitin 2004 qenka ardhur “Ora” për Kosovën dhe nuk dihet për këto vite çfarë projektesh paskan bërë për të mirën e Kosovës.

3.

Edhe kryadministratori i Kosovës, edhe drejtuesi i UNMIK dhe strukturave tjera nërkombëtare që administrojnë Kosovën më 23 dhe 24 tetor 2004 u shprehen pozitivisht për zgjedhjet në Kosovë, poashtu edhe të deleguar nëdërkombëtar u shprehen pozitivisht dhe në gjithë këto tensione ballkanike nuk ndodhi asnjë eksces që ka mundur të prishë imazhin e atyre zgjedhjeve, pasi që u tha se ato parregullsi nuk çojnë peshë për mënyrën e mirë, të rregullt dhe “FER” që u bënë zgjedhjet e atjeshme. Tani ndodhë rinumrimi i votave dhe thuhet se kjo është normë demokratike, por dihet se rinumrimi dëshmon çrregullsi të cilat vetë zyrtarët ndërkombëtarë u përpoqën t’i mbulojnë me deklerata të rrejshme për rregullsinë absolute të tyre. Megjithatë nuk është e tëra kjo nëse një vëzhgues i rëndomtë nuk i ka përcjellur mjetet e informacionit publik, por sidomos të televizionit publik i cili drejtohet, sponzorizohet dhe financohet nga vetë ndërkombëtarët, ku do të mbetet shembulli më i keq se çka mund të lejojë Bashkësia Ndërkombëtare në Kosovë. Ndonëse skenari i këtij procesi zgjedhor ishte përgatitur t’u hudhej faji shqiptarëve vendor, kjo gjë nuk ndodhi dhe sikur në momentin e fundit lëvizën mekanizmat e politikës nëntokësore dhe antiamerikane për të arritur në një pikë kritike sa do të rinumërohen për t’u rregulluar formulat që e bëjnë jofunksional aparatin shtetëror të një vendi. Vetëm gjatë dekleratave preleiminare qofshin të organizatave dhe institucioneve vendore apo atyre ndërkombëtare le për të dyshuar se si ka mundur në të gjitha rastet të ketë ndryshime në uljen e përqindjes të votave vetëm për LDK-në dhe PSHDK-në dhe ngritje për të gjitha të tjerat. Pra kur është llogaritur formuala e mundshme e krijimit të qeverisë në mesë LDK-së, PSHDK-së dhe të disa subjekteve të tjera më afër kësaj politike që kanë pasur një fushatë solide dhe premtuese karshi asociacioneve qesharake që duke shitur “suxhuk” në parkun e Gërmisë e duke treguar përralla nëpër emisionet televizive, do të lëvizet elementi “kombëtar?!” në koloboracionim me atë ndërkombëtar për të kalkuluar përqindjet dhe për t’i rregulluar formulat që nuk do të jenë kurrë funksionale për demokracinë e një vendi.

4.

Pendimi Evropian është trishtues sepse sikur nuk i gëzohej faktit të një përparimi në atë vend dhe në asnjë rast nuk raportuan për thelbin e vërtetë por merreshin me çështje periferike duke aktivizuar pikërisht lojrat e fshehta të politikës së nëntokës dhe konceptit anti-amerikan për të krijuar një minimoçalishte edhe në Ballkanin e trazuar nga grupe e etnitet të shumta. Gati të gjitha mediat e shkruara dhe ato vizuele që botohen në Evropë lidershipit të Partisë Demokratike të Kosovës do t’ia ngjesin nofkën “ish rebeli i UÇK-së” dhe pa këtë nofkë thuaja asnjëra nga këto mediume nuk ka raportuar nga Kosova. Tani shtrohet pyetja “ky rebel” paska zbritur në Kosovën e udhëhequr nga vet ata, ka zbritur nga ndonjë zonë planetare, nga Xhunglat trishtuese apo nga ndonjë vend i skajshëm Aziatik, apo ka ardhur në Kosovë pikërisht nga ato vende që thirren në demokraci të përsosur, duke lënë për t’u nënkuptuar se pikërisht aty qenka edukuar dhe emancipuar për një sjellje që do t’i shkonte përshtati të gjitha intrigave anti-kosovare e anti-amerikane dhe posaçërsiht qëllimit të mirë Amerikan për të lulëzuar demokracia edhe në Ballkan. Kur të kihet parasysh se Kosova administrohet pikërisht nga OKB-ja dhe strukturat relevante të Bashkësisë Ndërkombëtare imputimi në politikën e saj të një “rebeli” është më shumë veprim i nëntokës se sa i një politike të denjë dhe parimore, prandaj vendet evropiane duhet t’i korrigjjn fjalorët politikë e diplomatikë, sepse politika dualiste i rëndon konceptet e tyre dhe i zbehë qëllimet e mira për triumfin e një demokracie në Ballkan, sepse aleatë të përpjekjeve të një “rebeli” u bë tërë Bashkësia Ndërkombëtare për ta penguar makinerinë ushtarake e shfarosëse, që ndodhte nga një diktator i fundit për Evropën, që ka ndodhur në hapsirën e saj qytetëruese.

Zvicër, 1 nëntor 2004.