Çfarë dëshiron Berisha?

Gjatë karrierës së tij politike, Berisha ia ka dëshiruar Nanos disfatën më shumë se çdo kundërshtarit tjetër. Por a dëshiron ai që çështja "Rogner-gate" të përfundojë me një disfatë totale të Kryeministrit?

Kur Nikollë Lesi po lexonte transkriptimin e bisedës që, sipas tij, kishte zhvilluar dikur Nano me Fehmi Abdiun në Hotel "Rogner", të gjithë deputetetëve socialistë në sallën e Kuvendit u kishte rënë një hije e ngrysur në fytyrë. Ndërkohë, deputetëve të opozitës, me përjashtim të njërit, u shkëlqente fytyra nga goditja e rëndë që po merrte Kryeministri. Dhe deputeti i opozitës që nuk e kishte fytyrën të qeshur, paradoksalisht, ishte kryetari i saj, dora vetë.

Në listën e 35 deputetëve që kishin kërkuar ngritjen e një komisioni hetimor parlamentar për verifikimin e akuzave të Lesit ndaj Nanos, ishte më se e natyrshme të shihje pothuajse të gjithë emrat e opozitarve. Por të çudiste fakti që në të mungonte emri i kryetarit të opozitës, dorës vetë.

Kur figurat kryesore të politikës u prononcuan rreth akuzave të Lesit, të binte në sy gjuha e ashpër e disave prej tyre. Ndërkohë, nuk mund të mos bënte përshtypje fakti që Berisha, i cili ka qënë gjithnjë i pari në llogoret e luftës kundër Nanos, kësaj rradhe, kur zullumi i kundërshtarit të tij të betuar dukej kaq i madh e i dokumentuar, ishte ndër më të maturit.

Dhe pyetja që lind vetvetiu kur analizon këto fakte është se përse Berisha nuk po tregohet entuziast në një betejë ku do të kishte me vete shumicën e opinionit publik; një betejë që, nëpërmjet kasetës sekrete në duart e Nikollë Lesit e Sokol Koçiut, mund të sillte rrëzimin e qeverisë Nano. A është vallë ky ngurrim shenjë e maturisë së një politikani që nuk dëshiron të krijohet precedenti i diskreditimit të Kryeministrit të vendit me kaseta përgjimesh të paautorizuara, edhe pse ky diskreditim mund të sjellë disfatën finale të kundërshtarit të tij të betuar politik? Apo mos vallë është një llogari e ftohtë makiaveliane në funksion të fitores së zgjedhjeve të ardhëshme?

Duke gjykuar nga eksperienca politike e Berishës, e para nuk duket të ketë gjasa të jetë e vërtetë. Sepse ai demonstroi gjatë krizës së skemave piramidale, për shembull, që llogaritë politike vlejnë më tepër për të se llogaritë e burrit të shtetit. A nuk ishte ai që, kur fuqitë perëndimore i kërkuan t'i mbyllte ato skema e të pagonte çmimin politik për lejimin e tyre, zgjodhi një kurs që solli jo vetëm diskreditimin e shtetit shqiptar, por edhe shkërmoqjen e plotë të tij? Dhe në qoftë se llogaritë e burrrit të shtetit nuk janë parësore për Berishën, ngelet të analizohet se cilat janë llogaritë politike që e bëjnë atë të mos jetë aq entuziast sot për shkatërrimin e Nanos.

Për t'iu përgjigjur kësaj pyetje, ndoshta nuk duhen hedhur sytë më larg se bashkia e Tiranës, në zyrat e së cilës, Nano deklaroi para ca ditësh se "Edi Rama dhe ekipi i tij administrator po bëjnë historinë në Tiranë e Shqipëri". Me këto fjalë ai dukej se deshte t'i kujtonte Berishës që në qoftë se qeveria e tij do të binte, kryeministri i ardhshëm do të ishte pikërisht kryebashkiaku shtatlartë. Ndërkohë, takimi i Edi Ramës me Gramoz Ruçin e Skënder Gjinushin në ambjentet e Hotel "Grand", ishin edhe një kujtesë tjetër për Berishën se një qeveri Rama do ta kishte të sigurtë mbështetjen parlamentare deri në zgjedhjet e ardhëshme. Dhe politikani Berisha nuk do të deshte kurrësesi që, vetëm 7 muaj para zgjedhjeve, partia kundërshtare të hiqte nga kreu një kalë të plagosur e ta zëvendësonte atë me një hamshor të ri energjik.

Fakti që Edi Rama fitoi pesronalisht 10% më shumë vota se PS-ja në garën e fundit bashkiake kuptohet që nuk i shpëton kollaj syrit politik të Berishës. Si shumë shqiptarë të tjerë, edhe ai e di që, me Nanon në krye, PS-ja mund të tërheqë vetëm votat e fanatikëve të majtë, ndërsa me Edi Ramën mund të tërheqë jo vetëm votat e tyre, por edhe të zgjedhësve të lëkundur. Dhe duke e ditur se të parit do t'i duhen shumë para e hile për t'i "fituar" zgjedhjet, ndërkohë që të dytit do t'i duhet vetëm energjia (që nuk i mungon), Berisha ka jo pak arsye t'i trembet një qeverie Rama në prag të zgjedhjeve.

Duke ndjekur këtë logjikë, ta do mendja se kryetari i opozitës nuk do të luftojë fort që komisioni hetimor parlamentar për verifikimin e akuzave të Lesit ndaj Nanos të krijohet. Ose, edhe po u krijua, ta do mendja se do të bëjë të pamundurën që komisioni të mos e varrosë përfundimisht Nanon. Pra siç duket, edhe në këtë rast, Berisha do të ketë si busull jo moralin politik, por thjesht llogaritë politike. Dhe sipas këtyre llogarive, atij i intereson që, në përfundim të "Watergate"-it shqiptar, Kryeministri aktual më mirë të mbetet me një këmbë në varrin që ka hapur me duart e veta se sa të zhytet i tëri në të.

(Botuar ne gazeten Panorama)

Eduard Zaloshnja, Ph.D.
Associate Research Scientist
Public Services Research Center
Pacific Institute for Research and Evaluation (PIRE)
11710 Beltsville Dr., Suite 300
Calverton, MD 20705
Phone: 301.755.2734
Fax: 301.755.2799