Ku mbetën Krishtlindjet tradicionale!?

Disa javë para Krishtlindjeve, qyteti shndrit si kurrë më parë. Bredhat e stolisur nëpër qendër të qytetit, me mijëra drita të shumëngjyrshme e bëjnë këtë fundvit edhe më të këndshëm. Ndërsa shtëpitë private përveç dritave të shumëllojshme dhe të panumërta, po ashtu janë të stolisura me babadimra, dordoleca, kaproj dhe shumë simbole të tjera të Krishtlindjeve e më së paku karaktere origjinale të Krishtlindjeve: Betlehemin, Shën Marinë, Shën Jozefin dhe natyrisht Krishtin fëmijë.

Të njëjtën gjë mund ta shohësh edhe nëpër qendra tregtare, të cilat kanë fituar një pamje tjetër, e krejt kësaj, hijeshi edhe më të këndshme i japin këngët e Krishtlindjeve, që dëgjohen kudo që të shkosh. Një atmosferë që secili dëshiron të jetë pjesë e saj. Një atmosferë që të lë një përshtypje të mrekullueshme mbi fundvitin. Valët e mëdha të njerëzve, rrezik se mos të kaplojnë, ata sikurse nxitojnë për të nxënë trenin e fundit të këtij fundviti. Njerëzit nguten që në momentin e fundit të blejnë dhuratat për më të dashurit e tyre. Si duket për botën e civilizuar dhuratat simbolizojnë Krishtlindjet, pa to as nuk do të kishte atmosferë festive.

Sipas shumë amerikanëve dhe popujve tjerë të perëndimit, Krishtlindjet simbolizojnë dekorimet e ndryshme nëpër shtëpia, tregëtitë për më të dashurit, shndërrimi i dhuratave, me një fjalë atmosfera festive, e më së paku festimi i ditëlindjes së Jezusit. A thua Krishtlindjet janë bërë vetëm biznes dhe komercializëm për shumë njerëz të këtij mileniumi të ri, apo këta “njerëz modern” e kanë qitë në harresë se çka në të vërtetë festohet në këtë festë kaq madhështore? Ky fakt edhe pse i vërtetë, është shumë shqetësues, se duket që njerëzit më shumë i terheqin dhuratat e të tjerve sesa ajo dhurata më e madhe, e Zotit, i cili botës dhe njerëzimit ia dhuroi birin e vet.

Në shtetet e ndryshme të botës, Krishtlindjet festohen edhe si festë religjioze por edhe nacionale. Krishtlindjet janë festa e krejt njerëzve, por më së shumti festa e femijëve. Fëmijët në Shtetet e Bashkuara i shkruajnë letra babadimrit dhe këto letra kryesisht i postojnë në adresën e “tij” në Polin e Veriut. Sipas legjendës, natën e Krishtlindjeve fëmijët mundohen që ta presin babadimrin duke i sjellur dhuratat e tyre të kërkuara. Për fat të keq, këta fëmijë janë të edukuar në frymën e paragjykimeve, dhe natyrisht ky besim shkon deri në moshën e lashtë 10 vjeçare ose edhe më tep-ër. Përderisa fëmijët që jetojnë në Australi, e paramendojnë babadimrin të veshur në shorce, duke u freskuar me lëngje pranë plazhit dhe duke u rrezitur, ata në shtëpitë e tyre as që nuk kanë oxhaqe dhe nuk mund të besojnë se babadimri do të vijë nëpër oxhak për t’i shpërndarë dhuratat.

Ndërsa në Gjermani, fëmijët gjerman në vend që t’i shkruajnë babadimrit, ata i shkruajnë Krishtit fëmijë {Christkind} dhe letrat e dekoruara i vendosin në dritare, që Krishti i vogël më vonë t’i mbledhë. Poashtu një traditë tjetër gjermane është mbushja e çizmeve me karrota dhe ushqime të ndryshme, që kur të vijë Shënkolli t’i ushqejë kaprojt e tij. {La Noche Buena} apo festat e Krishtlindjeve janë të mirëpritura me padurim nga popullata Filipineze. Fëmijët në këtë pjesë të botës si traditë të Krishtlindjeve kanë që të shkojnë prej shtëpie në shtëpi dhe të këndojnë këngë Krishtlindjeje.