Diaspora shqiptare mbetet vetëm për t'u bashkuar...

Kokrra produktive, për emacipimin e kombit - realitet, shihet, në çdo pjesë të jetës se një populli ose kombi.

SUMMIT - NEW JERSEY: Ndërkaq ditë më parë i shoqëruar nga një aktivisti i dalluar, dhe bizensmenë i suksesëshëm z Ibrahim Kolari, në vijim të vizitës së tij të suksesëshme në Nju Jork, Prefekti i Komunës se Dibrës së Madhe, dr. Argëtim Fida, nga partia Bashkimi Demokratik për Integrim(BDI) e Ali Ahmetit, vizitojë edhe shtëpinë e Vatrës, në Amerikë. Me plotë dashamirësi dhe ngrotësi, në këtë takim, ai u pritë nga kryetari i Federatës PanShqiptare të Amerikës VATRA, inxh. Agim Karagjozi, dhe kryesia e Vatrës, n/kryetari Agim Rexhaj dhe anëtarët e kryesisë: Musli Mulosmani, Muhamet Omari, Zef Përndocaj, Marian Cubi e Zef Balaj.

Në takim morën pjesë edhe profesori i mirënjohur nga Prishtina, z Zekeria Cana. Takimi u përcollë nga fjalë miradie nga të dy palët. Kryetari i Vatrës, z Agim Karagjozi, pasi i urojë atij mirëseardhjen në shtëpinë e Vatrës, vlersojë lartë punën, e rolin e komunitetit dibranë, në Amerikë, dhe në Dibrën e Madhe. Fida, nga ana e tij u shpreh i emocionuar nga që po takohej me pasardhësit e Nolit e Konicës, atyre, që mbajtën edhe sot, e kësaj ditë ndezur flakadanin e shqiptarizimit, edhe pse në kushtet e egra të asimilimit që të sjellin rrugët e mundimëshme të gurbetit. Takimi qe shumë miqësor dhe i ngrohtë, duke u përcjellë më pasë në një takim tjetër, në restoratin "Fiorino", pronë e biznesmenit të suksesëshëm shqiptar në Nju Jersi, qytetin Summit, aktivistit të shquar të çështjes kombëtare z Zabit Bytyqi.

Takimi në në restoratin "Fiorino", ku morën pjesë edhe, Agim Karagjozi, Agim Rexhaj, Musli Mulosmani, Muhamet Omari, Zef Përndocaj, Marian Cubi, Lavdërim Cami, Zabit Bytyqi, Zef Balaj, Haxhi Hysenaj e Burhan Mela, ishte një takim pune. Ku u rrahën dhe u trajtuan shumë probleme dhe shqëtesime, që po i proukupojnë më së shumti, sot, shqiptarët e çështjen shqiptare, sidomos në Diasporën këtu në SHBA-s. Agim Rexhaj, kryetari i degës së LDK-së, dhe n/kryetar i Vatrës, që në fillim ceku se :"Do të dëshiroja që në të mirën e të gjithë shqiprave do të kishte qënë, që atë lidhje dhe bashkëveprim që kemi pas në mes njëri tjetrit, për çështjet madhore e në veqanti atë të Kosovës, duhet t'a ruajmë dhe t'a forcojmë në gjitha drejtimet, edhe pse sot, Kosova, është e lirë dhe çështja shqiptare, nuk, është më ajo e para disa decineve".

Prefekti i Dibrës së Madhe, dr Argëtim Fida, edhe në këtë takim përsëri gjeti rastin me u faleminderue në emër të popullit të prefekturës, Dibrës së Madhe. Në këtë takim, tha Fida, duke nxjerr edhe një herë në pahë rëndësinë që pati lidhja ndërshqiptare si një popull - të një gjuhe, e të një gjaku, gjatë ditëve më të vështira që kaloj populli ynë, si në Kosovë edhe në Maqedoni, e Preshevë, Bujanovc e Medvegje, duhet edhe të nxjerrëm mësime e duhura. Ai tha se : atë çka bënë shqiptarët në Maqedoni për lirinë e çlirimin e Kosovës, bëri Kosova për shqiptarët në Maqedoni. Aty ku trumbetojë kushtrimi për liri e pavarësi , shqiptarët, pa dallim u ndodhën krah-për krah njëri tjetrit. Kjo, kudo u pa, si një çështje e përbashkët që na lidhë në deje. I këtij mendimi pothuajse ishte dhe zotëri Lavderim Cami, ish- kryetari i shoqatës Atdhetare " Dibra" në Staten Island(NY), kur solli disa fragmente nga kujtesa e tij me liderit shqiptar në Kosovë. I paharruar, tha ai ka qënë, për mua dhe delegacionin nga SHBA-s, vizita në memorialin e kushtuar heroit legjendar Adem Jashari, dhe takimi me akademikun e njohur të Kososvës, profesor Idriz Ajetin, e tjerë.

Ndërsa, Profesor Zekria Cana, në fjalën e tij tha se :" Kjo ditë të jetë një kujtim i mirë për të ndjerin, kolegun tim, akademik Fehmi Aganin. Pse? ai e tregojë qysh at'here kur ishte puna e universitetit të Prishtinës, që të vinin sa më shumë djem edhe vajza nga të gjitha trojet shqiptare. I ndjeri profesor Agani në çështjen e rregjistrimeve në Universitetin e Prishtinës, konvikteve dhe të bursave, për djemt dhe vajazat jashtë Kosovës, tha se do të ketë përparsësi absolute !!!, Pse? me këtë lloj forme ne po përpiqeshim që Kosova, të kryente misionin e saj jo vetëm në rrafshin e arsimit e të kulturës, por edhe në rrafshin kombëtar. Sepse, duke ardhë sa më shumë studentët e rinjë e të reja nga të gjitha trojet shqiptare, do të njiheshin edhe më shumë mes vetit - lidheshin mes vetit e do të afroheshin më shumë. Dhe kështu në ato pak kushte që kishim - krijohej një unitet kombëtar.

Çdo njeri veqse do të kryente studimet, por dhe kur të shkonte në viset e veta, do të çonte bashkë me diturinë edhe dashurinë e respektin e madh, të atij një populli, që e lidh më gjuhë e gjak. Kjo në atë kohë shihej si një arritje shumë e madhe. Mirpo në këtë aspekt, ka pasë edhe shumë probleme. Kjo, për vet faktin se Universiteti i Prishtinës, at'eher u bë si më thanë:" Halë në Sy". Sa që u shpall edhe si bastioni i nacionalizmit shqiptar, me plotë djallëzi nga rregjimi sërb. Në këtë këndëvështrim, nuk mund të lë pa përmendur edhe vështërsit dhe problemet, me të cilat, padrejtësisht u ballafaquan, gjatë gjithë jetës së tyre, edhe shqiptarët në Maqedoni. Ju jetuat me një sundues akoma më shovinist se sërbët, e grekërit ndoshta. Jetuat e punuat tek një shovinizëm i egër dhe barabarë, shovinizmi i sëmurë e primitiv maqedonas.

Por, s.d.q. pa mohur dhe pa ulur sadopak rolin e kontributin e çdo shqiptari, me aq sa mundi duhet të ngremë lart shpirtin margaritar të çdo njerit. Kush punojë e luftojë, kontribojë për këtë ditë, duhet t'i shprëhem mirënjohjen e thellë kombëtare. Mirpo, tha ai duhet me pranue me keqardhje, se deri tani ne shqiptarët, kemi pas më shumë një lidhje rajonale ose krahinore, lidhje e cila edhe pse ajo ashtu siç ka qënë, prapëseprapë i ka shërbyer shumë çështjes kombëtare. Ndonëse, duhet pranuar se ky lloj parimi, nuk është fare i parapëlqyshëm .Përse? çdo komb integrohet prej krahine me krahinën, e rajonin dhe gërshetohet. Por, në disa raste tek ne po ndodhë krejt e kundërta. Dhe që ndodh krejt e kundërta, po e ushqen dashje pa dashje lokalizmin. Deshje e pa deshje, e ushqen krahinizmin ose edhe një farë bajraktarizmi, që e kemi nga vetë natyra ne shqiptarët.

Kjo është një dukuri që i themi ne shqiptarët "prapanike", e duhet të quhet e kaluara jonë. Kokrra produktive, për emacipimin e kombit - realitet, shihet, në çdo pjesë të jetës se një populli ose kombi. Kështuqë, kur mbrrita këtu u befasova menjëher. U befasova, kur në çdo shitore ose vitrinë tjetër, shihja posterat që bënin thirrje për kremtimin e ditës së flamurit - 28 Nandorit Shpalljes së Pavarësisë. Të gjithë nën një flamur, por, të vequar, pa një kremtim qoftë ai edhe simbolik të përbashkët, pa dallim krahine, rajoni ose bindjesh. Me thënë të drejtën ndjeva një shqetësim dhe u trondita. Pra ky është komb - realiteti.

Pyetja që duhet të ngrej çdo shqiptar, sot, është:' Le të punojmë sejcili veqeveq dhe t'i kuntribojmë me mënyra e forma të ndryshme, të gjithë kësaj çështje të shejtë, dhe të kryejm misionin që kemi për të kryer në këtë çështje. Duke u tubuar e organizuar edhe me krahina e rajone , duke i zhvilluar e ndihmuar ato vende. Kështu, si po veprojnë dibranët që në rrafshin ekonomik kërkojnë të rimëkëmbin qytetin e tyre. Por, për të gjitha këto ndihma dhe kontribute ka ardhur koha që parimisht, ato duhen të vendosen në binarë të përbashkët, jo vetëm për Dibërn, por edhe për Kosovën, Çamërinë, Shqipërinë, Malin e Zi ku jetonë e punojnë shqiptarët, Preshevën Bujanovcin dhe Medvegje.

Ka ardhur koha, dhe sa që nuk është vonë, se koha nuk do t'ua falë kurrë - të krijohet dhe formohet një bashkim gjithëshqiptarë në diasporë. Ka ardhur koha që diasporës, t'i dalë në krye një, Anton Çeta i ri. Të dalë njeri, që do t'i bashkojë shqiptarët nën një "ombrell" . Se vetëm të bashkuar dhe së gjithë së bashku, do të rritëni jashtëzakonishtë efektiviteti, dhe kontributin e punës suaj, do të ngrihet edhe më lart roli juaj historik, në dobi të çështjes kombëtare. Kështuqë, kam idenë e sinqertë, se për çështje madhore, shqiptarët e Amerikës, duhet të mbildhen me të gjithë ushëheqësit e tyre , fetar, politik e shoqëror, rreth Vatrës, pa u shkrirë ose u larguar nga aktiviteti me shoqatat dhe organizatat e tyre, ku ata po kontribojnë dhe militojnë, prej krijimit të tyre. Të nxirret një platformë e mirëfillët kombëtare , për probleme dhe çështje që i proukupojnë më së shumti shqiptarët, në të gjitha viset ose vednlindjet e tyre. Në këtë këndëvështrim shqiptarët e Amerikës, kur të dalin para kongresmenit , senatorit, ose adminstratës amerikane, duhet të dalin në "bllok", dhe jo veq e veq.