“Mrekullia e “demokracisë” së Fatos Nanos”

I nderuar zoti Mustafa Nano! Me interes të madh lexova artikullin tuaj të djeshëm (7.07.2005) me titull “Socialistët në udhëkryq” te gazeta “Shekulli”. Pasi vini me të drejtë në dukje paaftësinë e kryeministrit Fatos Nano për të perceptuar realitetin me emrin “Shqipëri 2005” (siç shpreheni ju), konstatoni se ishte përçarja e së majtës shkaku kryesor për humbjen nga ana e saj të zgjedhjeve të 3 korrikut dhe ardhjen në pushtet të Partisë Demokratike.

Më pas, duke u sforcuar ta fshihni keqardhjen për këtë humbje të socialistëve, filloni nekrologjinë e pushtetit të kryeministrit Nano dhe kërkoni të na bindni ne, të mbijetuarve, se trashëgimia e Fatos Nanos mund të konsiderohet si “këndellje e demokracisë, mbi bazën e së cilës mund të aspirohet një demokraci gjithmonë e më e pjekur”. Gjithë ato atribute të aktivitetit të zotit Nano, të cilat ju i përmblidhni si “arritje të mrekullueshme”, nuk janë asgjë tjetër veçse ABC-ja e çdo sistemi demokratik, i cili, sigurisht që nuk erdhi në jetë me Fatos Nanon.

Vlerësimet që ju i atriboni qeverisjes Nano janë thjesht thënie tautologjike të tipit “rrethi është i rrumbullakët”, dhe mund të sugjestionojnë vetëm ato analistë të cilët, ashtu si kryeministri Nano, e kanë humbur aftësinë perceptuese të realitetit dhe kërkojnë t´u imponojnë shqiptarëve mirënjohje të përjetshme Fatos Nanos, i cili, sa ishte në pushtet, u dha shqiptarëve lirinë të vegjetonin nën peshën e korrupsionit dhe të monopoleve të tij. Me sa shoh unë, Ju, zoti Mustafa Nano, keni mbetur rob i pyetjes “kush duhet të qeverisë?”, duke harruar se e rëndësishme nuk është se kush duhet të qeverisë, por mënyra e qeverisjes, e cila lejon rotacionin e butë të pushtetit nëpërmjet votës së popullit.