Zonja që flet me lulet dhe shqiptarët

Dashamiret tona: Marieta Vasilesku (Bukuresht)

Ka lindur në Transilvani para 83 vitesh. Ka kryer shkollën e sindikatave dhe është martuar në Bukuresht. Jeton në një zonë të bukur, tejmatanë Lulishtes së Mbretit. Edhe pse është amvisë e thjeshtë, e njeh historinë, letërsinë dhe gjeografinë e atdheut më mirë se një profesor gjimnazi. E ka njohur Ajvaz Vokën dhe Lazim Rexhepin, Ademin, Taipin dhe Kadirin, do kosovarë e malësorë të Sharrit, që ia patën shkelur pragun e shtëpisë. E ka pasur mik të shtëpisë Arian Milukën dhe Shpresa Bërdëllimën, çiftin bashkëshortor që dha kontribut për shembjen e komunizmit nnë Shqipëri. Është kunata e një shqiptari dhe admiruese e madhe e Mihai Emineskut.

Po ia japim fjalën: "Qysh në fëmijëri kisha një etje të hatashme ndaj vjershave të tij. I lexoja, recitoja e ëndërroja. Mamaja më thoshte: Ti je vajza ime më e mençur. Babai qe plagosur në Luftën e Parë Botërore. U kthye nga lufta me 19 cifle mortajash në trup. Jetoi një vjet dhe vdiq. Mamaja mbeti grua e ve me pesë fëmijë. U rritëm pa baba. Motra ime u martua me një ëmbëltor shqiptar. Asnjë grua në botë s'e kishte shpirtin e saj. Për nga pamja dukej e mbyllur, por e kishte shpirtin të florinjtë dhe zemrën të gjerë si deti. E admironte kuzhinën, humorin, besnikërinë dhe qëndisjen artistike. Mua më pëlqente të lexoja sa më shumë. Lexoja çdo gjë që gjeja, sidomos vargjet e Emineskut. Eminesku dhe krenaria për të qenë shqiptar. Kështu thoshte kunati im, vetëm e vetëm pse Eminesku kishte fizionomi shqiptari. E admironte shqipen, këngët shqipe dhe popullin shqiptar. Në të vërtetë, ai s'ishte shqiptar, por admirimi i tij ndaj shqiptarëve ishte një admirim i hatashëm".

Besnikëria e shqiptarëve kaplonte përmasa hyjnore
"Nuk merrem me politikë, por kam një respekt të hatashëm ndaj diplomatit Nikolae Titulesku dhe Mihai Emineskut, ëndërrimtari që pat thënë para një shekulli se shqipja është gjuha më plastike në botë. Flas me lulet dhe flas me Emineskun. Bie në gjumë duke recituar vargjet e tij: Çka të dëshiroj unë ty, moj e ëmbla Rumani? Rumania ishte motra besnike e Shqipërisë. Shqiptarët e siguronin ekzistencën këtu. Para se të krijohej armata kombëtare, vendin e mbronin çetat e arnautëve Mbaj mend arnautët e dikurshëm të Bukureshtit. Ishin rojtarë fabrikash e shtëpish të pasanikëve. Kishin veshjet e tyre specifike. Rumunët kishin besim të madh te ta, ngase nuk dinin ç'është përtacia, ç'është frika e mashtrimi, ç'janë hajdutllëku, myzevirllëku e kodoshllëku. Besnikëria e tyre kaplonte përmasa hyjnore. Gazetat e përditshme bukureshtare botonin shpallje "Kërkojmë rojtar ekskluzivisht shqiptar". Po qe se s'besoni, urdhëroni e i shfletoni ato në Bibliotekën e Akademisë!".