Politizimi i skajshëm i një posti

Posti i një kryeshefi komunal, i cilës do komunë qoftë, mbështetur në rregulloren në fuqi (2000/45) po edhe në statutet e komunave të cilat kanë dalë nga mëngët e së njëjtës rregullore e cila ende është fuqia ligjore numër një për qeverisjen lokale në Kosovë, më së paku ka pasur nevojë të politizohet. Dhe jo vetëm në një komunë. Thuaja, s' ka mbetur komunë në Kosovë, e cila nuk është goditur prej këtij "virusi", të cilën politika gati gjithkund e sheh si çelës kryesor përmes të cilit ekzekuton dhe zbaton apetitet e saja, jo rrallë edhe të paakceptueshme.
Në Kosovë, në këto vitet e pasluftës dy komuna janë të cilat mbajnë bajrkaun e politizimit të postit të kryeshefit; Gjilani dhe Drenasi. Pikërisht janë këto komuna të cilat një kohë të gjatë janë llogaritur si bastione, qofshin të LDK-së, qofshin të PDK-së.

Përderisa Gjilani, betejat politike rreth këtij posti u nis që nga fundi i vitit 2002 e, i ashpërson tej mase në fundin e vitit 2006 (për t' mos i ndalur as në këta pesë muajt e 2007-tës), Drenasi, këtë betejë e bën publike nja tri vite më vonë dhe, ende nuk e ka përfunduar.
Por, nuk është kjo përputhja e parë dhe e vetme e këtyre dy komunave, pavarësisht se pushtetet ju përkisnin dy partive të ndryshme.
Përputhja kryesore është e karakterit politik e, për fat të keq, jo e aspektit profesional, anise kjo e dyta do duhej të ishte dominante.

Kanë qëlluar si të njërës, ashtu edhe të palës tjetër, që, kangjallozët më të fortë politikë (gjithnjë duke llogaritur kush është në qendër), t'i kenë në Prishtinë dhe, ate, në krye të partive që, vendosin edhe për këto poste, sepse, llogariten poste jetike për partitë, anise nuk mungojnë përgjërimet deri në banalitete, në emrin qytetar.

Në vitin 2003, kur LDK-ja në Gjilan kishte dy pretendentë për këtë post, u desh "myhyri" i Ibrahim Rugovës për ta prerë këtë nyje të pazgjidhur, të cilën në njërën anë e ngrihte Lutfi Haziri, ndërsa në anën tjetër Fatmir Rexhepi. Doli që, ky i fundit të dalë fitues, falë të qenit më afër Rugovës (meqë ishte anëtar kryesie). Tash, Luta e Fatmiri janë bashkë. Atë kohë, Xhemajl Hyseni që ishte kryetar dege i LDK-së, pavarësisht dëshirës dhe animit kah Enver Muja, pa ndihmën e Fatmir Rexhepit kurrë s'do mund ta kalonte në Kuvendin komunal emrin e Enver Mujës, anise aktualisht as atëherë e, as tash nuk ka ndonjë kandidat më të përgatitur për nga pikëpamja profesionale se ky njeri i cili për katër vitet e mëpastajme do të jetë një ndër personazhet më të përfolura në Kosovë, nga aspketi i pushtetit lokal, përkundër të dhënës se, posti i tij direkt fare nuk kishte të bëj me politikën, anise politika përmes një vote formale ia jepte mandatin.

Rast thuaja identik në këtë aspekt është edhe rasti i Drenasit, anise në përmasa më të vogla, edhe si komunë por, edhe shkaku i mosbërjes transparente të pakënaqësive të ndrydhura e të mbajtura në vete për një kohë më të gjatë.

Por, kur filloi të lëkundet fuqia politike e Jakup Krasniqit në raport me atë të Hashim Thaqit dhe, kur filluan të ravijëzohen dy linja politike edhe në PDK, Drenasi më nuk arriti të mbahet i mbyllur. Shpërtheu dhe, edhe aty, komuna ende është me ushtrues detyre të kryeshefit.

Në fërkimet politike që ndodhën në LDK, që pas vdekjes së Rugovës e këndej e që u nxenë si tepër pas shkarkimit të akademik Nexhat Dacit nga kreu i Kuvendit të Kosovës, të cilat u theksuan së tepërmi në zgjedhjet e vjeshtës së kaluar të kësaj partie, beteja rreth postit të kryeshefit në Gjilan, dalloi dukshëm nga ajo e Drenasit, anise as PDK-ja nuk është pa "vlimet" e saj të brendshme apo fruthet e padertura me kohë të partive tona politike.

Kjo betejë tash po zhvillohet realisht brenda tri partive, LDK-së e PDK-së në njërën anë dhe LDD-së në anën tjetër. Në Drenas duket se ka një armëpushim të pashpallur përderisa nuk përfundon beteja në Gjilan dhe, përderisa PDK-ja duke i thelluar dhe ashpëruar hendeqet tashmë të krijuara mes LDK-së dhe LDD_së nuk e rikthen homogjenitetin e saj, atë të fillimit, në të cilën po insiston me ngulm lideri i saj, duke u thirrur paraprakisht si partia numër një në Kosovë.

PDK-ja në rastin e Gjilanit (përmes të cilit po arrin ta heshtë atë të Drenasit) ka edhe një motiv të fortë për t' u angazhuar se, lëre që pa u djersitë shumë po i krijohet rasti për ta marrë postin e kryeshefit por, edhe po i thënë keqas dy parti që realisht kanë të njëjtën filozofi politike por, që dallojnë vetëm në qasjen vepruese, në zbatimin e kësaj filozofie, në boshtin e së cilës lakohet vetëm një emër, ai i Rugovës. Anise, nuk e ka llogariotur fare bumerangun që mund t' i kthehet në zgjedhjet e radhës si dhe i ka harruar llomotitjet e pareshtura kundër LDK-së që nga koha e luftës e këndej. Rikthimi i pushtetit alla parti - zançe në këtë kohë, duket që është aduti kryesor pse hë për hë LDK e PDK u bën bashkë.

Nëse aktualisht fiton ky koalicion i panatyrshëm në Gjilan, mes LDK-së e PDK-së, kriza politike në asnjë mënyrë nuk do të tejkalohet para zgjedhjeve të radhës kur,që të dy subjekteve ky koalicion i tashëm do ju del për hunde. Sepse, në rend të parë koalicioni nuk u ndërtua në Gjilan mes dy degëve partiake por, në Prishtinë mes dy shokëve, dy ish forumcave të LDK-së, së cilët i ndau lufta e, më pas i bashkoi biznesi.

Më pastaj, ky koalicion u umponua te degët përkatëse të cilat u instrumentalizuan dhe u vunë në shërbim të ruajtjes së nderit dhe fytyrës së dy aktorëve, të cilët Gjilanin po përpiqen për ta shëndrruar në çifllik të tyre e, jo për t' ua rikthyer shërbimet qytetarëve.

Tevona u përdor shumë trysni ndaj këshilltarëve komunal ( pavarësisht cilit subjekt i përkasin) për ta votuar kandidatin e koalicionit, i cili dorën në zemër, nuk e meritoi të futet në këto gërshërë jaranësh dhe gishtash që, nesër dikë mund ta lënë pa një post a pa një vend pune dhe emri i tij do jetë përherë fajtor kujdestar.

Jaranët e këtij koalicioni i cili fund e krye është revanshist, po t' ia donin të mirën Gjilanit dhe qytetarëve të saj, në këtë mandat shtesë do ta pranonin ofertën për një koalicion a marrëveshje gjithëpërfshirëse të subjekteve që janë në Kuvendin komunal të Gjilanit dhe, do të fitonin më shumë, veçmas PDK-ja e, cila do duhej t' i thotë jo edhe nepotizmit në rastin e Drenasit. Po edhe një mal akuzave në drejtim të partnerit të saj politik, LDK-së.

Megjithëse, rasti i Gjilanit po dëshmon se sa të paqëndrueshme janë akuzat e PDK-së kur janë në pyetje fotelet, tenderët, bizneset, privatizimi e, mos ta përmendim avantazhin paraprak për zgjedhjet e radhës. Prandaj edhe ndodh skajshmërisht ky politizim ku viktimë nuk bien vetëm këshilltarët, partitë po, edhe mediat e vetë qytetarët. Po, edhe kandidatët për kryeshef, qofshin ata të deritashmit apo pretenduesit e rinj.

Improvizimet, sado mjeshtërore, më nuk po bëjnë punë.
Rendi ishte dhe, nevoja e kërkonte dhe jo vetëm për Gjilan a Drenas, po kudo që shfaqen probleme të kësaj natyre, në këtë kohë të një mandati çfarë ka ngelur tashmë deri në zgjedhje, t' i hapej rruga marrëveshjes së përbashkët dhe respektimit të profesionalizimit përmes shkathtësive të demonstruara para atyre të cilët vetë po i emërojmë e, nuk po ju besojmë. Për veten time nuk do të pranoja kurrë të jem një anëtar paneli ku, në fund vendosin gishtat dhe interesat e përfituesve politikë e, jo shkathtësitë profesionale.

Revanshet politike, si kjo që po ndodhë me Gjilanin, nuk i bëjnë nder askujt e, aq më pak partive që thirren në 17 vite ekzistimi apo të atyre që thuhet ende "të dala prej lufte". Të vjetrit, shok të vërtetë e kanë çmuar atë që ka qenë në gjendje me ta hjekë një bela. Jo atë që ta ka shtuar edhe një, siç po tenton Remi ta "shpërblejë" Lutën.

Se po dolën të humbur prej kësaj beteje… cili "myhyr" do t'ua lajë fytyrat pastaj?