Një letër për Azem Hajdarin

-- nga Bislim Ahmetaj*

Hej mik, vella, shok, lider a kryetar, si te duash po të thërras, ti të gjitha i ke, jo vetëm për mua, për shumëkënd në Shqipëri e ngado që flitet shqipja. Ti e meritove këtë emër qysh në ditët e para dhjetorit '90, kur të ndoqëm pa pikën e hezitimit, se vetë na the “që për demokracinë kishe vënë në hipotekë dy fëmijët e tu”. E verteta doli se për demokracinë, Shqipërinë, çështjen tonë kombëtare, ti kishe vënë në hipotekë jetën tënde. Por lëre ta harrojmë dhimbjen bile edhe lavdinë për një çast, s’është ky shkaku që po të shkruaj, tjetër çka më ka shtyrë të gërmëzoj. Dua të të kërkoj falje, jam larg, larg shume larg, jam në lindje jo në të afërmen, jo, jo, as në të mesmen, jam në lindjen e largët. Nuk ka më larg se jam, jam në Japoni në fund të saj, në Obihiro. Desha të të kërkoja falje, që nuk t'u gjenda pranë në këtë dhjetë-vjetor të mungesës tënde fizike.

Para se të nisesha për në Japoni, i bëra një kërkesë Presidentit te Republikës, zotit Topi, ku i kërkoja që të nderonte Liderin e Lëvizjes Studentore (pra ty) me Urdhrin e lartë Gjergj Kastrioti Skenderbeu. Ai u përgjigj me gojë dhe me dekret PO. Rruga për në Japoni kaloi nëpër Romë, ku vizitova edhe një herë pothuaj të gjithë krenarinë e Romës. Ngjitur më Fontana di Trevi është Vicola Skanderbeg, në fund të rrugicës sheshi Skenderbeg, dhe shpia e Skenderbeut, i shndërruar në Muze Nacional të Italisë, shkova edhe te sheshi Albania, ku ngrihej madhështor monumenti i Skenderbeut.

U ndjeva krenar miku im prijësi ynë i lirisë por edhe u trishtova, u ligështova u ndjeva ngusht. Ti e çlirove vendin tënd nga prangat e lindjes ku e kishte mbyllë diktatura, ti i prine lëvizjes që u ktheu shqiptarëve perëndimin, pse vallë nuk duhet ta kesh një përmendore në më të madhin shesh që ka Shqipëria, pse jo ballë për ballë me Skenderbeun? Ai flijoj vendin e tij për të mbrojtur perëndimin, krishtërimin, ti e ktheve atë te shqiptarët, ti i çele portat e ndryshkura të Shqipërisë drejt perëndimit.

Shqipëria, vendi yt, i imi është i mbushur edhe sot e kësaj dite me monumente monstrash, që kanë vrarë njerëz. A thua kaq e vështirë është të gjendet një vend dinjitoz siç ti e meriton, ku të vëndoset përmendorja jote, përmendorja e Liderit të Lëvizjes Studentore. Ti tashmë je një monument-kujtim i vlershëm guximi, kurajoje, qytetarie. Je një medalje në gjoksin e çdo shqiptari që e don vendin e tij, që e don dhe çmon lirinë dhe demokracinë për vetën dhe për të tjeret. Miku im, lideri dhe kryetari im i parë të betohemi une dhe gjith ata që të ndoqën në rrugën tënde të lirisë se nuk do të lëmë gur pa luajtur që ty të të kthehen të gjitha vlerat dhe vlerësimet që ti meriton.

Miqtë e mi të Grupimit “Dhjetor ‘90”do të t'i bëjnë të gjitha nderet në këtë dhjetë vjetor të mungesës tënde fizike por edhe unë këtu në Obihiro do të kujtoj me mall dhe dhimbje, miku im, lideri ynë... Azem Hajdari!